Tryb Custom, C, C1, C2 - jakieś spsooby wykorzystania

[atsf]

W moim przypadku wygląda to tak:


Jeśli potrzebuję zmienić jakąś nastawę z zakresu: migawka, przesłona, ISO, sposób pomiaru, położenie ramki AF, wielkość ramki AF, tryb wyzwalania migawki, korekcja EV, to mogę to zrobić nie odrywając aparatu od oka, i to prawą ręką, a lewą podtrzymując ciężki obiektyw.

Natomiast zmiana trybu pracy z np. M na C wymaga użycia lewej ręki do obrócenia pokrętła, które jest po lewej stronie korpusu, co praktycznie wyklucza trzymanie aparatu przy oku, gdy się robi zdjęcia z ręki.

Z lekkim sprzętem tego problemu nie będzie, pod warunkiem, że w wizjerze wyświetla się tryb pracy, a nie ustawimy przypadkowo czasu "B", który Canon uj wie dlaczego notorycznie pakuje pomiędzy M i C1

[cosinus]

Jeśli potrzebuję zmienić jakąś nastawę ... to mogę to zrobić nie odrywając aparatu od oka, i to prawą ręką
...
Natomiast zmiana trybu pracy z np. M na C wymaga użycia lewej ręki do obrócenia pokrętła, które jest po lewej stronie korpusu, co praktycznie wyklucza trzymanie aparatu przy oku, gdy się robi zdjęcia z ręki.

W tym kontekście to słuszne spostrzeżenie, natomiast są różne konteksty. Nie zawsze "w centrum ognia sytuacji", a czasem "zaraz będzie sytuacja".

A moim scenariuszu sądzę, że polubię się z literką C, a na pewno zaangażuję się w próby.
Jeden krótki ruch kółkiem, w okularach czy bez, co dostrzegłem, np mniej zwraca uwagę "o! alarm! facet się szykuje do zdjęcia"

ps. wiem, co mówisz o prawej dłoni, np w panasonicu mam nawet wyłącznik zasilania pod prawym kciukiem, co w bezlustrze jest nie ukrywajmy ważne, prąd to lubi jak Polonez beznynę

[atsf]

Jeden krótki ruch kółkiem, w okularach czy bez, co dostrzegłem, np mniej zwraca uwagę "o! alarm! facet się szykuje do zdjęcia"

Fotografowanie w Polsce, gdy w kadrze są jacyś ludzie, to dramat. Aż sobie zostawiłem zdjęcie z jakąś piz...ą , która zaczęła piłować ryja "Czego mnie Pan fotografuje?!", gdy tylko sobie sprawdzałem ekspozycję

Innym razem, jadę rowerem i widzę dwa szczygły nad polną dróżką siedzące na zwisającej gałęzi, więc stop, aparat do oka, a z naprzeciwka grzeje kuropęd, hamuje, płoszy mi ptaki, szofer się wychyla przez lufcik i się pyta: "Czemu mi Pan robi zdjęcia?" Spojrzałem się więc na niego jak na idiotę, i odpowiedziałem pytaniem:

"A czy Ty, kurła myślisz, że poza Tobą nie ma już nic do fotografowania na tym świecie?!"

Zamknął lufcik i odjechał, a szczygły spierniczyły.

[cosinus]

Fotografowanie w Polsce, gdy w kadrze są jacyś ludzie, to dramat. Aż sobie zostawiłem zdjęcie z jakąś piz...ą , która zaczęła piłować ryja "Czego mnie Pan fotografuje?!", gdy tylko sobie sprawdzałem ekspozycję

A pewnie w/w obywatelka na fejscie ma pełne dossier z kim co pije/używa pi... / co innego robi. To jest "fascynujące", ekshibicjoniści wrażliwi na bycie fotografowanym.