Cytat:
Zamieszczone przez dinderi
Dla mnie ma zasadniczą wadę: to ogromna i ciężka kobyła (950 g) !!
Jeśli taki obiektyw zapiąć do 5D2 i wyruszyć w góry, to trzeba wynająć jakiegoś szerpę, czy innego tragarza. :mrgreen:
Pozdrówka
Wersja do druku
Cytat:
Zamieszczone przez dinderi
Dla mnie ma zasadniczą wadę: to ogromna i ciężka kobyła (950 g) !!
Jeśli taki obiektyw zapiąć do 5D2 i wyruszyć w góry, to trzeba wynająć jakiegoś szerpę, czy innego tragarza. :mrgreen:
Pozdrówka
W moim przypadku ma to walory lecznicze. 90 kg przy moim wzroście, to jednak za duzo. ;)Cytat:
Zamieszczone przez m_o_b_y
24-105 to naprawde rewelacyjne szklo biorac pod uwage jego cene i wlasciwosci, bardzo dobry IS, stale swiatlo.
28-135 IS to rowniez bardzo dobre szklo z tych samych powodow...
narzekanie na jeden i drugi do za przeproszeniem glupota chyba bo w koncu oba to zoomy i w sumie w niskiej cenie
Witam !Cytat:
Zamieszczone przez Janusz Body
Mam pytanie.
Czy Canon zaprojektowal jakiekolwiek szklo pod specyfikacje
rejestrowania matrycy FF ? Jezeli tak to jakie i czy
sa specjalnie oznaczane jakims symbolem.
Czytalem, ze jest bardzo istotny kat padania swiatla na matryce,
i na calej powierzchni swiatlo powinno padac prostopadle aby
sensor rowno wszedzie przetwarzal i aby nie powstawaly lekko
rozmyte brzegi.
---- cytat ze strony: http://www.zoom.idg.pl/artykuly/47142_2.html -
---------------------------------------------------------------------
Tradycyjny film fotograficzny jest nieczuły na kąt padania światła. Promienie świetlne zawsze dotrą do emulsji światłoczułej, niezależnie od tego pod jakim kątem padają. Natomiast w matrycy cyfrowej światło może zostać zatrzymane przez elementy jej struktury.
Element światłoczuły ma jedną cechę, która różni go zasadniczo od kliszy filmowej. Klisza jest płaska i jednorodna. Światło może padać więc pod dowolnym kątem i tak naświetli materiał światłoczuły.
Z matrycą w aparatach cyfrowych jest inaczej. Poszczególne komórki wykrywające światło znajdują się w zagłębieniach struktury krzemowej, z której zbudowany jest czujnik. Przez to, gdy światło pada pod kątem, część komórki może znaleźć się w cieniu, a to sprawi, że w tym miejscu obraz będzie ciemniejszy. Efekt narasta wraz z oddalaniem się od środka obrazu, bo kąt padania promieni świetlnych robi się coraz ostrzejszy.
Producenci aparatów ten problem rozwiązują na dwa sposoby. Najprościej jest tak zaprojektować obiektyw, by światło padało prostopadle do kadru w każdym jego punkcie. Jeśli projektuje się aparat od podstaw wraz z obiektywem i obiektyw nie będzie wymienny, to nie ma najmniejszego problemu. Gorzej, gdy mamy do czynienia z wymienną optyką. Najłatwiej ma Olympus, który od kilku lat wprowadza na rynek system 4/3, mający być standardem wymiennej optyki w aparatach cyfrowych. Ponieważ system projektowany jest od podstaw, każdy obiektyw może być skonstruowany z myślą o aparatach cyfrowych. Inne firmy produkujące lustrzanki z wymienną optyką podchwyciły ten pomysł i projektują nowe obiektywy zgodnie z tą regułą. Zazwyczaj na pudełku taki obiektyw ma oznaczenie "Digital". Tyle że Canon i Nikon nie mogą sobie pozwolić na porzucenie klientów wyposażonych w optykę z czasów tradycyjnej fotografii. Do samego tylko EOS-a Canon wyprodukował 40 modeli obiektywów, a do tego trzeba doliczyć jeszcze produkty takich firm, jak Sigma, Tamron czy Tokina. Powiedzenie, że żaden z tych obiektywów nie nadaje się do fotografii cyfrowej, jest marketingowym samobójstwem, bo w tej sytuacji właściciele EOS-ów zostają na lodzie z trzema tylko obiektywami "cyfrowymi", czyli gorzej niż w systemie 4/3 Olympusa, który na dziś oferuje 6 szkieł.
Firmy rozwiązują więc ten problem inaczej - matryce światłoczułe wyposażone są w mikrosoczewki - każda komórka światłoczuła ma jedną - które zbierają więcej światła z czujnika i niwelują problem nieprostopadłego padania światła. Oczywiście, firmy muszą wypuszczać nowe obiektywy przymuszone konstrukcją aparatu cyfrowego. Większość lustrzanek cyfrowych ma, jak już wspomnieliśmy, matryce obrazowe mniejsze niż klatka filmu 35 mm. A większość obiektywów zaprojektowana została do klatki o tej wielkości. W efekcie obiektywy szerokokątne mają ogniskowe 28-24 mm, tyle że zmuszone są do rysowania obrazu na mniejszych matrycach. Przez to zachowują się jak obiektywy o ogniskowych 38-44 mm, a więc niezbyt szerokokątne. Ma to swoje zalety, gdy korzystamy z teleobiektywów, bo niejako za darmo dostajemy przeszło półtora raza dłuższe szkło. Ale fotografia nie stoi tylko na teleobiektywach, dlatego wszystkie firmy produkujące wymienną optykę do lustrzanek przygotowują przede wszystkim krótkie obiektywy o ogniskowych nawet 10 mm.
Jak widać, gdy producenci chwalą swoje obiektywy jako "specjalnie zaprojektowane" do fotografii cyfrowej, jest w tym wiele prawdy. Fotografia cyfrowa wymusza na nich dużo większą staranność wykonania oraz konieczność rozwiązywania problemów, którymi nie przejmowali się jeszcze 50 lat temu.
-------------
Pozdrawiam
łomatkoboskajezusienazareński.... :-)
Autor tego "artykułu" naczytał się internetu.
Światło na płaszczyznę czy to filmu czy matrycy poza samym centrum ZAWSZE pada pod kątem. Przechodzi przez ognisko i dla obiektywu typu 15mm to leci dość mocno w bok.
Film nigdy płaski nie był. W tradycyjnym analogu najbardziej płaskie to były płyty szklane. Nie film. Ktoś kto widział film dwa razy w życiu będzie wiedział, że zawsze był lekko zwinięty i docisk przez płytkę z tyłu aparatu nie mógł go całkiem "spłaszczyć".
Różnica polega na przestrzennej strukturze kliszy. Klisza ma jakąś grubość, właściwie warstwa światłoczuła ma jakąś grubość, to chemia i suma sumarum ta przestzrenność dawała charakterystyczny rysunek i plastykę obrazu. Na CMOS "wlot" czy zakończenie sensora jest plaskate i tyle.
Soczewki z przodu mają za zadanie głównie lepsze wykorzystanie powierzchni bo sam sensor ma "dziury" obok i tylko część powierzchni CMOSa czy CDD jest tak naprawdę światłoczułe. Mają za zadanie "zebranie" światła z większej powierzchni. Kropka. Bzdury o "nieprostopadłości" należy między bajki włożyć.
Cyfra jest bardziej wymagająca dla.... bagnetu obiektywu. Obnaża nieprostopadłość osi optycznej do płaszczyzny matrycy. W analogu drobne niedoskonałości były rekompensowane przestrzennością warstwy światłoczułej. Tu się tak nie da. C wymienił bagnet w sam czas. N tego nie zrobił i "mają problem"
Cały Canon, aż dziw bierze, że jeszcze ludziom, którzy nie żyją z foto jeszcze nie przeszła moda na Canona.
Moje 24-105 było ostre od f/4, od 5.6 rzeźnia. Miało aberracje (błękit/róż), ale DPP załatwia to z automatu.
Co do 28-135IS - jak się trafi na złą zmianę w chińskiej fabryce można trafić na wyjątkowo dobry optycznie egzemplarz - po sample odsyłam do galerii AdamT (dpreview).
Niejeden właściciel 24-105 by podniósł szczękę z podlogi, to samo z Sigmą 12-24 - oczywiście mowa o 5D classic.
Niestety: digital Canon = my copy, niezależnie od tego czy kupujemy 18-55 czy 300/2.8LIS (przypadki FF/BF prosto z pudełka :shock:)
Wszystkim doświadczonym przez skuteczny inaczej AF Canona polecam ostrzenie po kontraście, niech nawet będzie w Canonie.
Witaj Janusz Body !
Dziekuje Janusz za konkretna odpowiedz.
Pozdrawiam
A tak w ogóle to mniej czytać forum a przed zakupem czegokolwiek dokładnie to coś przetestować czy nam odpowiada. Prawda jest taka, że ktoś kto wydał kilka tysięcy złotych na szkło publicznie złego słowa na nie nie powie. To tak jak za samochodami, mało kto powie ile naprawdę pali i ile już wydał na naprawy. Literka L i czerwony pasek jest dla wielu hobbystów marzeniem o którym szczęśliwcy piszą tu na forum (zwykle) w samych superlatywach. Hobbysta więc zbiera kasę i kupuje tę magię z czerwonym paskiem. Po pierwszej euforii wywołanej jakością wykonania przychodzi pewien zawód, jakość zdjęć jest może i lepsza niż poprzedniego obiektywu ale na forum ludzie piszą o zacności czy magii szkieł z literka L a tu tego nie widać. Pierwsza myśl mam walnięty egzemplarz. No i zaczynają się testy linijkowe, wymiany obiektywów a niesmak coraz większy. Znajomi pytają jak nowe szkło, kurcze tyle kasy wydane przecież nie powiem że tak sobie, mówię że jest SUPER !!! to szkło miażdży mój poprzedni obiektyw, znajomi robią "ooohhh" i mówią żeby fotki pokazać ale wykręcam się, że na razie nie było okazji że tylko testy itp itd. no bo przecież nie pokażę im tych w sumie przeciętnych fotek. I tak też jest na forum, ktoś zachwala obiektyw pada prośba o pokazanie zdjęć i następuje cisza. Ale obiektyw jest super, trzeba wierzyć na słowo. No ale co robić??? Zbieramy na pełną klatkę, może wtedy będzie lepiej :)
Wszystkim zachwalaczom posiadanego sprzętu życzę na przyszłość nieco umiaru, więcej obiektywizmu, mniej zaślepienia i przede wszystkim popierania swoich stwierdzeń o zacności obiektywu przykładowymi, nieobrabianymi zdjęciami aby osoba której się doradza kupno tego czy tamtego mogła na własne oczy ocenić obrazek produkowany przez szkło. A ślepo wierzącym w zapewnienia innych życzę więcej rozsądku.
A na koniec, świat z literką L w wydaniu Canona jest jak modelka z rozkładówki magazynu dla mężczyzn, ślinimy się do niej "ale ciało, szok" a kiedy ją spotkamy okazuje się, że na rozkładówce ktoś chyba mocno ją poprawił w PS bo w rzeczywistości niewiele różni się od tysięcy dziewczyn, owszem widać przewagę jej urody ale nie w takim stopniu jak to na zdjęciach w magazynie wyglądało a do tego tu ma jakąś bliznę, tam celulitis itp itd. To samo z obiektywem L, pewnie że lepszy od kita ale czy aż tak bardzo jak ludzie na forum pisali?
Niezłe podsumowanie.Cytat:
Zamieszczone przez Przemek_PC
zmienilem na 24-70 2.8 i ..... BINGO :)
nie ma znaczenia czy f2.8 czy 11 ... na kazdej ogniskowej fotka zyletka, CA znikome
jednym slowem... jestem zadowolony :))))