Ktos prosil o opisanie wplywu extendera na jakosc obrazowania.
Prosze bardzo - z koniecznosci bede sie ograniczal. Pomine wplyw na te cechy , ktorych zmiana w praktyce fotograficznej nie odgrywa aktualnie wiekszej roli , jako ze mozna je odpowiednio skompesowac na drodze obrobki bez widocznych skutkow negatywnych jak np zwiekszenie aberacjii chromatycznej , dystorsji , lub winiety.
Najistotniejszy jest wplyw na zmiane rozdzielczosci ukladu obiektyw + TC ( teleconverter) , gdyz ta cecha ma decydujacy wplyw na potocznie rozumiana jakosc odwzorowania.
1. Zmiana rozdzielczosci w zoomach.
Zastosowalem TC Kenko 1.4 pro300 wg
</title> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=windows-1252"> <meta http-equiv="Content-Language" content="de"> <meta name="GENERATOR" content="Microsoft FrontPage 5.0"> <meta name="ProgId" content="FrontPage.Editor.Document"> <
powoduje on najmniejszy spadek rozdzielczosci. Obiektyw C 70-200/4.0 L IS na 200 mm
Najpierw pomiar rozdzielczosci obiektwu jako MTF 50 w srodku kadru. Czyli jest to rozdzielczosc wzgledna wyrazona w pl/mm w kierunku krotszego boku kadru FF ( C5mk2)
Krotkie wyjasnienie : jest to pomiar robniony inaczej niz jestesmy przyzwyczajeni.
Uwzglednia on wplyw precyzji i dokladnosci AF na uzyskiwana w praktyce rozdzielczosc odwzorowania w sytuacji rzeczywistej, w odroznieniu od pomiarow laboratoryjnych , ktorych to warunkow najczesciej nie spelniamy w trakcie fotografowania ( wiele prob - wybor jednej najlepszej z wielu)
Dla kazdej z przyslon zakresu 4-16 ( os pozioma ) wykonalem 6 zdjec tablicy testowej ze statywu ostrzac w detekcji fazy ( po uprzednim skalibrowaniu af). Gorna przerywana linia pokazuje najwyzszy wynik , dolna najnizszy w tej probie. ( im mniejszy odstep, tym lepsza praca AF) Linia ciagla to srednia arytmetyczna â- jej polozenie mowi jedynie o symetrii rozkladu rozdzielczosci pojedynczych zdjec. Robiac zdjecie , rozdzielczosc z duzym prawdopodobienstwem osiagnie wartosc lezaca w polu gdzies pomiedzy tymi przerywanymi krzywymi. Wcale nie musi zostac osiagnieta najwyzsza mozliwa wartosc na jaka wskazuja np pomiary laboratoryjne. Jak wynika z analizy statystycznej wiekszej proby , liczba 6 prob jest wystarczajaco reprezentatywna i co najmniej jeden z wynikow osiaga wartosci bliskie maksimum. Liczba 371 to calka ze sredniej jest miara jakosci rozdzielczosci obiektywu w calym zakresie pomiarowym przyslon i sluzy celom porownawczym.
Wartosc procentowa 97% jest miara sprawnosci pracy autofokusa. W probie 6 zdjec srednia rozdzielczosc osiagnela wartosc 97% mozliwego maksimum ( wskutek niedoskonalosci AF). To bardzo wysoka wartosc. W ten sposob mozna porownywac sprawnosc pracy AF roznych obiektywow. To bardzo efektywna metoda sluzaca ocenie jakosci pracy af:
Wykres dla obiektywu 70-200 na 200 mm.
I drugi taki sam wykres ale z nalozonym pomiarem tego samego obiektywu +TC 1.4
Widac, iz srednio rozdzielczosc spada o ok 15% , pogorszyla sie rowniez sprawnosc AF do 94 % ( jest ciagle niezla). Ale uwaga - gorna przerywna linia niebieska zachodzi powyzej dolnej przerywanej zoltej lini . Oznacza to iz pola na siebie zachoda. Bedzie sie zdazac, ze czasami na przyslonach ok 4 -5,6 uzyskamy jakies zdjecie ostrzejsze ( lepiej rozdzielcze ) z TC niz bez.
Zadecyduje o tym slepy los i nie bedzi to nic niezwyklego. Na innych przyslonach raczej to bedzie b. rzadki przypadek .
Spadek srednio rozdzielczosci o ok. 20% nie jest dramatyczny â jest wprawdzie postrzegany w skali 100% jako widoczny , ale akceptowalny jeszcze . ograniczajac zdjcia do wielkosci ok 50 % roznic juz nie widac. Slowem nie jest wcale zle.
Dla porownania tylko jeszcze podobny wykres dla 24-105L
Charakter zaleznosci taki sam - mozna mowic o ogolnych prawidlowosciach.
Dla porzadku podaje ze przyslona dla obiektywu z TC jest o 1 ev wieksza ( wykres zostal przesunitety w lewo o 1 ev).
wnioski ogolne:
dla TC 1.4
a) spadek efektywnie osiaganej rozdzielczosci o ok 15- 20 %
2. Spadek precyzji ostrzenia AF o ok 5%
Koniec odcinka pierwszego .
W miare zainteresowania i potrzeb cdn moze nastapic.