Wersja do druku
Mialem podobnie, ale tylko kiedy robilem reporterke. Obecnie zdecydowanie bardzioej wierze w "kreacje fotografii", inscenizacje tego co mam w gowie za pomoca scenografii. Wiec automatycznie juz nie podniecam sie tym, co przeszlo obok , chyba ze panna robi taki myk jak na moim avatarku ;)
Ja też tak mam, że robię ujęcia oczami ;)
I żałuję jak nie zdążyłam. Przykład: Żyd z długą brodą jadący na rowerze w płaszczu... (nie mam nic do Żydów).
Ale czy to jest takie złe? Świat jest wówczas taki ciekawy.
P.S. To mój pierwszy post ;) Pozdrawiam
witamy na forum ;)
Witam, witam!
Troszke Was poczytałam. Już wiem kto się mądrzy;) Ale chłopaki tutaj wymiatacie talentem fotograficznym, więc można wybaczyć.
Podlizuję się? Może troszkę...
hmmm....dlatego ja chodze caly czas z torba na ramieniu.taka z aparatem rzecz jasna.kumpel sie smieje ze mam przez ta torbe skrzywienie.ale nie kregoslupa;)
ostatnio parę razy wyszedłem z domu bez aparatu i poczułem się tak jakos inaczej ;) Bo tak na codzień to tam gdzie ja tam i EOS. Co do kadrowania bezaparatowego to jest moje drugie po fotografowaniu hobby
Ja zawsze gdy gdzieś wychodzę też lubię wypatrywać ciekawe sceny, ale dochodzę do wniosku że po co mi aparat skoro mam oczy i wielki databank w głowie. No, ale ten aparat jakoś tak samo ciągnie do ręki.
nowa sztuka - mindgraphyCytat:
Zamieszczone przez Bagnet007