Dlaczego wolę JPG niż RAW?

[lMl]

Ciekawy cytat!

A zgoda? No chyba nie o to chodzi, żeby każdy identycznie wszystko traktował. Ja raczej chcę wiedzieć dlaczego ktoś wybiera taką a nie inną drogę i w żaden sposób nie mam zamiaru nikomu w tym przeszkadzać.
W ogóle nie rozpatruję tego w kategorii zgody, czy niezgody, co widać w moim postawionym na początku, w pierwszym poście, pytaniu.

Jeszcze kilka innych kwestii mi się nasunęło.
Jak choćby fakt, że osoby lubujące się w popularnej ostatnio holdze często niedoskonałości tego systemu, przeterminowanych negatywów, plastikowych soczewek traktują jako losowy element swojej twórczości. Przypadkowość w tym wypadku jest domeną niepowtarzalności każdego ujęcia. To również jest jakaś droga.

Tak samo jak o fotografii czystej można rozprawiać o fotografii idealnej, o obiektywnej wartości estetycznej, czy doskonałości procesu fotograficznego. Mi się wydaje, że jest po prostu wiele dróg i wiele drogowskazów a na końcu powstaje obraz, który jest powiązaniem barw, kształtów... ale też a może i dla niektórych przede wszystkim emocji, treści i przekazu.

[Janusz Body]

?.. Przypadkowość w tym wypadku jest domeną niepowtarzalności każdego ujęcia. To również jest jakaś droga....

przepis jak zostać Ahrtystą:

1. Chodzic po ulicy. Koniecznie róznych miast w Polsce.
2. Zbierać co ciekawego znajdziemy. Zdechłą żabę, 10 groszy, zużytą prezerwatywę, kapsel od piwa czy co tam znajdziemy.
3. Zbierane rzeczy wkladamy do pudełeczka.
4. Jak uzbieramy wystarczająco dużo artystycznych przedmiotow to bierzemy drugie pudelko po butach, na dnie kładziemy papier światłoczuły, na papier wysypujemy pozbieranie przedmioty. Pudelko (otwarte) kładziemy na parapecie,po "jakims" czasie zamykamy i papier wywołujemy.

Mamy jedyne niepowtarzalne, niekopiowalne, niepowielalne zdjęcie. Możemy śmiało robić wernisarz. Ochy i achy gwarantowane.

To jest dopiero niepowtarzalne, jedyne w swoim rodzaju zdjęcie.

NIE, NIE ŻARTUJĘ. Nawet byłem na takim wernisarzu niestety mój Alzheimer spowodował, że nie pamiętam jak nazwano ten rodzaj niepowtarzalnej fotografii. Za to pamietam kto to robił

[dinderi]

przepis jak zostać Ahrtystą:

Hmmm, nawet wiem, kto organizuje warsztaty, gdzie tego uczą...

[Janusz Body]

Hmmm, nawet wiem, kto organizuje warsztaty, gdzie tego uczą...

Ależ to proste. ZPATIF



Re 1: dofinansowanie z ZPAF
Re 2: oczywiscie kapsle są motywem dominujacym.

[dinderi]

Ależ to proste. ZPATIF

"S", my dear. "S".

A im mniej się rozumie ze zdjęcia, tym więcej dźwięków, jak te wydawane przez pianistę tutaj: KLIK

A wracając do tematu. Mój kolega stwierdzil, że robienie w RAW jest strata czasu, bo w jpg z puchy dostaje dokładnie to samo. I żaden, argument nie dał rady zmienić jego zdania. I własciwie, jak sie przyjrzeć tym zdjęciom, to chyba rzeczywiście, żaden RAW by tego nie zmienił.
!!! Łączenie podwójnego wpisu !!!

i nie upubliczniają fotek poza siecią.

A niektórzy, nawet w sieci

[lMl]

ciekawi mnie co właściwie chcesz powiedzieć jesteś lepszym fotografem niż inni bo nie używasz formatu raw?

Nie

chcesz pokazać "bardziej prawdziwszą rzeczywistość" (może się okazać że rzeczywistość nie jest przedmiotem zbytniego zainteresowania wielu osób)?

Nie

Napisałem w pierwszym poście dlaczego poruszyłem temat. Naprawdę nie ma w tym jakiejś głębszej treści, czy chęci dyskutowania o wyższości tego czy owego.

właściwie to nie zrozumiałem do końca - robisz jakiś postprocesing tych jpegów, kadrowanie albo cos innego czy z puszki na galerię lub drukarkę?

Nie, no robię to co mi jest potrzebne do uzyskania efektu, który sobie wymyśliłem. Mówię o sytuacji, gdy robię zdjęcia dla siebie. To co chcę i lubię. Postprocessing robię, bo nie wszystko mogę zrobić bezpośrednio z aparatu albo nie potrafię, ale gdy to samo robię z RAWem i JPGiem to różnica jest praktycznie żadna, więc RAWów nie używam. Fakt faktem, że nie kombinuję z jakimiś hardkorowymi obróbkami. Trochę krzywych zazwczyaj tu i tam i tyle.

Nie zabieram głosu w sprawie "wyższości" (lub "niższości), bo to typowe bicie piany.

W tej sprawie to ja też nie zabieram głosu, chyba że dla zabawy przy herbacie z paczką znajomych

Najwięcej do powiedzenia o rawach mają ci, którzy mają sporo wolnego czasu i nie upubliczniają fotek poza siecią.

Tu się nie wypowiem, bo nie mam pojęcia czy tak jest.
!!! Łączenie podwójnego wpisu !!!

Hmmm... to nie jest jednak takie proste. Po pierwsze raw w puszce też podlega przemieleniu przez procesor obrazowy. Po drugie to jest procek specjalizowany ze specjalnym softem napisanym tylko do tego celu i współpracujący ze stałym niezmiennym hardwarem.

Mnie jest bardzo bliska idea żeby aparat robił całą robotę za mnie stąd tęsknota do fotografowania w jpg i niechęć do obróbki raw-ów. Jest tylko jeden mały problem - skąd on (aparat) będzie wiedział czego ja chcę :cool:.

BTW: ostatnio doszedł jeszcze jeden argument żeby robić w raw - DLO.

A widzisz... mamy podobnie. Niechęć do obróbki RAWów. Ja w sumie do obróbki w ogóle. Dlatego wolę rzucić tiulem niż dodawać drugą warstwę w PS z blurem gaussa i kryciem soft light Ja w ogóle ostatnio dochodzę do wniosku, że chyba nie lubię obrabiać zdjęć Już ciemnie wolę od PSa.

Ale ok, aparat nie wie co ja chcę, ale ja mogę się nauczyć jak on przetwarza obraz. Podobnie jak tego uczyłem się używając choćby mojej ulubionej superii 400, czy tam NPSa, fomy czy innego ilforda.

Jakie DLO?

[ripek]

A widzisz... mamy podobnie. Niechęć do obróbki RAWów. Ja w sumie do obróbki w ogóle. Dlatego wolę rzucić tiulem niż dodawać drugą warstwę w PS z blurem gaussa i kryciem soft light

To nie jest obróbka tylko juz grafika komputerowa ...