Photomatix + RAW

[ewg]

Janusz, zgoda że nie ma sensu robić HDRa sensu stricto z jednego pliku surowego (yyy... tego... RAWa znaczy się), podobnie jak z jednego TIFFa (tak 16 jak i 8 bitów) czy JPEGa. Każdy z nich ma stałą rozpiętość tonalną i programy do ich obróbki powinny z niej korzystać w pełni i zwykle to robią.

To z czym Photomatix się kojarzy i do czego chyba jest najchętniej wykorzystywany (czasem z lenistwa i braku wyższych wymagań wobec siebie) to nie czysty HDR a Tone Mapping czyli lokalne zwiększanie kontrastów i choć "lokalne", jednak za pomocą parametrów ustalanych globalnie (dla całego zdjęcia). To tak jakby puścić zupełnie wodze parametru Clarity z ACR (i to tak x10!) a jednocześnie lokalnie korygować kontrasty (w najnowszych wersjach ACR), z tym że nie ręcznie i z rozmyslem a za pomocą tylko jedego lub dwu suwaków - automatycznie, uniwersalnie, globalnie - czyli do kitu. - Dlatego tak łatwo tu przesadzić.

Jeśli jednak komuś odpowiada ta metoda (np. ze względu na wydajność lub użyteczność dowodową niczego-nie-ukrywających i wszystko-uwydatniających fotek) to wg mnie MA SENS wykorzystywanie pojedynczych plików fotek (również surowych) w programie Photomatix.

Dawno już się nie bawiłem tym programem, ale o ile dobrze pamiętam, lepsze kolorystycznie rezultaty (jak na Photomatixa!) uzyskiwałem rozdzielając zewnętrznie, czyli w ulubionej wywoływarce, plik surowy na kilka TIFFów udających bracketing ekspozycji - ale tylko ze względu na kolor, bo teoretycznie obie metody ("zewnętrzna" i "wewnętrzna") powinny dać rezultat podobnej jakości...

ps Również witam!

[Janusz Body]

.....
To z czym Photomatix się kojarzy i do czego chyba jest najchętniej wykorzystywany (czasem z lenistwa i braku wyższych wymagań wobec siebie) to nie czysty HDR a Tone Mapping czyli lokalne zwiększanie kontrastów i choć "lokalne", jednak za pomocą parametrów ustalanych globalnie (dla całego zdjęcia). To tak jakby puścić zupełnie wodze parametru Clarity z ACR (i to tak x10!) a jednocześnie lokalnie korygować kontrasty (w najnowszych wersjach ACR), z tym że nie ręcznie i z rozmyslem a za pomocą tylko jedego lub dwu suwaków - automatycznie, uniwersalnie, globalnie - czyli do kitu. - Dlatego tak łatwo tu przesadzić......

Hmmmm... bo ja wiem? Tone Mapping to w zasadzie rzutowanie. Rzutowanie z jednej ogromnej przestrzeni o rozpiętości kilkunastu EV (nawet 32 bity mogą być niewystarczające) do 16 albo i tylko 8 bitów. Takie "ścieśnianie histogramu" liczącego sobie "metr" do tylko "10 cm" z ewentualnym wyborem "punktu neutralnego". Czy to podnosi kontrasty? Raczej dokładnie odwrotnie. "Scieśnianie histogramu" zmniejsza kontrasty a "rozciąganie histogramu" zwiększa. HDR w koncowym efekcie musi "scieśnić histogram" rzutując go na te 8 bit. 8 bit to baaaaaardzo teoretycznie 8 EV a wizualnie jakieś 6 EV maksimum.

Hmmmm... mam nadzieję, że powyższy wywód jest wystarczająco zagmatwany, co spowoduje burzliwą dyskusję.

Clarity działa trochę inaczej. Szuka krawędzi i "przyciemnia-rozjaśnia" otoczenie. Wykonuje coś podobnego do normalnego ostrzenia typu "smart sharpen" czy moja akcja, tyle że robi to na dość dużym obszarze w sporej odległości od krawędzi. To trochę poprawia kontrast lokalny i obrazek staje sie "klarowniejszy" (od Clarity) czyli czyściejszy.

Dla mnie używanie Photomatixa do wołania RAWa to takie "nakręcanie zegarka kłonicą". Chociaż szczerze mówiąc Photomatix używa DCRAWa Pana Trumny czyli Coffina więc wywoływarkę RAWów ma zaimplementowaną.


EDIT: Photoshop CS3 i CS4 mają Tone Mapping dużo lepiej zrobiony niż Photomatix, chociaż można obydwoma uzyskać bardzo zbliżone obrazki.