Odp: Lustrzanka + obiektyw do krajobrazów
15-85 wcale aż taki bardzo pancerny nie jest, owszem ciężki dość, wygląda solidnie, bagnet metalowy, ale tubus jest z tworzywa. Solidnego, fakt, ale wysuwa się pod własnym ciężarem i nieco "chodzi" na boki. Przynajmniej mój tak ma. Zastanawiam się nota bene, czy wpływa to na ostrość na długim końcu - na mniejszych ogniskowych i małych odległościach jest żyleta, na długim jakby gorzej. Ale może to być też skutek oddalenia od foconego motywu - na 85 rzadko focę coś, co jest blisko.
Co do deszczoodporności, to mam dla ciebie dobre wieści odnośnie sześćdziesiątki - zdarzyło mi się focić przez pół dnia w deszczu. Lało regularnie, nie bardzo mocno ale w sam raz. Byłem cały mokry i na sobie mi nie zależało, łaziłem po krzakach jak w dżungli (tak to jest, jak przyroda odzyskuje to, co człowiek jej zabrał - powstaje zbity gąszcz zieloności, na odległość wyciągniętej ręki nie widać dłoni; dopiero za kilkadziesiąt lat będzie z tego normalny, przejrzysty las). Aparat po zrobieniu zdjęcia chowałem każdorazowo do kabury, ale od nurzania się w mokrej zieloności nawet kabura całkiem przemokła, obawiałem się o korpus bo 400D w podobnych warunkach zaliczył padaczkę i zwarcie wewnętrzne. Nic się nie stało, aparat po wytarciu i ogrzaniu (i odczekaniu profilaktycznym aż się ogrzeje, odparuje, osuszy etc) działał i działa jakby nigdy nic. Touche!
C 18-135 STM przedstawiano mi jako równie dobry optycznie, jak 15-85. Ja 15-85 mam, więc zmieniać nie będę, poza tym bardzo sobie cenię te 15 na krótkim końcu - mnie się to bardzo przydaje przy foceniu fortyfikacji. Krajobrazu, nota bene, też. Ale w sytuacji, jaka jest, to się nie zastanawiaj tylko bierz nowego kita. Zostanie ci sporo kasy w kieszeni, a jak trochę pofocisz i nieco odłożysz, to sam będziesz wiedział jakie chcesz następne szkło - czy potrzeba ci szerszego kąta (UWA - vide Tokina 116), czy raczej odległości (tele). Pięknych kadrów!
Odpowiedz z cytatem