Do tego, że przetwornik AD nie jest w stanie "rozszerzyć" zakresu, jaki fizycznie zdolna jest zarejestrować*matryca nawet się nie odnoszę, bo to oczywiste. W czasach skanerów podawano ich dynamikę maksymalną co było jawną bzdurą i wszyscy o tym wiedzieli - Minolta pisała sobie, że ich skanery do filmów mają dynamikę 4,8D (16EV), tymczasem ich matryce CCD dawały może w porywach 3,4-3,6D (11-12EV) sygnału.

Działa to jednak w dwie strony - ilość bitów przetwornika AD nie rozszerza zakresu tonalnego zarejestrowanego przez matrycę (przy założeniu, że scena miała zakres równy bądź większy maksymalnemu zakresowi matrycy), ale może ten zakres skutecznie obniżyć. Scena może mieć zatem 20EV DR, przyszła matryca zarejestruje z tego powiedzmy 18EV, ale gdyby do kwantyzacji owego 18-o działkowego sygnału użyć 14-o bitowych przetworników AD, to uzyskamy zapis wyłącznie pierwszych 14EV (gdzie pierwsze 2EV w cieniach będą niezbyt użyteczne), a pozostałe 4EV sygnału zostaną zmarnowane. Dopiero 18bitowe przetworniki pozwolą go wykorzystać, a 20bitowe pozwolą go wykorzystać z zachowaniem znośnej jakości tonalnej kwantyzowanej informacji.