Portret i nie tylko - Canon 85mm vs 100mm vs 100mm L

Cześć,

Zmieniłem niedawno puszkę na 70d. Przyszła pora na obiektyw(y).
Założenia:

• lubię głównie portret i reportaż
• im mniej kasy do wydania tym lepiej ;)
• nie zarabiam, raczej bartery robię, czasem kilka groszy wpadnie
• zastanawiam się nad przerzuceniem się na zarabianie częściej niż dotychczas

No i w związku z powyższym szukam jakiegoś szkła/szkieł. Na celowniku na dzień dzisiejszy mam te trzy:

• Canon EF 85mm f/1.8 USM
• Canon EF 100mm f/2 USM
• Canon EF 100mm F2.8 L IS USM Macro

Poza tym zostaję przy 50/1.8 do portretów też.

Jestem ciekaw Waszych opinii. Tylko nie "oczywiście, bierz Lkę!" ale z jakimś uzasadnieniem itp bo jednak kasa się liczy.
Jeśli coś innego niż Canon (ale ma w pełni działać z 70d, nie sam manual) to też jestem ciekaw opinii.

Mały edit:
Dlaczego długie ogniskowe i jeszcze crop 1,6... Jeśli umawiam się z kimś na sesję, to nie na pozowaną zwykle. Np. portrety firmowe - pozwalam ludziom robić to, co robią codziennie, a sam kręcę się po biurze/imprezie firmowej i sobie pstrykam. Czasem, gdy zauważę coś ciekawego - proszę kogoś o zapozowanie, przesunięcie się, powtórzenie z innym oświetleniem, ale ogólnie portret to dla mnie dwie sprawy: z jednej strony intymne połączenie z portretowanym, z drugiej - trochę jak fotografowanie zwierząt w ich naturalnym środowisku. Te ogniskowe wydają mi się odpowiednie, ale jak wspomniałem - wszystkie sugestie mile widziane.

Cytat:

---

No i w związku z powyższym szukam jakiegoś szkła/szkieł. Na celowniku na dzień dzisiejszy mam te trzy:

Canon EF 85mm f/1.8 USM
Canon EF 100mm f/2 USM
Canon EF 100mm F2.8 L IS USM Macro

---

Part 3: Best performing wide angle and telephoto lenses - DxOMark

The Canon Lens Wars Ultimate Bokeh Showdown!

Canon EF 100 mm f/2.0 USM - Optyczne.pl

Dzięki. optyczne.pl mi podsunęło inne pytanie:
135/2 jest fajny, ale czy przy cropie to już nie będzie za dużo? Budżet by się spiął jakoś... Ta 100 wygląda ok, opinii się naczytałem już sporo, teraz tylko kwestia wyboru... Ech.

Cytat:

---

ale czy przy cropie to już nie będzie za dużo?

---

Sam sobie odpowiedz na to pytanie. Jakiej ogniskowej najbardziej Tobie brakuje podczas "Np. portrety firmowe - pozwalam ludziom robić to, co robią codziennie, a sam kręcę się po biurze/imprezie firmowej i sobie pstrykam."? Na zewnątrz zawsze możesz odsunąć się dalej od fotografowanego obiektu i zrobić mu dobre zdjęcie, w małym pomieszczeniu może to być niemożliwe. Może Twój problem załatwiłby jakiś zoom np. od Tamrona? Jakiś czyli np. TAMRON 24-70 f/2.8 VC USD "od Cichego" (pod taką ksywą funkcjonuje również tutaj na forum), szukaj na Allegro użytkownika o nazwie "foto-negatyw". Jak potrzeba coś dłuższego to u niego też coś znajdziesz.

Part 2: Best performing Primes and Zooms - DxOMark

Canon DLC: Field of View Comparator

Cytat:

---

Zamieszczone przez yaqq

Dzięki. optyczne.pl mi podsunęło inne pytanie:
135/2 jest fajny, ale czy przy cropie to już nie będzie za dużo?

---

A nie masz jakiegoś zooma który pokrywa ten zakres żeby sprawdzić? Na pytanie czy to będzie dobra ogniskowa możesz odpowiedzieć tylko Ty sam.

Posiadam 135 2.0 i 85 1.8, które nie rzadko podpinam także do cropa. Kilka razy robiłem podobne tematy jak te, które opisałeś, i 135-tka była często za wąska. Dlatego celuj w 85 lub 100 2.0. Pozdrawiam.

Sam kiesys miałem podobny problem i wybrałem 100 2.8L.

Cytat:

---

Zamieszczone przez poszukiwacz2006

Posiadam 135 2.0 i 85 1.8, które nie rzadko podpinam także do cropa. Kilka razy robiłem podobne tematy jak te, które opisałeś, i 135-tka była często za wąska. Dlatego celuj w 85 lub 100 2.0. Pozdrawiam.

---

Mam podobne zdanie. Nie miałem 135L, ale używając zooma 70-300 i kręcąc się wśród ludzi bardzo rzadko wychodziłem poza 100mm. Najczęściej podpinałem 85mm, który jest bardzo szybki i do tego jest bardzo ekonomicznym obiektywem pod kątem zakupu.

Dziękuję za wszystkie opinie i uwagi, bardzo pomocne spojrzeć z innej perspektywy :)
Oczywiście jak komuś coś jeszcze przyjdzie do głowy - wątek zawsze otwarty.

a co myślicie o tamronie 90 2.8 vc ? mieści się w ogniskowych, a i cenowo nie odbiega. bardzo mało info o nim. jedynie test cichego i cisza. miał to być zamiennik 100L? od tamiego. czy coś poszło nie tak z tym szkłem? nikt go nie poleca.

Ostry, jakość obrazka ok, ale nie podoba mi się AF. W dobrym świetle ok, na servo może być, ale słaby gdy brakuje światła, jeździ wtedy po całym zakresie i często nie znajduje. W sumie wielu zdjęć jeszcze nim nie zrobiłem, ale na razie nie jestem zadowolony.

no tak w zamienniku musi być coś nie tak. Ja mam same "generyczne" szkła (oprócz 10-22) i AF eLkowy jest mi nieznany :( Szczerze mówiąc to jestem bardzo ciekawy tego T 90 vc 2.8 bo w testach cichego i na optycznych ładnie się broni. Nowy w NRF można już wyrwać za 1900zł więc cena jest OK - u nas chodzą koło 2100zł - też dramatu nie ma w porównaniu do innych szkiełek

Używałem 50 1.8 i 50 1.4 na 40d i 50d... i zdecydowanie nie polecam tych obiektywów do portretów w rozumieniu pionowego zbliżenia twarzy fotografowanego, gdzie oczekujemy jak najmniejszych zniekształceń. Na aps-c polecam 85 1.8 USM, używałem z 40d i dawał GENIALNY obrazek. Z ff polecam 135L lub 100L, genialne odzwierciedlenie twarzy bez zniekształceń, oba szkła dają świetne kolory. Plusem 100L jest genialny kontrast od 2.8, a 135L plastyka od 2.0 i kontrast od 2.8.

Od 85 f1.8 ciut lepszy jest jednak 100 f2.0, testowałem oba na cropie i FF.

--- Kolejny post ---

Cytat:

---

Zamieszczone przez Wojtko

Używałem 50 1.8 i 50 1.4 na 40d i 50d... i zdecydowanie nie polecam tych obiektywów do portretów w rozumieniu pionowego zbliżenia twarzy fotografowanego, gdzie oczekujemy jak najmniejszych zniekształceń. Na aps-c polecam 85 1.8 USM, używałem z 40d i dawał GENIALNY obrazek. Z ff polecam 135L lub 100L, genialne odzwierciedlenie twarzy bez zniekształceń, oba szkła dają świetne kolory. Plusem 100L jest genialny kontrast od 2.8, a 135L plastyka od 2.0 i kontrast od 2.8.

---

Zgadza się, dodałbym tu jeszcze 100 f2.8 IS Macro, genialny!

Cytat:

---

Zamieszczone przez happytommy

Od 85 f1.8 ciut lepszy jest jednak 100 f2.0, testowałem oba na cropie i FF.

--- Kolejny post ---



Zgadza się, dodałbym tu jeszcze 100 f2.8 IS Macro, genialny!

---

100L to jest właśnie ten 100 f 2.8 IS MACRO :mrgreen:

Kup najtańszy z podanej trójki.

Obiektywy : FF a crop

Obiektyw o ogniskowej np. 50mm jest obiektywem 50mm zarówno w FF jak i crop.
W taki sam sposób przekształca przestrzeń 3 wymiarową na dwuwymiarową (perspektywa) bez względu na wielkość matrycy.
Gdy z tej samej odległości zrobi się zdjęcie (FF i crop) i wytnie w kadrze FF do wymiaru kadru crop to mamy identyczne zdjęcia.

Problem dotyczy jedynie minimalnej odległości (zapełnienia całego wizjera), przy FF można podejść bliżej co ma wpływ na wygląd osoby na zdjęciu
Jeśli nie podchodzisz zbyt blisko tego problemu nie ma.

jp

Ja mam 90/2.8 tego pierwszego i 100/2.0. Najpierw był macro, ale 2.0 przy 100mm daje dużo lepszy efekt i szkła portretowe mają przyjemniejsze rozmycie, zwłaszcza na całych postaciach to widać. Na FF optymalny cenowo-jakościowo jest 100/2.0, na cropie trzeba trochę odejść dla całej postaci, ale i robię takie zdjęcia z 200mm na FF. Mam dostęp do 85/1.8 i dla mnie to ma dużo abberacji i taki trochę nijaki w tym obrazku jest w porównaniu do 135/2 czy 100/2. Macro szkła bym odpuścił sobie.

o tu padło b. dobre wyjaśnienie różnicy między aps-c i ff - wypełnienie wizjera co za tym idzie inne GO itd.
co do szkiełek i ich ostrosci to 100L 2.8 is jest przecież demonem ostrości i szczegółu, a wielu poleca go do portretu. ja chorowałem na ten słoik, ale cena... no i to że nie zarabiam foceniem.

a pytanie laika, czy super ostrego 100L 2.8 is można zrobić lekkie mydełko 100 2.0 ? jakimś blurem ;) czy czymś? Bo ja lubię ostre szkła i szczegółowe, ale faktycznie czasem to nie jest pożądane. (pomijam GO ze względu na f2.0)

tutaj rozmycie = "mydlaste szkło" nie chodzi o bokeh, jak rozumiem

Tutaj masz dobre porównanie 100/2.0, 100/2.8 i 100/2.8L
http://www.slrlounge.com/school/canon-100mm-prime/

Widac że 2.0 jest mniej kontrastowe poza GO za postacią, daje przez to przyjemniejszy efekt separacji planu.

Cytat:

---

Zamieszczone przez jan pawlak

Obiektywy : FF a crop

Obiektyw o ogniskowej np. 50mm jest obiektywem 50mm zarówno w FF jak i crop.
W taki sam sposób przekształca przestrzeń 3 wymiarową na dwuwymiarową (perspektywa) bez względu na wielkość matrycy.
Gdy z tej samej odległości zrobi się zdjęcie (FF i crop) i wytnie w kadrze FF do wymiaru kadru crop to mamy identyczne zdjęcia.

Problem dotyczy jedynie minimalnej odległości (zapełnienia całego wizjera), przy FF można podejść bliżej co ma wpływ na wygląd osoby na zdjęciu
Jeśli nie podchodzisz zbyt blisko tego problemu nie ma.

jp

---

Kąt widzenia natomiast ulega zmianie i dla mnie jest to istotny argument przy rozważaniach jaki obiektyw pod ff vs aps-c.

Jednak 50mm na cropie "przybliży" bardziej (podobnie do 85mm na ff). 85mm na cropie da zbliżenie jak 135mm na ff, a 100mm na cropie da zbliżenie jak 160mm na ff. Trzeba to brać pod uwagę. Ja na cropie robię portrety 50mm i bardzo lubię tę ogniskową. A że nie robię główek tylko pełne postacie, ew. od kolan w górę, to nie mam żadnych dziwnych zniekształceń perspektywy. Dla cropa polecam więc brać jasne 50mm, które dzięki swemu dużemu otworowi da małą głębię ostrości nawet na cropie, na ff z kolei 85mm to najbardziej wszechstronna ogniskowa portretowa.

Polecam macro C 100 2.8 L Świetna ogniskowa do portretów, wzorcowa ostrość i świetna stabilizacja. Używam częściej niż C 85 1.2 II

Mniej więcej w okresie renesansu malarze wypracowali optymalną perspektywę patrzenia na różne obiekty, w tym na człowieka. Wcześni fotografowie również nad tym pracowali i wyszło im, że przyjemny, bez przerysowań obraz popiersia człowieka to obraz z odległości około 3 metrów. Z tego i z proporcjonalnego wypełnienia kadru wynikają tzw. portretowe ogniskowe, na przykład:
50 mm dla APSC, 85 mm dla małego obrazka, 135 mm dla średniego formatu. Oczywiście jest to klasyka, jak ktoś ma chęć zaaplikowania przerysowań i zniekształceń, to wybór ogniskowej jest dowolny.

I zgadzam się z kolegą powyżej - to bardzo dobry obiektyw portretowy. Wprawdzie używam 100/2,8 makro bez L, ale to to samo.

Cytat:

---

Zamieszczone przez Leon007

Mniej więcej w okresie renesansu malarze wypracowali optymalną perspektywę patrzenia na różne obiekty, w tym na człowieka. Wcześni fotografowie również nad tym pracowali i wyszło im, że przyjemny, bez przerysowań obraz popiersia człowieka to obraz z odległości około 3 metrów. Z tego i z proporcjonalnego wypełnienia kadru wynikają tzw. portretowe ogniskowe, na przykład:
50 mm dla APSC, 85 mm dla małego obrazka, 135 mm dla średniego formatu. Oczywiście jest to klasyka, jak ktoś ma chęć zaaplikowania przerysowań i zniekształceń, to wybór ogniskowej jest dowolny.

I zgadzam się z kolegą powyżej - to bardzo dobry obiektyw portretowy. Wprawdzie używam 100/2,8 makro bez L, ale to to samo.

---

Zgoda, to klasyka....ale ery analogu, gdzie im większy/pełniejszy kadr tym lepiej, bo zdjęcia powstawały z rzucania obrazu z powiększalnika na papier, a im wyżej powiększalnik tym większy obraz ale gorsza jakość/szczegółowość.
Było : pełniejszy kadr = niżej powiększalnik = lepsze zdjęcie.

Ta zasada teraz, w erze matryc cyfrowych, drukarek i monitorów, zawężona została do bardzo dużych wydruków tylko.
Canon 5D3 (portretowo) to 5760 pikseli to przy wydruku w Lab (254ppi) daje rozmiar 58cm, każdy piksel matrycy daje 1 punkt na wydruku, pełna szczegółowość, nie trzeba ani uśredniać/usuwać pikseli ani "wymyślać"/dodawać nowych pikseli

Każde pomniejszanie rozmiaru wydruku bądź powiększanie powoduje pogorszenie szczegółowości

A (mój) monitor stojący poziomo to w pionie tylko 1200 pikseli, i z całego wypełnionego kadru pionowego 5D3, z 5760 pikseli trzeba "zrobić" tylko 1200 pikseli, z każdych 48 tylko 10 abym mógł widzieć na ekranie ów kadr, szczegółowość "szlag trafia".

Ogniskowa obiektywu jako narzędzie perspektywy, sposobu "przekładania" 3 wymiaru na dwuwymiarowy ekran/papier, relacji przestrzennych tak aby się nam "podobało" jest istotna.
Ludzki system widzenia robi to jak ogniskowa obiektywu około 50mm, do tego jesteśmy od urodzenia przyzwyczajeni, tak "jest".
I takim "obiektywem 50mm" pracowali malarze znajdując/ustanawiając zasady.

Mogę się zgodzić, że ładniej jest przy np. nieco większych ogniskowych, kwestia upodobań

Ale wypełnianie kadru ogniskową to już historia, muzeum fotografii.


jp

Cytat:

---

Zamieszczone przez jan pawlak

Zgoda, to klasyka....ale ery analogu, gdzie im większy/pełniejszy kadr tym lepiej, bo zdjęcia powstawały z rzucania obrazu z powiększalnika na papier, a im wyżej powiększalnik tym większy obraz ale gorsza jakość/szczegółowość.
Było : pełniejszy kadr = niżej powiększalnik = lepsze zdjęcie.

Ta zasada teraz, w erze matryc cyfrowych, drukarek i monitorów, zawężona została do bardzo dużych wydruków tylko.
Canon 5D3 (portretowo) to 5760 pikseli to przy wydruku w Lab (254ppi) daje rozmiar 58cm, każdy piksel matrycy daje 1 punkt na wydruku, pełna szczegółowość, nie trzeba ani uśredniać/usuwać pikseli ani "wymyślać"/dodawać nowych pikseli

Każde pomniejszanie rozmiaru wydruku bądź powiększanie powoduje pogorszenie szczegółowości

A (mój) monitor stojący poziomo to w pionie tylko 1200 pikseli, i z całego wypełnionego kadru pionowego 5D3, z 5760 pikseli trzeba "zrobić" tylko 1200 pikseli, z każdych 48 tylko 10 abym mógł widzieć na ekranie ów kadr, szczegółowość "szlag trafia".

Ogniskowa obiektywu jako narzędzie perspektywy, sposobu "przekładania" 3 wymiaru na dwuwymiarowy ekran/papier, relacji przestrzennych tak aby się nam "podobało" jest istotna.
Ludzki system widzenia robi to jak ogniskowa obiektywu około 50mm, do tego jesteśmy od urodzenia przyzwyczajeni, tak "jest".
I takim "obiektywem 50mm" pracowali malarze znajdując/ustanawiając zasady.

Mogę się zgodzić, że ładniej jest przy np. nieco większych ogniskowych, kwestia upodobań

Ale wypełnianie kadru ogniskową to już historia, muzeum fotografii.


jp

---

Po przeczytaniu takiego blubrania to generalnie odechciewa się robić zdjecia i fotografia faktycznie moze przejsc do historii.

Ale teoria Jana Pawlaka nie ma pokrycia w historii fotografii..

Cytat:

---

Zamieszczone przez namoamo

Ale teoria Jana Pawlaka nie ma pokrycia w historii fotografii..

---

Gdzie Ty tu widzisz jakąś teorię ?
To są po prostu fakty, nic więcej

jp

Uzależnienie portretowania od technologi robienia odbitek jest teorią, którą obalają same fotografie.

Cytat:

---

Zamieszczone przez jan pawlak

Zgoda, to klasyka....ale ery analogu, gdzie im większy/pełniejszy kadr tym lepiej

---

Czyżbyś twierdził że crop portretu zrobionego z większej odległości, bez odpowiedniego wypełnienia kadru daje lepszą szczegółowość niż portret wykonany z wypełnieniem kadru i zmniejszony zgodnie ze sztuką takiej operacji???

Cytat:

---

Zamieszczone przez kimi77

Czyżbyś twierdził że crop portretu zrobionego z większej odległości, bez odpowiedniego wypełnienia kadru daje lepszą szczegółowość niż portret wykonany z wypełnieniem kadru i zmniejszony zgodnie ze sztuką takiej operacji???

---

Ja kilkanaście lat temu przeszedłem na aparat cyfrowy, teraz mam matrycę złożoną z pikseli.
Jest ich (w pionie) 5760, i obraz (analogowy) z obiektywu padający na matrycę zapisany jest w tych 5760 (punktach) pikselach.
Od tego momentu nie można uzyskać większej szczegółowości o obrazie od tej zapisanej teraz w tych pikselach.

Jeśli zrobiłem 2 zdjęcia portretowe np. wieży kościoła dwoma obiektywami (a i b)takimi że miały na matrycy rozmiary kolejo przy :
a. 1200 pikseli
b. 4320 pikseli
i teraz wyświetlam go na monitorze który składa się z (1600 x) 1200 pikseli to :

1. w przypadku a
Wykadrowywujesz wieżę i każdy 1 piksel monitora zawiera informacje zapisaną w 1 pikselu matrycy. Nie da się dokładniej przenieść informacji z matrycy na monitor

2. w przypadku b
Każdy 1 piksel monitora zawiera "uśrednioną" informację "z 3,6" piksela matrycy. To uśrednianie powoduje gubienie szczegółowości.
Algorytmy uśredniania są lepsze/gorsze, gdyby "wiedziały" co uśredniają .....

Ale i tak patrząc na ekran widzisz wieżę kościoła która ma tylko 1200 pikseli wysokości.

jp

Teoria jest niekompletna. Trochę oderwana od rzeczywistości, choćby z tego powodu iż zakłada doskonałość optyki, która taka nie jest.
Jeżeli obraz pomniejszysz o 3,6 raza to o tą samą wartość spadnie np aberracja obiektywu itp.
Przykład poprzedni.
Źrenica modela będzie miała tyle samo punktów na wydruku (dpi) z cropa jak i z kadru wypełnionego, ale pojedyńczy dpi będzie zawierał mniejsze wady optyki z klatki wypełnionej i pomniejszonej.
To oczywiste. Można to zresztą sprawdzić doświadczalnie.

Cytat:

---

Zamieszczone przez kimi77

Teoria jest niekompletna. Trochę oderwana od rzeczywistości, choćby z tego powodu iż zakłada doskonałość optyki, która taka nie jest.
Jeżeli obraz pomniejszysz o 3,6 raza to o tą samą wartość spadnie np aberracja obiektywu itp.
Przykład poprzedni.
Źrenica modela będzie miała tyle samo punktów na wydruku (dpi) z cropa jak i z kadru wypełnionego, ale pojedyńczy dpi będzie zawierał mniejsze wady optyki z klatki wypełnionej i pomniejszonej.
To oczywiste. Można to zresztą sprawdzić doświadczalnie.

---

Można oczywiście dyskutować, prawdą jest jednak że :
- nie jest to teoria
- w przedstawionym opisie (#31) są uproszczenia.

W Twoim dopowiedzeniu też można by doszukać się uproszczeń, nie o to jednak chodzi.

Ważne by wiedzieć/pamiętać że szukanie maksymalnego wypełnienia "wizjera" ma sens tylko w ściśle określonych sytuacjach, planowanych dużych wydrukach bądź znacznych wykadrowaniach w obróbce zdjęć.

Gdy się ma obiektyw np. 200mm to kupno 400mm po to tylko by ptaki zajmowały cały kadr i w konsekwencji cały (tylko) monitor to działanie z racjonalnego punktu widzenia nierozsądne. Z emocjonalnego punktu widzenia natomiast ... jak kto lubi

jp

Cytat:

---

Zamieszczone przez jan pawlak

Gdy się ma obiektyw np. 200mm to kupno 400mm po to tylko by ptaki zajmowały cały kadr i w konsekwencji cały (tylko) monitor to działanie z racjonalnego punktu widzenia nierozsądne. Z emocjonalnego punktu widzenia natomiast ... jak kto lubi

jp

---

jest jeszcze jdna strona medalu :) 200mm vs 400mm, da nam różną perspektywę i rozmycie tła, przy tej samej pticy :)

Cytat:

---

Zamieszczone przez Bingant

jest jeszcze jdna strona medalu :) 200mm vs 400mm, da nam różną perspektywę i rozmycie tła, przy tej samej pticy :)

---

...... czyli też inną GO, tak, to prawda.

Mam EF 70-200/4 IS i zastanawiam się, jak będzie fajne nowe 100-400 czy by nie zamienić.
Zobaczymy

jp

Cytat:

---

Zamieszczone przez jan pawlak

zastanawiam się, jak będzie fajne nowe 100-400

---

Bokeh w 100-400 L jest IMHO bardzo OK.Wystarczylaby lepsza stabilizacja .

Cytat:

---

Zamieszczone przez zysk

Bokeh w 100-400 L jest IMHO bardzo OK.Wystarczylaby lepsza stabilizacja .

---

Ale wolałbym aby to nie był ...puzon !

jp

Cytat:

---

Zamieszczone przez jan pawlak

... Jeśli zrobiłem 2 zdjęcia portretowe np. wieży kościoła ...

---

No, to już są normalne jaja :).
Mogłeś zrobić 2 zdjęcia, ale nie portretowe. Portret jest zarezerwowany dla osoby (ewentualnie grupy osób) i powinien zawierać jego podobiznę oraz wydobyć jakieś emocje i cechy charakteru. Jeżeli to możliwe nawiązać kontakt fotograf-model.
Ale jak ktoś lubi konwersację z wieżą kościoła to jego sprawa.
Dlatego mamy dużo (bezpłciowych) zdjeć osób i tworzymy tylko nowe kategorie.

Mam nadzieję, że Pan Mateusz nie pogniewa się, że posłużyłem się jego wizerunkiem. Mamy tu aqua rozgrzewkowy sytyacujny portret sportowy:

https://canon-board.info/imgimported...2d5176_b-3.jpg
źródło

Ogniskowa 200mm.

Teorie z wypełnieniem kadru i monitora też do mnie nie trafiają.
Zawsze mogę zrobić 2 kroki do przodu lub do tyłu i manewrować przysłoną, jeżeli chodzi o rozmycie tła i to co obejmuje kadr. Polecanie obiektywu normalnego 50mm do portretów jest słabe.
Według mnie do aps-c lepiej kupić 85mm niż 50. Natomiast przy ff najlepiej sprawdza się jednak 100mm lub 135.

Cytat:

---

Zamieszczone przez kimi77

Teoria jest niekompletna. Trochę oderwana od rzeczywistości, choćby z tego powodu iż zakłada doskonałość optyki, która taka nie jest.
Jeżeli obraz pomniejszysz o 3,6 raza to o tą samą wartość spadnie np aberracja obiektywu itp.
Przykład poprzedni.
Źrenica modela będzie miała tyle samo punktów na wydruku (dpi) z cropa jak i z kadru wypełnionego, ale pojedyńczy dpi będzie zawierał mniejsze wady optyki z klatki wypełnionej i pomniejszonej.
To oczywiste. Można to zresztą sprawdzić doświadczalnie.

---

Trafiłeś w samo sedno słabości tej teorii.

Wielu entuzjastów sprzętowych na tym forum jak i na szerokim świecie uważa, że technicznie zadowalajace zdjęcie można zrobić tylko kilogramową stałką typu Cajs Otus albo już od biedy Sigmotus, a Canony czyli niedorobione stałki i zumiki to samo mydło i aberracje. A pan Jan spokojnie zaleca powiększanie tych okrutnych nieostrości i aberracji kiepskich (czyli prawie wszystkich) obiektywów z wycinka kadru, bo uważa, że nadmiar pikseli załatwia sprawę.:shock: Odważnie, trzeba przyznać. 8-)

pomniejszanie (skalowanie do mniejszych fizycznych rozmiarów) nie zmniejsza jakości zdjęć, więcej pomniejszanie ją polepsza maskując problemy fotografa i optyki, gdyby nie pomniejszanie to większość zdjęć nie nadawała by się do oglądania - słaba optyka i słabe umiejętności operatora załatwiły by sprawę.

Każdy może zrobić prosty eksperyment: sfotografować ten sam motyw różnymi ogniskowymi i wyświetlić na ekranie obok siebie 1:1 oraz zmniejszone. Trzeba tylko zastosować przeglądarkę z dobrym algorytmem zmniejszania/interpolacji. Obraz powie więcej niż 1000 słów - ten przeskalowany będzie lepszy, niezależnie od jakości użytej optyki. Szczególnie we wspomnianych wyżej ptakach to widać.

Nie propaguję ogniskowej 50 mm, podałem tylko klasyczne wytyczne. Sam wolę nieco dłuższe ogniskowe - między 100 a 200 na FuFu. W ogóle niespecjalnie lubię szeroki kąt.

Cytat:

---

Zamieszczone przez jaś

pomniejszanie (skalowanie do mniejszych fizycznych rozmiarów) nie zmniejsza jakości zdjęć, więcej pomniejszanie ją polepsza maskując problemy fotografa i optyki, gdyby nie pomniejszanie to większość zdjęć nie nadawała by się do oglądania - słaba optyka i słabe umiejętności operatora załatwiły by sprawę.

---

Zgoda, ale z wyjątkiem szczegółowości.
Każdy ma jakieś "odchyły"/upodobania.
Dla siebie robię duże powiększenia
Photo: USA 2014 koniec | album Domu | Janusz-pawlak | Fotki.com, photo and video sharing made easy.
I ta cecha jest dla mnie ważna.

Co innego świadoma ingerencja w zdjęcie/portret a co innego słabość sprzętu/kompetencji.

jp

Robię portrety 100L na cropie oraz od niedawna FF i bardzo sobie go chwalę, stabilizacja jest bardzo skuteczna, ostrość i kontrast są naprawdę świetne za tę cenę. Lubię także robić portety niewymienionym w tytule postu 200L f2.8 II, i to zarówno bardzo wąskie, jak i całych postaci, szczególnie kiedy chcę "wyłączyć" tło lub robić portrety ze sporego oddalenia, na przykład sytuacyjne . Niestety, ze względu na brak stabilizacji, jest to obiektyw do robienia zdjęć w dobrych warunkach oświetleniowych, względnie na monopodzie czy statywie... Wracając do tematu. wydaje mi się, że jest to głównie kwestia gustu, każdym z wymienionych w tytule teleobiektywów da się zrobić piękny portret, wprawdzie 100 f2.0 nie próbowałem, ale patrząc na zdjęcia nim robione, oferuje podobną jakość obrazu.

Reasumując, z tych trzech obiektywów wybrałbym 100L, mimo jego wyższej ceny. Moim zdaniem warto takową zapłacić, bo otrzymujemy w zamian uniwersalny obiektyw (makro!), stabilizowany, ostry, w miarę jasny, w miarę wodo- i pyłoszczelny (po prawie 3 latach taszczenia go po świecie nie ma ani jednego pyłku), w dodatku z gustownym, czerwonym paskiem, więc także coś dla ego ;)

Cytat:

---

Zamieszczone przez AquaManiac39

Robię portrety 100L na cropie oraz od niedawna FF i bardzo sobie go chwalę, stabilizacja jest bardzo skuteczna, ostrość i kontrast są naprawdę świetne za tę cenę. Lubię także robić portety niewymienionym w tytule postu 200L f2.8 II, i to zarówno bardzo wąskie, jak i całych postaci, szczególnie kiedy chcę "wyłączyć" tło lub robić portrety ze sporego oddalenia, na przykład sytuacyjne . Niestety, ze względu na brak stabilizacji, jest to obiektyw do robienia zdjęć w dobrych warunkach oświetleniowych, względnie na monopodzie czy statywie... Wracając do tematu. wydaje mi się, że jest to głównie kwestia gustu, każdym z wymienionych w tytule teleobiektywów da się zrobić piękny portret, wprawdzie 100 f2.0 nie próbowałem, ale patrząc na zdjęcia nim robione, oferuje podobną jakość obrazu.

Reasumując, z tych trzech obiektywów wybrałbym 100L, mimo jego wyższej ceny. Moim zdaniem warto takową zapłacić, bo otrzymujemy w zamian uniwersalny obiektyw (makro!), stabilizowany, ostry, w miarę jasny, w miarę wodo- i pyłoszczelny (po prawie 3 latach taszczenia go po świecie nie ma ani jednego pyłku), w dodatku z gustownym, czerwonym paskiem, więc także coś dla ego ;)

---

To ja zapytam o stabilizacje? czy miałeś z nią przez ten okres 3 lat jakieś problemy lub choćby symptomy że coś jest nie tak?

Cytat:

---

Zamieszczone przez Leon007

Każdy może zrobić prosty eksperyment: sfotografować ten sam motyw różnymi ogniskowymi i wyświetlić na ekranie obok siebie 1:1 oraz zmniejszone. Trzeba tylko zastosować przeglądarkę z dobrym algorytmem zmniejszania/interpolacji. Obraz powie więcej niż 1000 słów - ten przeskalowany będzie lepszy, niezależnie od jakości użytej optyki. Szczególnie we wspomnianych wyżej ptakach to widać.

Nie propaguję ogniskowej 50 mm, podałem tylko klasyczne wytyczne. Sam wolę nieco dłuższe ogniskowe - między 100 a 200 na FuFu. W ogóle niespecjalnie lubię szeroki kąt.

---

Pewnie to grzech że powtórzyłem ten tekst w innym wątku, kajam się więc !

Skoro mowa o prostych, ale pouczających testach, to warto również wiedzieć/sprawdzić jak my widzimy, jaka ogniskowa tworzy taką perspektywę jak nasze oczy.
Będziemy wiedzieć dlaczego "nam leży" jakaś ogniskowa.
Do tego celu wystarczy "dobre miejsce" oraz zoom wokół 50mm, np. 24-70 albo 24-105

Dobre miejsce to np. takie gdzie jest wyraźnie zaznaczony plan końca oraz "miarka głębokości" tutaj w postaci płotów

https://canon-board.info/imgimported...1/Sab3N9-2.jpg
źródło

Teraz wystarczy stojąc w danym miejscu zgrać to co widzę gołym okiem z tym co widać przez wizjer przy różnych ustawieniach zooma, znaleźć ogniskową taką aby widzieć tak samo przez wizjer i gołym okiem
Najlepiej nie patrząc na działkę na obiektywie ..... i zrobić to kilka razy.

Mnie wychodzi, że widzę "tak samo' jak ogniskowa około 60mm

jp

PS
Def : Perspektywa (malarstwo, fotografia) sposób wywoływania na widzach wrażenia głębi (3 wymiaru) na dwuwymiarowym płótnie

Cytat:

---

Zamieszczone przez Bartek Dziedzic

To ja zapytam o stabilizacje? czy miałeś z nią przez ten okres 3 lat jakieś problemy lub choćby symptomy że coś jest nie tak?

---

Nie, absolutnie żadnych problemów nie stwierdziłem, zaś do tego dziwnego, "skrzeczącego" dźwięku podczas jej włączania/wyłączania był czas przywyknąć :)

Cytat:

---

Zamieszczone przez jan pawlak

Mnie wychodzi, że widzę "tak samo' jak ogniskowa około 60mm

---

To nie jest dobry test.
Ja mam jakies inne oczy, ;) bo mi na FF wychodzi okolo 85mm.
W tescie tym pomijasz powiekszenie wizjera ktore dla 6D i 5D wynosi 0.71. Czyli "naturalna" ogniskowa to dla mnie 60mm (85x0.71 nie wiem czy to dobry wzor), a dla Ciebie 43mm.

Obliczenia pikselowe przemilcze, bo juz wiele razy dyskutowales na ten temat (nawet ze mna).
Twoje obliczenia matematyczne, jakkolwiek prawidlowe, opisuja bardzo uproszczony model powiekszania/pomniejszania zdjecia. Naciagasz teorie do swoich przekonan (niektorzy napisali by fobii ;)).

Cytat:

---

Zamieszczone przez Usjwo

To nie jest dobry test.
Ja mam jakies inne oczy, ;) bo mi na FF wychodzi okolo 85mm.
W tescie tym pomijasz powiekszenie wizjera ktore dla 6D i 5D wynosi 0.71. Czyli "naturalna" ogniskowa to dla mnie 60mm (85x0.71 nie wiem czy to dobry wzor), a dla Ciebie 43mm.

Obliczenia pikselowe przemilcze, bo juz wiele razy dyskutowales na ten temat (nawet ze mna).
Twoje obliczenia matematyczne, jakkolwiek prawidlowe, opisuja bardzo uproszczony model powiekszania/pomniejszania zdjecia. Naciagasz teorie do swoich przekonan (niektorzy napisali by fobii ;)).

---

Nie chodzi o żadne piksele, powiększenia, przeliczenia. itd.

Chodzi o wrażenie głębi (odległości np. końca płota lub słupa od nas) przy różnych ogniskowych obiektywu.

Malarze (dawno temu) uznali, że postać człowieka (popiersie) trzeba malować z odległości 3 metrów.
Gdy zaczęto stosować obiektywy okazało się, że to obiektyw o ogniskowej (około) 50 mm daje takie wrażenie głębi jak (średnio) u ludzi.
Obiektywy krótkoogniskowe dają wrażenie większej głębi a długoogniskowe ją skracają w stosunku do tego co robią nasze oczy.

Dla mnie, w moim body, takie same wrażenie głębi jest przy około 60 mm, u Ciebie może być przy innej.

Gdyby przyjąć argument malarzy to portretowy obiektyw dla mnie to 60mm.

jp

PS
Usjwo, "zmusiłeś" mnie do pogłębienia zagadnienia. mam pomysł jak to zrobić, dzięki

Jan Pawlak. Pełna zgoda. Jasno, czysto bez matematyki, że tak powiem organoleptycznie.