[allxages] dokument, reportaż i okolice

**allxages** · 06-01-2011, 18:29

Zamieszczone przez dinderi

To i ja chętnie dorzuce jeszcze kilka swoich groszy w dyskusję.

To co zawsze pociągało mnie w fotografii to dyskusja. Zdjęcia mówiące za 1000 słów, ale i komentarze do nich. Co prawda tutaj dyskusja jest bardziej na formą, a nie treścią, ale i tak jestem ZA ;-)

Zamieszczone przez dinderi

Ten film zainspirował całą masę ludzi, którzy dzisiaj niekoniecznie zdają sobie z tego sprawę

Ale to akurat wzorzec, który z definicji dopuszcza "powielenia". Fotografia, to coś, czego nigdy nie da się wykonać po raz drugi, tak samo. Dlatego, pomimo podobnego pomysłu, jest on jednak zawsze zupełnie inny.

Tak jest nie tylko z tym filmem. Inne filmy, książki, obrazy, muzyka i ogólno pojęta sztuka wpływa na nasz odbiór, ale i kreatywność. Dlatego uważam, że chodzenie do muzeów, oglądanie dobrych filmów na dużym ekranie, niekończące przeglądanie klasycznych albumów fotograficznych wpływa na nasz własny rozwój i powinno być praktykowane. Przykład miclesa jest tutaj dość książkowy.

Zamieszczone przez dinderi

Szkoda, ale jest jaka jest i tez jest ciekawa. Wg mnie takie prezentacje/historie powinny składać sie z wiekszej liczby obrazów. Wtedy rzeczywisćie zdjęcia mogłyby się wyświetlac co 3 sekundy.

Ale tamtej osobie chodziło, żeby ta ilość co jest teraz była wyświetlana w intervale 3 sekund. Całość miałaby wtedy 1/4 obecnego czasu. 30 sekund - kupuję tego.
Przy większej ilości owszem, pytanie tylko o motywacje. Ja zdecydowanie choćbym miał i 50 wybitnych zdjęć z tego, to zamknąłbym całość w MAX 3 minutach. Dłużej znużyłoby mnie, a co dopiero oglądających. Myślę, że całość zamknęłaby się w MAX 20 zdjęciach. Ew. zmieniłbym sama formę, bo całość jest dość prosta, kolejny kadr, fade out/in i tyle. Zrobiłem to jednak w jakieś 15 minut i stwierdziłem, że ten minimalizm jest ok.

Zamieszczone przez dinderi

Tu akurat się nie zgodze zupełnie. Nie widze tu żadnej traumy, ani zmulenia. Pewnie Twoim znajomym dzisiaj trudno przychodzi refleksja, kiedy życie pełne jest atrakcji i sa na etapie łapania go na 100%. Mi się ten refleksyjny klimat podoba, ale on chyba przychodzi z wiekiem, by nie rzec starością

Dzięki pierniku! poczułem się staro ;-)

Zamieszczone przez dinderi

To zdecydowanie fakt. ;-) Ale 30 byłoby w sam raz, jak i w porządnym reportażu ślubnym

W maju mam zaplanowane takie małe coś, gdzie będzie 28 kadrów. Mam nadzieję, że wtedy zaspokoję Twoją estetyke photocastową ;-)

Zamieszczone przez dinderi

Zdecydowanie nie nazwałbym tego reportarzem, nawet w aktualnej formie.

No tak. Ale śpieszyłem się i nie miałem pomysłu na inną kategorię, a ta przyszła pierwsza do głowy. Masz inną propozycję?

**dinderi** · 06-01-2011, 19:09

Zamieszczone przez allxages

No tak. Ale śpieszyłem się i nie miałem pomysłu na inną kategorię, a ta przyszła pierwsza do głowy. Masz inną propozycję?

Impresja

Ta prezentacja to typowe wspomnienie. Dokładnie w taki sposób działa np. moja pamięc. Pamiętam głównie "kadry", nie "filmy". Może dlatego, nie nakręciłem swoim aparatem jeszcze żadnego filmu, a kamera też leży i się kurzy. Film bywa dosłowny i zajmuje dużo miejsca. Zdecydowanie wolę kadry

Zgadzam się, że tego typu dokumenty nie powinny być zbyt długie. Mają one z duzo większą wartość, dla osób bezpośrednio uczestniczących w wydarzeniu - tutaj Ty i kolega - niż obcych. Taka specyfika gatunku. 3 minuty to akurat tyle, żeby się nie znudzić, dlatego też muzyka w radio to głównie utwory do 3,5 minuty. Więc długośc jest w porzadku. Mniej, dawałoby niedosyt, że muzyczka się nie wyrobiła

Czekam na dalsze Twoje, tego typu produkcje. Na inne również.

**micles** · 07-01-2011, 17:54

Zamieszczone przez allxages

Przykład miclesa jest tutaj dość książkowy.

Dobre filmy - oglądam jak tylko mogę, bo lubię się jarać ich idealizmem. Zdjęć nie oglądam, bo wychodzę z założenia, że to co zobaczyłem zaczyna tkwić w mojej głowie i przy najbliższej okazji zostanie odtworzone, przez co popełnię jakiśtam plagiat. Ludzie, którym nie wpojono utartych zasad i przekonań są skłonni do większej kreatywności. Przy filmie ciężko przypadkowo zerżnąć cały film. Można jedno ujęcie, można pojedynczą scenę, ale to by było na tyle.

Zamieszczone przez dinderi

Pamiętam głównie "kadry", nie "filmy". Może dlatego, nie nakręciłem swoim aparatem jeszcze żadnego filmu, a kamera też leży i się kurzy. Film bywa dosłowny i zajmuje dużo miejsca. Zdecydowanie wolę kadry

.

Może nie bezpośrednie nawiązanie do tej wypowiedzi, ale stwierdziłem, że warte do zasygnalizowania/rozważenia : seria zdjęć zaprezentowana jedno pod/obok drugiego nie jest dla mnie aż tak bardzo spójna i zobowiązana do pasowania do siebie jak zdjęcia wyświetlane jedno PO drugim (fotokast). Ponad tym wszystkim stoi film, w którym mamy o wiele bogatszy zbiór narzędzi do kreowania przekazu i tam poza pasowaniem kadrów musi także pasować tempo, kierunek prowadzenia kadru, dźwięk i wiele innych. Dlatego też najbardziej lubię film, bo jest większym wyzwaniem i jak zrobiony dobrze, to cieszy bardziej.

**allxages** · 07-01-2011, 19:14

Zamieszczone przez micles

Zdjęć nie oglądam, bo wychodzę z założenia, że to co zobaczyłem zaczyna tkwić w mojej głowie i przy najbliższej okazji zostanie odtworzone, przez co popełnię jakiśtam plagiat. Ludzie, którym nie wpojono utartych zasad i przekonań są skłonni do większej kreatywności.

Ciekawe. To jak to jest, że w skali kreatywności od 0 do 100, Ty masz coś koło -200? Wg Twojej teorii powinieneś być nieźle do przodu. Twoje "założenie" jest całkowicie błędne, a na dowód wystarczy oglądnąć Twoje zdjęcia ;-)

Zamieszczone przez micles

Może nie bezpośrednie nawiązanie do tej wypowiedzi, ale stwierdziłem, że warte do zasygnalizowania/rozważenia : seria zdjęć zaprezentowana jedno pod/obok drugiego nie jest dla mnie aż tak bardzo spójna i zobowiązana do pasowania do siebie jak zdjęcia wyświetlane jedno PO drugim (fotokast). Ponad tym wszystkim stoi film, w którym mamy o wiele bogatszy zbiór narzędzi do kreowania przekazu i tam poza pasowaniem kadrów musi także pasować tempo, kierunek prowadzenia kadru, dźwięk i wiele innych. Dlatego też najbardziej lubię film, bo jest większym wyzwaniem i jak zrobiony dobrze, to cieszy bardziej.

Jedno pod drugim, a fotokast to rzeczywiście dwie różne rzeczy. Ale i jedno i drugie musi być TAK SAMO spójne. Nie wyznaczaj nowych granic tego co jak powinno być, skoro wszyscy uważają inaczej, proszę ;-)

A co do filmów, są tak samo trudne. Więcej jest aspektów technicznych (czyli tego co lubisz), a mniej niestety artyzmu, kreatywności, sztuki (ale o tym nie masz pojęcia o czym sam głosisz). Tak więc powodzenia w filmówce, rozumiem że i forum zmieniasz?

**micles** · 07-01-2011, 19:38

Zamieszczone przez allxages

Jedno pod drugim, a fotokast to rzeczywiście dwie różne rzeczy. Ale i jedno i drugie musi być TAK SAMO spójne. Nie wyznaczaj nowych granic tego co jak powinno być, skoro wszyscy uważają inaczej, proszę ;-)

Nie wyznaczam - mówiłem o sobie. Tak jak w filmie mam cholerne parcie na to żeby kolejne ujęcia do siebie pasowały, tak w fotografii już nie za bardzo. Trochę żałuję.

Zamieszczone przez allxages

A co do filmów, są tak samo trudne. Więcej jest aspektów technicznych (czyli tego co lubisz), a mniej niestety artyzmu, kreatywności, sztuki (ale o tym nie masz pojęcia o czym sam głosisz). Tak więc powodzenia w filmówce, rozumiem że i forum zmieniasz?

Nic nie zmieniam, film jest bardzo czasochłonny i nie dałbym rady robić tego tak na co dzień. Przykład : przez ostatnie 4h zmontowałem kolejne 10s filmu. Kumpel z którym montuję do wczoraj nie spał przez 50h. Wszystko po to, żeby ujęcia były co do klatki w rytm, dopasowane tematem i kadrem, bla bla bla. Artyzm? Filmów najwyższego poziomu artyzmu jest mało z tego powodu, że ogólnie filmów jest mniej. Ja nie stawiam na górnolotną sztukę, bo jak sam powiedziałeś, nie czuję tego. Obecnym ideałem twórczości do której chciałbym dążyć i czuję, że mogłoby mi się udać jest film Life Cycles - technicznie idealny, pomysł prosty, ale powalający. Opakowanie zajawki rowerowej w metaforę wyższego rzędu ujęło mnie w całości.

**dinderi** · 07-01-2011, 21:23

Zamieszczone przez micles

Zdjęć nie oglądam, bo wychodzę z założenia, że to co zobaczyłem zaczyna tkwić w mojej głowie i przy najbliższej okazji zostanie odtworzone, przez co popełnię jakiśtam plagiat.

Albo się wreszcie czegoś nauczysz.

Jeśli moja sugestia nie będzie kolejnym wołaniem na puszczę, polecam samo oglądanie, nie czytanie komentarzy. Szczególnie, jeśli pod zdjęciami są taki, sygnowane "micles". Zzazwyczaj niewiele wartościowego wnoszą, a jedynie rozregulowują percepcję.
Wszyscy najwięksi biora inspirację z kogoś, lub czegoś. Nie ma nic złego w inspirowaniu się innymi. Plagaiat nie jest wynikiem inspiracji, ale kradzieży. To ogromna różnica.