Wersja do druku
Nie do końca - płaszczyzna ostrości jest PŁASZCZYZNĄ równoległą do płaszczyzny matrycy. Ta płaszczyzna jest płaska ;) Właśnie z tego powodu przekadrowanie może być przyczyną utraty ostrości obiektu, w który celowaliśmy.Cytat:
Zamieszczone przez mate00sh
http://www.fotal.pl/artykul/FotoPora..._doc11878.html
Nie wiem dokładnie co napisałeś(:grin:), ale chyba dobrze myslisz, z jedna uwagą: Żaden ruch, w przód, czy w tył nie zmieni głębi ostrosci, tylko spowoduje, że obiekt znajdzie się poza nią, jesli ta była zbyt płytka.Cytat:
Zamieszczone przez zyyys
Co do przekadrowywania, to własnie problem polega na tym, że nie robi się tego przesuwając sie w bok, tylko zatacza się pewien wycinek koła tą "osią obiektywu" i stąd plaszczyzna przesuwa się względem obiektu (zazwyczaj jest to minimalne przesunięcie, ale jednak):wink:
nie zagmatwałeś to ja nie do końca precyzyjnie myśli sformułowałem.
Oczywiście, że sfera ale chodzi mi o to, że np: ostrość zaczyna się 100 cm od obiektu a kończy 105 cm głębia to 5 cm a jej nazwijmy to początek to właśnie płaszczyzna.
Wprowadzenie pojęcia płaszczyzna ma uzmysłowić jak działa głebia ostrości.
wyobraźmy sobie np dwie kartki papieru. ustawione pionowo i równolegle do siebie. jedna kartka to aparat druga to ostrość na obiekcie.ruch kartki aparatu wzdłuż osi X i Y nie powoduje zmian w głębi ostrości ale już wychylenie po osi Z powoduje również identyczne wychylenie kartki ostrości.
dlatego można przekadrowywać i nadal mieć ostre to co się chce.
Nie sfera i niestety przekadrowanie może powodować problemy. Gdyby to była sfera, problem by nie istniał. Zapoznaj się z podanym przeze mnie powyżej linkiem. Poniżej jeden obrazek podlinkowany z tego artykułu:Cytat:
Zamieszczone przez zyyys
Może się trochę zapędziłem, ale zasugerowałem się powrzechną niechęcią moich wykładowców do uzywania obiektywów 'aparatowych' w powiększalnikach. Obiektywy powiększalnikowe, rzeczywiście muszą odwzorowywać płaszczyznę na płaszczyźnie. Natomiast obiektywy 'aparatowe' takiej konieczności nie mają. Wszystko zależy od konstrukcji optycznej konkretnego obiektywu.
słusznie i to właśnie miałem na myśli - nieudolność słów mych jak i nieco prymitywnych przykładów :)Cytat:
Zamieszczone przez Slider
tak naprawdę wszystko zależy jakie to GO faktycznie mamy bo zataczanie wycinka koła nie zmieni GO i nadal może ono być tam gdzie chcemy.Cytat:
Co do przekadrowywania, to własnie problem polega na tym, że nie robi się tego przesuwając sie w bok, tylko zatacza się pewien wycinek koła tą "osią obiektywu" i stąd plaszczyzna przesuwa się względem obiektu (zazwyczaj jest to minimalne przesunięcie, ale jednak):wink:
Wyobraź sobie, ze obiekt to środek a my poruszamy się po okręgu - czyli nie zmieniamy długości promienia to cały czas GO mamy w tym samym miejscu. jedynie na potylicy a nie na oczach ;-)
chodzi o to by nie skracać dystansu i nie zmieniać osi szkła do obiektu bo wtedy nam ostrość wyjdzie gdzie indziej. a przy zachowaniu tej samej odległości wszystko jest ok.
Za to trochę kijowo by to mogło na zdjęciach wyglądać ;-)Cytat:
Zamieszczone przez Kolaj
Nie. Nieprawda.Cytat:
Zamieszczone przez zyyys
No jak nie prawda :) Przecież tak wynika z tego co piszesz i z przedstawionych rysunków.Cytat:
Zamieszczone przez Kolaj
przy zachowaniu tej samej odległości i tego samego kąta osi obiektywu do fotografowanego obiektu GO nam się nie zmienia.
Przepraszam, może ja mało precyzyjnie wyrażam to co myślę ale cały czas się uczę wszystkiego co związane z fotografią.
Przepraszam. Nie doczytałem precyzyjnie, że wspominasz także o kącie. Zwracam honor. Problem jednak w tym, że trudno jest przekadrować zachowując stały kąt pomiędzy osią obiektywu a okiem, w które się celowało.Cytat:
Zamieszczone przez zyyys