Wersja do druku
Parafrazując znane i mądre powiedzenie:
Nie ma pytań-głupawek. Są tylko głupawki-odpowiedzi.
A jesli chodzi o niegłupawą odpowiedź - to co da się uzyskać na długim końcu to właśnie jest pełny otwór dla tej ogniskowej. Jasność obiektywu zależy od (1) jego średnicy (2) jego długości. Co można sobie udowodnić patrząc przez krótką i długą rurę tej samej średnicy.
Oczywiście "geometryczna" długość jest modyfikowana przez sprytną optykę w bardziej wyrafinowanych obiektywach.
W dużym uogólnieniu - wartość przysłony to stosunek średnicy obiektywu do jego długości. W obiektywach, których długość się nie zmienia w trakcie zoomowania (zmiana ogniskowej odbywa się poprzez przesuwanie wewnętrznych soczewek), możliwe jest uzyskanie stałej wartości przysłony, a te które zmieniają długość (wysuwa się przednia soczewka i obiektyw wydłuża), mają zmienną siłę światła. Prostsze i tańsze są te drugie, bardziej wyrafinowane i droższe te pierwsze.
Cytat:
Zamieszczone przez pan.kolega
Cytat:
Zamieszczone przez rychu
No patrzcie, a mi sie zawsze wydawało, że to jest stosunek średnicy obiektywu do jego ogniskowej.. Dzieki za sprostowanie:)
A Tamron 17-50 f/2.8, Tamron 28-75 f/2.8 Canon 17-55 f/2.8, Canon 24-70 f/2.8L, Sigma 18-50 f/2.8EX, Sigma 24-70 f/2.8EX? Chyba (nie wiem czy wszysystkie) zmieniają swoja długość przy zmianie ogniskowej, a mają stałe światło. Co ciekawe wszystkie f/2.8:-)Cytat:
a te które zmieniają długość (wysuwa się przednia soczewka i obiektyw wydłuża), mają zmienną siłę światła
To sobie zobacz jak pracuje przysłona w tych szkłach :).
A propos głupawek-odpowiedzi. Było już X razy -stosunek średnicy źrenicy wejściowej do ogniskowej obrazowej. O ile średnicę źrednicy wejściowej obiektywu można w praktyce powiązać z jego średnicą (średnicą jego szeroko rozumianej optyki, ale też nie w każdym wypadku "wprost"), to mieszanie pojęcia ogniskowej i fizycznej długości obiektywu jest już niedpuszczalne. Pisząc takie rzeczy nikomu się nie pomaga, wprowadza się tylko zamęt i pogłębia/utrwala błędy. rychu, weź choćby popularnego Tamron'a 17-50/2.8.
Do pozostałych tylko się ukłonię. Jeśli z 12 linijek zrozumiałe okazuje się tylko ostatnie 5 (a po skutkach wnoszę, że i to nawet nie), a czesć rozmówców najwyraźniej nie wie do czego odnosił się omawiany przez nich fragment wypowiedzi, to ja nie mam już nic do dodania, szkoda mojego i Waszego czasu.
EDIT:
Patrzę, że trochę zamarudziłem nad odpowiedzią i ktoś mnie ubiegł ;)
Jakkolwiek by ona nie pracowała, to masz spełnione dwa warunki:Cytat:
Zamieszczone przez Kolekcjoner
- Jest zachowany stały otwor względny na calym zakresie? Ano jest
- Zmienia się długośc obiektywu wraz ze zmianą ogniskowej? Ano tak
Dziekuję, nie mam więcej pytań..:)
A propos tego jak się oznacza otwór względny:
Bo jeszcze ktoś przyjdzie i ubzdura sobie, że 1:2.8 na obiektywie to ogniskowa..:mrgreen:Cytat:
Szkła o zmiennej ogniskowej {zoomy] mogą mieć ogniskową stałą np:2,8 lub zmienną jak pisał Marcin G.:np:3,5-5,6.
Mnie chodziło tylko o to, że w niektórych szkłach o stałym świetle tak na prawdę światło stałe nie jest tylko jest ono "robione" jako stałe właśnie przysłoną :-).Cytat:
Zamieszczone przez Slider
W obiektywach nie zmieniających swojej fizycznej długości też może zachodzić taka potrzeba. Objaśnienie tego bez wnikania głębiej w definicje raczej się nie uda, kto zechce doczyta gdzie trzeba, pozostałym musi wystarczyć, że stałe światło, to stałe światło, a ogniskowa obiektywu to nie to samo co jego dosłownie rozumiana długość.
A to to to ja wiem:-) W tym przypadku jednak to pominąłem, bo teza postawiona przez rycha brzmiała nieco inaczej i nie odnosiła się do przymykania przysłony podczas zamiany ogniskowej, a jedynie wysuwania się tubusa..:wink:Cytat:
Zamieszczone przez Kolekcjoner
a są nawet szkła o stałym rozmiarze i zmiennym świetle...