A 610 na S5 IS ??

Witam wszystkich Can'userów . Od dłuższego czasu jestem użytkownikiem A610 , i noszę się obecnie z zamiarem zakupu S5. Przyznam że czytałem już wiele opinii na jego temat , ale mimo wszystko prosiłbym o rade kogoś , kto użytkuje ten sprzęt od jakiegoś czasu i ma z nim doświadczenie. Interesuje mnie głownie fotografia plenerowa ( ze wskazaniem również na makro ) ,i w związku z tym mam prośbę o plecenie szkieł do tego modelu ( głównie makro i tele ) i innego akcesorium z nimi związanego. Niestety dysponuję dość mocno ograniczonym budżetem ( a żona i tak chce mnie wysłać na terapię odwykową:lol: ) , więc interesowały by mnie jakieś szkiełka nie z górnej półki. Oczywiście chętnie przeczytam wszelkie opinie na temat S5-tki , jako że chciałbym mimo wszystko mieć solidne podstawy przed potencjalnym jej zakupem. Domyślam się że przesiadka z mojego A610 odbije sie kolosalnie na jakości fotek na plus ,ale nie chciałbym być po zakupie , w jakiś sposób niemile zaskoczony jakąś niespodzianką . Pozdrawiam wszystkich fotomaniaków.;)

Szkła do kompakta? Mam nadzieje, że mówisz to o nasadkach tele, macro itp.

Zgadza się ! Może zbyt dumnie nazwałem to " szkłami" ale chodziło mi o sam sens :-).

To tak trochę nie na temat ale poczytaj.
Człowiek musi mieć jakaś pasje! Jak nie ma staje się nudny i szuka gdzie indziej pociechy? Gorszym pasją jest uwielbienie do kieliszka, fajeczki i gorszych rzeczy. Spytaj się żony co jest gorsze pijak czy fotograf w domu. A gdy zrobisz jej kilka ładnych zdjęć TAKIE KTÓRE PRZEKAZUJA EMOCJE jak radość, to może zrozumie że jest to ciekawa inwestycja w rozwój swojej ludzkiej natury. Ja osobiście tak wdepnąłem w muzykę ale jak to mnie rozwinęło emocjonalnie uczuciowo i duchowo, a przy tym nie weszłem w bagno. Teraz idę w stronę fotografii, nowe doznania nowe uczucia. Aha ostrzegam że po tych zdjęciach to jeszcze może Tobie zabrać aparat i nie oddać!:)

Dzięki za wsparcie (ha,ha !!) żona ma mnie za lekko " skrzywionego" z tego względu że : po pierwsze z kumplem włóczymy sie z aparatami po wszelkich podkrakowskich chaszczach ( i w dodatku bez względu na aurę , czy porę doby ); a po drugie że od kiedy nas "wsysło" w fotografię , to już na cacy i teraz to ona już nie ma co liczyć na mnie w sprawie jakiś dodatkowych ( ewentualnie) funduszy (ha,ha ). W dodatku wiedząc że noszę się z zamiarem powiększenia arsenału , jest tym faktem niezbyt zachwycona , podejrzewając że wtedy jak pójdę w plenery to kaplica !! (ha,ha ).W dodatku że w owe plenerki czmychając , dzieci ze sobą raczej brać się nie kwapię ( ha,ha ). Jeszcze raz dzięki za posta , i pozdrowionka wraz z najlepszymi świątecznymi życzonkami śnieżnych plenerków i dużo fotoradości :-)

No tylko nie zostawiaj żony na zbyt długo, bo ucieknie. A potem postaraj się jakoś jej i dzieciom wynagrodzić Twój brak w domu (bez kitu!). Rozumiem pasja to pasja (mi się pojawia druga) ale najważniejsza jest rodzina bo to jest prawdziwa radością życia.
Mnie też rodzina uznaje za wariata bo słucham muzyki czasem do 3 w nocy w ciemnym pokoju, a o 7 trzeba wstawać do swych obowiązków.
A pyzatym jak można się cieszyć jak inni cierpią Twój brak?
Nie żebym pochwalał ale jak sam nie masz pasji to sam nie doświadczasz radości więc i jej nie możesz dać swej rodzinie, tak rozsądnie podziel siebie miedzy jedno a drugie, ja tylko chce by ludzie byli szczęśliwi a jak mogę coś pomóc ...
Pozdrawiam