Wersja do druku
Ja napisalem :-D W 10D bylo mniej wiecej tak, ze dookola tego co dostajemy z konwertera RAW (nawet dcraw) jest jeszcze czarna obwodka, o grubosci ok. kilkunastu pikseli (z wyjatkiem jednej strony, tam bylo chyba prawie setka). Tam sa normalne detektory, tylko swiatla brak :) Podejrzewam ze po prostu sensor jest robiony jakos "z zapasem".Cytat:
Zamieszczone przez Janusz Body
Znaczy się "bardzo uparty" jesteś :)Cytat:
Zamieszczone przez muflon
Wybacz ale dopiero teraz załapałem, że nie załapałem. :oops:Cytat:
Zamieszczone przez Janusz Body
To jak to jest z tym 5d? Jeśli piksele nie są kwadratowe to jakie? Chętnie bym o tym poczytał bo pierwszy raz słyszę, żeby Canon kombinował z klasycznym Bayerem. Szukałem tylko na DPreview.com jak i w Canon_EOS_5D_White_Paper.pdf i nie ma wzmianki. Jak sobie podzieliłem rozmiar matrycy przez produkowane piksele to mi wyszło w zaokrągleniu 0,082mm na każdy bok piksela, czyli przynajmniej efekt jest taki jakby fotokomórki były logicznymi kwadratami... Chyba nie chodzi Ci o to wspomniane zaokrąglenie, które pewnie wynika z braku dokładnych danych o wymiarach samej matrycy (0,0819 x 0,0821mm - to już właściwie prostokąt).
Teraz załóżmy, że matryca jest jakaś z kosmosu, powiedzmy wielokąty, kółka, porozrzucane nieprostopadle po matrycy. Na razie nijak się to ma do znanych wszystkim prostokątnych komputerowych pikseli. Co musi zrobić inżynier projektujący taki sensor dla współczesnej cywilizacji cyfrowej? - Ano przerobić z niego sygnał na zwykłe kwadratowe piksele. Inżynier wie róznież, że większość ludzi na tym świecie pstyka dziś w jpegach. Znajac zasadę bloków po 8x8, bedzie sie starał tak projetować jego niesamowitą matrycę żeby i tak była zgodna z przyjętymi normami lub z minimalnym nadmiarem jeśli to konieczne. Dlatego sądzę, że kształt komórek sensora nie ma wiekszego wpływu na to czy zasada podzielności przez 8 może być rozstrzygajaca dla projektu matrycy lub nie.
Ale tak jak już napisałem - chętnie bym jeszcze coś doczytał jeśli się mylę. :rolleyes:
Cytat:
Zamieszczone przez ewg
Hmmmm... czytałem o tym jakieś rok temu i już nie pamiętam gdzie. :( Z całkowitą pewnością ktoś pisał o tym, że poszczególne fotocele na matrycy 5D są prostokątne - prostokąty o dłuższym pionowym boku (w ułożeniu landscape). Jako rezultat tej "niekwadratowości" zalecał wołać RAWy w ACR z rozdzielczością "oczko wyżej" - tj 5120 x 3413 (w ACR na + czyli 17 Mpix).
Z tego co czytałem zapamiętałem tylko, o tej prostokątności i wołaniu RAWu "w górę". Teraz jakoś nie mogę tego wygooglać :)
To nie jest jedyny "dziwny" sposób ułożenia sensorów na matrycy bayerowskiej. Sony kombinuje z czwartym kolorem i (chyba) z ułożeniem "plaster miodu".
EDIT: Jeśli dobrze sobie przypominam rysunek to prostokąty nie są ułożone "wierszami" a zachodzą na siebie co nieco przypomina ten plaster miodu - ale tu pewności nie mam.
A ja empirycznie postanowiłem sobie to wszystko sprawdzić. Po obróceniu o 90* (do pionu) przyrost wielkości 180* spadek i 360* spadek w stosunku do początkowej wartości. Ciekawy jest ten początkowy przyrost. Obracane foto z 400D.
Dziękuję za uwagę
No a Fuji już wykombinowało...Cytat:
Zamieszczone przez Janusz Body
Trochę nieświeży temat, ale zawsze warto wyjaśnić: z tego co czytałem wynika, że pomijanie brzegowych pikseli matrycy pozwala uprościć logikę przetwarzania informacji z nich czerpanych.Cytat:
Zamieszczone przez ewg
W algorytmach przetwarzania obrazów (np. filtrach splotowych, jakimi sa np. rozmycie, wyostrzenie) istnieje problem traktowania obszarów brzegowych, maska filtra (a więc obszar obrazu z którego informacji filtr korzysta dla obliczenia nowej wartości danego piksela) może wychodzić poza obraz. Problem ten w programach graficznych rozwiązuje sie na wiele sposób, np. powiela brzegowe piksele, dokleja się lustrzane odbicie krawędzi obrazu, zmienia dynamicznie rozmiar maski, etc.
Takie podejście, choć skuteczne, jest skomplikowane. W aparatach dla szybkości przetwarzania stosuje sie specjalizowane układy logiczne, które przetwarzanie obrazu realizują sprzętowo. Powierzchnia układu scalonego kosztuje, do tego im prostszy algorytm tym prostsza a zatem równiesz szybsza będzie jego realizacja sprzętowa. Z tego powodu problem krawędzi rozwiązuje się w najprostszy (w programach graficznych nie stosowany z oczywistych względów) sposób - pominięcie pikseli znajdujących się na krawędziach matrycy. Matryca ma zapas pikseli, te na krawędziach na ostateczny obraz same w sobie nie trafią, ale zagwarantują prawidłowe działanie algorytmu interpolacji. Ileż to upraszcza! Lecimy tymi samymi obliczeniami po wszystkich "efektywnych" pikselach, nie ma żadnych specjalnych przypadków przy krawędziach obrazu, żadnych alternatywnych wariantów i rozróżnień. Nigdy nie zdarzy się, że dla któregoś przetwarzanego piksela mamy dane tylko o jego otoczeniu z prawej dolnej strony, czy też tylko na prawo od niego.
Komputery nie muszą przerabiać materiału z matrycy w błyskawicznym tempie, a i procesor może robić wszystko, stąd twórcy wywoływaczy RAWów mogą sobie pozwolić na przetwarzanie danych z całej matrycy, a nie tylko dla "efektywnych" pikseli. Rozpatrywanie brzegów po prostu nie kosztuje tyle na komputerze, co w aparacie.
A co z obracaniem np w ZoomBrowser. Również jest bezstratne :?:
Misiaque, rozumiem jeden, dwa, ale po co tracić aż kilkanaście rzędów pixeli brzegowych, które w dodatku dają obraz takiej samej jakości jak wszystkie pozostałe pixele (aż po sam kraniec matrycy! - sprawdzałem). Konkretnie który z procesów obróbki sygnału potrzebuje aż takiego zapasu na krawędziach (bo na pewno nie bayerowska interpolacja)? No i dlaczego przypadkiem wymiary finalnego zdjęcia są zawsze całkowicie podzielne przez 8? - Mnie tu śmierdzi na kilometr zwykłym komputerowym bajtem. :rolleyes:
Na tyle, na ie potrafię: 8 pikseli to ukłon wobec wspomnianej przez Misiaqua prostoty kodera - w tym wypadku właśnie JPEG-owego, bo on dzieli każdy obrazek na bloczki 8x8.
Jeśli chodzi o zapas na brzegach - interpolacja potrzebuje tym więcej sąsiednich pikseli im jest wyższego rzędu - i taka sześcienna (najbardziej popularna) potrzebuje bodajże po cztery "z lewa i prawa". Wyższych rzędów - o ile się znam - nie stosuje w "normalnej" fotografii, bo ludzkie oko i tak nie widzi różnicy, a poza tym trudniej wówczas odtwarzać krawędzie. Ale w zastosowaniach "nienormalnych" (np. gdy obrazy analizuje się i przetwarza się maszynowo) być może takie interpolacje się stosuje.
Innym powodem może być obecność filtru AA, który z definicji rozmywa światło po pikselach, a zatem "ściemnia" te z brzegu.