wielokrotna ekspozycja, tryb zdjęć nocnych

[jan pawlak]

I wypada się z tym zgodzić.

Pisał o tym m.in. A.A. Mroczek w "Zdjęcia cyfrowe w oświetleniu zastanym" i przedstawiał przykłady "ratowania" z cieni, choć nie było tam mowy o wielokrotnych ekspozycjach ale o szumach.

Kluczem do zagadnienia mogą być owe przetworniki, gdzie "...udział szumu elektroniki jest znaczny, a strumień fotonów niewielki...".
Czyli może to dać efekt w przypadku "szumiących matryc" APS-C i słabego światła zastanego, co chyba jest dość bliskie fotce w prezentowanym magazynie.
Wówczas widoczny skutek jakiś będzie.
Można spróbować to przeprowadzić doświadczalnie, ale ja jestem od doświadczeń z wypadków drogowych, a nie fotograficznych .

Wiem tylko tyle "ile musiałem" o szumach, nic więcej.
Opisywana metoda polega na tym, ze mamy 4 zdjęcia o identycznej treści ale przypadkowych szumach które to zdjęcia sumujemy
Przypadkowość szumów powoduje że ich suma jest nie wiele większa od każdego ze składników sumy.
Tyle opis.

W PS zdjęcia ładnie się "składają, w DPP 4.1 nie ma niestety, tak jak w DPP 3.14 Compositing tool, a szkoda.

jp

[igor58]

JP, kup Nexa (tani), będziesz miał niezły fun, no i poczujesz słynną moc APS-C
na Twoje wyjazdy, a jeździsz dużo i daleko, będzie jak znalazł (no i wtedy możesz statyw zostawić w domu)
mam trzy cyfrowe lustrzanki (w tym 6D), a i tak używam czasem Nexa - polecam

[zysk]

Może doczekam się jakiejś fotki z ekspozycji wielokrotnej ,bo teorii już mam po ................ .
no to zaczepka:

źródło

[jan pawlak]

Też bym chciał zobaczyć taką "klasyczną", gdy ciemno i czas powinien być rzędu 1/15 sec a jest np. 1/60, i jest suma 4 zdjęć.
Kogoś kto to już opanował, stosuje często.

jp

[Bechamot]

Też bym chciał zobaczyć taką "klasyczną", gdy ciemno i czas powinien być rzędu 1/15 sec a jest np. 1/60, i jest suma 4 zdjęć.
Kogoś kto to już opanował, stosuje często.

jp

tutaj nie ma co opanowac.
kazdy HDR wykorzystuje to , z tym ze wprowadzajac do programu hdr najciemniejsze zdjecie czyli najbardziej niedoswietlone wprowadzasz najbardziej zaszumione zdjecie.
calosc moze miec duze szumy.
w wielu HDR programach mozesz zaznaczyc opcje redukcja szumow ( o ile pamietam ma to PM , ale glowy teraz nie dam , oloneo tez , ale cala masa programow na to pozwala ) i mozesz wprowadzic zdjecia tak samo naswietlone.

uzysk w szumach jest minimalny , dla aparatu FF bez znaczenia , natomiast spada rozdzielczosc.

sprawdzalem kiedys czesto , jako ze szukalem optimum dla zdjec nocnych, gdyz pokazuje w skali 80-100% .
chyba sampli juz nie mam , ale co za problem zrobic ?
uzysk praktycznie bez znaczenia.

to moze ma sens dla kompaktow.

dziasiejsze FF praktycznie szumia tak nieznacznie, ze nie jest szum w zdjeciach nocnych problemem.

nie pamietam bym kiedykolwiek mial potrzebe wyjscia w zdjeciach statycznych powyzej 800 iso , w scenach dynamicznych 3200 - 6400 wystarczaja , po redukcji wielkosci zdjecia do 50 % szumu nie widac . multiexpozycja nie jest konieczna.

o mam pod reka o ile pamietam iso 400 po co wiecej ?

http://spherapan.vot.pl/164/164.html


( jesli multiexpozycja to scena winna byc statyczna , gdyz inaczej nie zlozysz)

multiexpozycja w zastosowaniach naukowych - owszem - astrofotografia , nie tylko ze wzgledu na szumy , ale na .... podniesienie rozdzielczosci odwzorowania.

[jan pawlak]

Nie rozumiem Cię.

Tutaj są 4 zdjęcia o tej samej ekspozycji, ISO itd.
Są "ciemniejsze" by wydłużyć czas, by można było z ręki przy niskim ISO.
Nie ma składania HDR.

jp

[Bechamot]

Nie rozumiem Cię.

Tutaj są 4 zdjęcia o tej samej ekspozycji, ISO itd.
Są "ciemniejsze" by wydłużyć czas, by można było z ręki przy niskim ISO.
Nie ma składania HDR.

jp

proste

prawdziwa technika HDR sklada sie z dwoch etapow

1. zlozenie pojedynczych zdjec do jednego . to zdjecie nazywa sie HDR
obrazy sie jakby dodaja . z 4 osmio bitowych zdjec mozna zrobic jedno 32 bitowe.
albo np z pieciu dwunasto bitowych jedno 32 lub 48 bitowe.
to wypadkowe zdjecie to wlasnie jest HDR zawiera wiecej informacji niz kazde pojedyncze - ale tego zdjecia system komputera nie jest w stanie pokazac na monitorze.
nasze monitory pokazuja co najwyzej zdjecia 8 - 10 bitowe. To zdjecie wyglada bardzo nierealnie gdyby ggo nawet zobaczyc, Zakres tonalny przekracza mozliwosci monitora .

2. zdjecie HDR 32- 48 bitowe podaje sie tonemapingowi czyli takiemu przeksztalceniu abysmy mogli to zdjecie zopbaczyc np w osmi albo 12 bitach w sposob odpowiadajacy rzeczywistosci.
to jest zdjecie LDR. ten szeroki zakres tonalny jest kompresowany do zakresu jaki moze pokazac monitor.
parametry tonemapingu mozna sobie dobrac tak ze wynik bedzie bardzo realny , albo totalny odjazd do np solaryzacji.


jesli wkladasz do programu liczacego tzw HDR np 4 identycznie naswietlone zdjecia to zostanie z nich wyliczone zdjecie wypadkowe.
zakres tonalny nie bedzie wiekszy , gdyz kazde ze zdjec ma taki sam , ale przez usrednienie zmniejsza sie szumy.


i w drugim etapie mozna przetworzyc ten HDR w sposob realistyczny .
w wyniku dostajemy zdjecie " wypadkowe " z kilku skladowych tak samo naswietlonych.

teoretycznie winno ono miec mniejsze szumy i zawierrac wiecej informacji.
w praktyce szumy sa minimalnie mniejsze , z informacja to roznie , raczje wskutek minimalnego przesuniecia nastepuje pogorszenie ostrosci.

jesli w opcjach programu zazanaczasz ze chodzi o zmniejszenie szumu ( kilka identycznie naswietlonych zdjec ) to nie bedzie kompresowany zakres tonalny a wlasnie wyliczone relistyczne zdjece koncowe skladajace sie z kilku majace dac mniejszy szum ( to moze byc roznie w roznych programach rozwiazane , moze program sam to rozpoznac) .

to robi wiele programow , nie jestem pewien chyba machinery tez o ile pamietam - ale nie daje glowy , tego nie stosuje od paru ladnych lat.

[igor58]

proste

prawdziwa technika HDR sklada sie z dwoch etapow

1. zlozenie pojedynczych zdjec do jednego . to zdjecie nazywa sie HDR
obrazy sie jakby dodaja . z 4 osmio bitowych zdjec mozna zrobic jedno 32 bitowe.
albo np z pieciu dwunasto bitowych jedno 32 lub 48 bitowe.
to wypadkowe zdjecie to wlasnie jest HDR zawiera wiecej informacji niz kazde pojedyncze - ale tego zdjecia system komputera nie jest w stanie pokazac na monitorze.
nasze monitory pokazuja co najwyzej zdjecia 8 - 10 bitowe. To zdjecie wyglada bardzo nierealnie gdyby ggo nawet zobaczyc, Zakres tonalny przekracza mozliwosci monitora .

2. zdjecie HDR 32- 48 bitowe podaje sie tonemapingowi czyli takiemu przeksztalceniu abysmy mogli to zdjecie zopbaczyc np w osmi albo 12 bitach w sposob odpowiadajacy rzeczywistosci.
to jest zdjecie LDR. ten szeroki zakres tonalny jest kompresowany do zakresu jaki moze pokazac monitor.
parametry tonemapingu mozna sobie dobrac tak ze wynik bedzie bardzo realny , albo totalny odjazd do np solaryzacji.


jesli wkladasz do programu liczacego tzw HDR np 4 identycznie naswietlone zdjecia to zostanie z nich wyliczone zdjecie wypadkowe.
zakres tonalny nie bedzie wiekszy , gdyz kazde ze zdjec ma taki sam , ale przez usrednienie zmniejsza sie szumy.


i w drugim etapie mozna przetworzyc ten HDR w sposob realistyczny .
w wyniku dostajemy zdjecie " wypadkowe " z kilku skladowych tak samo naswietlonych.

teoretycznie winno ono miec mniejsze szumy i zawierrac wiecej informacji.
w praktyce szumy sa minimalnie mniejsze , z informacja to roznie , raczje wskutek minimalnego przesuniecia nastepuje pogorszenie ostrosci.

jesli w opcjach programu zazanaczasz ze chodzi o zmniejszenie szumu ( kilka identycznie naswietlonych zdjec ) to nie bedzie kompresowany zakres tonalny a wlasnie wyliczone relistyczne zdjece koncowe skladajace sie z kilku majace dac mniejszy szum ( to moze byc roznie w roznych programach rozwiazane , moze program sam to rozpoznac) .

to robi wiele programow , nie jestem pewien chyba machinery tez o ile pamietam - ale nie daje glowy , tego nie stosuje od paru ladnych lat.

zaczyna się...

[jan pawlak]

proste

prawdziwa technika HDR sklada sie z dwoch etapow

1. zlozenie pojedynczych zdjec do jednego . to zdjecie nazywa sie HDR
obrazy sie jakby dodaja . z 4 osmio bitowych zdjec mozna zrobic jedno 32 bitowe.
albo np z pieciu dwunasto bitowych jedno 32 lub 48 bitowe.
to wypadkowe zdjecie to wlasnie jest HDR zawiera wiecej informacji niz kazde pojedyncze - ale tego zdjecia system komputera nie jest w stanie pokazac na monitorze.
nasze monitory pokazuja co najwyzej zdjecia 8 - 10 bitowe. To zdjecie wyglada bardzo nierealnie gdyby ggo nawet zobaczyc, Zakres tonalny przekracza mozliwosci monitora .

2. zdjecie HDR 32- 48 bitowe podaje sie tonemapingowi czyli takiemu przeksztalceniu abysmy mogli to zdjecie zopbaczyc np w osmi albo 12 bitach w sposob odpowiadajacy rzeczywistosci.
to jest zdjecie LDR. ten szeroki zakres tonalny jest kompresowany do zakresu jaki moze pokazac monitor.
parametry tonemapingu mozna sobie dobrac tak ze wynik bedzie bardzo realny , albo totalny odjazd do np solaryzacji.


jesli wkladasz do programu liczacego tzw HDR np 4 identycznie naswietlone zdjecia to zostanie z nich wyliczone zdjecie wypadkowe.
zakres tonalny nie bedzie wiekszy , gdyz kazde ze zdjec ma taki sam , ale przez usrednienie zmniejsza sie szumy.


i w drugim etapie mozna przetworzyc ten HDR w sposob realistyczny .
w wyniku dostajemy zdjecie " wypadkowe " z kilku skladowych tak samo naswietlonych.

teoretycznie winno ono miec mniejsze szumy i zawierrac wiecej informacji.
w praktyce szumy sa minimalnie mniejsze , z informacja to roznie , raczje wskutek minimalnego przesuniecia nastepuje pogorszenie ostrosci.

jesli w opcjach programu zazanaczasz ze chodzi o zmniejszenie szumu ( kilka identycznie naswietlonych zdjec ) to nie bedzie kompresowany zakres tonalny a wlasnie wyliczone relistyczne zdjece koncowe skladajace sie z kilku majace dac mniejszy szum ( to moze byc roznie w roznych programach rozwiazane , moze program sam to rozpoznac) .

to robi wiele programow , nie jestem pewien chyba machinery tez o ile pamietam - ale nie daje glowy , tego nie stosuje od paru ladnych lat.

No cóż, mam te 4 "ciemne" zdjęcia, z ciekawości wczytałem je do Photomatix Pro.
Ustawiłem na redukcję szumów
Zsynchronizował, wyszło typu HDR ale nadal ciemne.
Rozjaśniłem, pokazały się szumy

Ale... każde ze składowych, przed HDR też rozjaśnić mogę, też pokazują się szumy.

Natomiast "dodawanie" w PS daje mi jasne zdjęcie.
Miałem każde na osobnej warstwie i praktycznie przy składaniu musiałem z 4 warstwy zrezygnować bo byłoby wynikowe za jasne.
Bez widocznych szumów.

Z ciekawości zrobiłem też test na redukcję szumów, wczytałem do PS jedno "ciemne" zdjęcie i je powieliłem 3 razy.
Złożyłem, wyszło jasne ale..... szumy było widać.
Chyba jednak szumy dodają się jak RNG, tz nie sumują a uśredniają.

Oczywiście to wszystko to dopiero "przedszkole" poznawania tej metody.

Z tego co rozumiem o HDR i z tego doświadczenia, jak na razie ,wydaje się jednak że to są inne mechanizmy.

jp

PS
Mogę podesłać skan całego artykułu z opisem jak tą metodę stosować i uzyskiwać zdjęcie wynikowe w DPP (ale typu 3) lub PS
Robi się 4 zdjęcia i można porównać wynik z PS i jakiegoś HDRu

[Bechamot]

No cóż, mam te 4 "ciemne" zdjęcia, z ciekawości wczytałem je do Photomatix Pro.
Ustawiłem na redukcję szumów
Zsynchronizował, wyszło typu HDR ale nadal ciemne.
Rozjaśniłem, pokazały się szumy

Ale... każde ze składowych, przed HDR też rozjaśnić mogę, też pokazują się szumy.

Natomiast "dodawanie" w PS daje mi jasne zdjęcie.
Miałem każde na osobnej warstwie i praktycznie przy składaniu musiałem z 4 warstwy zrezygnować bo byłoby wynikowe za jasne.
Bez widocznych szumów.

Z ciekawości zrobiłem też test na redukcję szumów, wczytałem do PS jedno "ciemne" zdjęcie i je powieliłem 3 razy.
Złożyłem, wyszło jasne ale..... szumy było widać.
Chyba jednak szumy dodają się jak RNG, tz nie sumują a uśredniają.

Oczywiście to wszystko to dopiero "przedszkole" poznawania tej metody.

Z tego co rozumiem o HDR i z tego doświadczenia, jak na razie ,wydaje się jednak że to są inne mechanizmy.

jp

PS
Mogę podesłać skan całego artykułu z opisem jak tą metodę stosować i uzyskiwać zdjęcie wynikowe w DPP (ale typu 3) lub PS
Robi się 4 zdjęcia i można porównać wynik z PS i jakiegoś HDRu

kijem wisly nie zawrocisz

nie da sie obnizyc szumu w stosunku do poprawnie naswietlonego zdjecia skladajac niedoswietlone zdjecia.

da sie teoretycznie skladajac kilka dobrze naswietlonych zdjec.
( takie programy sa od lat na rynku , gdzies ma na dyskiu nie pamietam teraz wszystkich nazw)
w praktyce jak pisalem , nastapi minimalna poprawa szumu , spadek rozdzielczosci.

jesli chcesz uzyskac mozliwie niski szum, to dbaj o to zeby nie przymykac zbednie przyslony.
wiadomo, ze domkniecie przylony powoduje wzrost GO i wzrost dyfrakcji , przez co powyzej pewnej wartosci spada rozdzielczosc . Ale przymykanie przyslony powoduje rowniez wzrost szumu.
w dobrych warunkach oswietleniowych jest on na tyle niski ze niemierzalny ( mam na mysli przyrost ) ale w zdjeciach w warunku deficytu oswietlenia odgrywa on juz role.

nie przymykaj przyslony wiecej niz to konieczne .

zabawa ze skaldaniem niedoswietlonych zdjec jest stata czasu , nic innego nie mozna stwierdzic niz , ze nie jest lepiej.

jesli canon cos takiego robi to z innego powodu - nie z powodu szumow.
robi to prawdopodobnie zeby zlozyc nieporuszone przez niedoswietlne zdjecia a tym samym uzyskac mniej poruszone zdjecie niz jedno dluzej naswietlane.

przyrost szumu przez niedoswietlenie stara sie kompenspwac multiexpozycja .
ale mysla przewodnia takiego postepowania jest uzyskanie mniej poruszonego zdjecia niz na dlugim czasie naswietlania.


( zamiast niedoswietlac i skladac dostalbyc lepszy wynik , gdybys aparat oblozyl kostkami lodu ;-) )