FF vs. APS-C

[atsf]

Czytając Twój post poczułem się jakbym był niespełna rozumu inwestując w taki a nie inny sprzęt. W odpowiedzi chciałem tylko zwrócić uwagę, że zestawem który przytoczyłem jestem w stanie zrobić zdjęcie akceptowalnej jakości w warunkach w których Twój zestaw się nie sprawdzi. Nie możemy porównywać iso 4000 do iso 200, światła naturalnego z światłem sztucznym, zdjęcia wykonanego kilka dni temu "z marszu" ze zdjęciem w gdzieś tam w przeszłości wyselekcjonowanym. Przy extenderze x1.4 wychodzi mi 420mm przy świetle 4.0, to i tak lepiej. Z jednym się zgodzę, Twój zestaw jest tańszy i tylko tyle. Co do samej GO. Tak długie ogniskowe o jakich rozmawiamy stosuje się do fotografowania danego obiektu, kompozycja jest sprawą drugorzędną. Na moim zdjęciu najważniejszy jest p. P. Zagumny w charakterystycznej dla niego pozie. Jeśli rozpoznawalny jest p. Świderski to tylko lepiej. Gdyby nie był też by się świat nie zawalił. Przy okazji - cobalt dziękuję za Twoją opinię na temat zdjęcia. 7DmII, to dla mnie ciekawy temat, ale to już chyba inny wątek.

Kwestia jakości obrazka wynikająca z wielkości matrycy ma znaczenie, ale nie jest istotą tego sporu. Jakbym miał zdrowy kręgosłup to bym się nie wahał kupować długich obiektywów pod FF, bo właśnie lepsza jakość w wielu sytuacjach daje większe możliwości, jednakże są też sytuacje jak zilustrowałem, że jakość z APS-C jest bardzo dobra- wystarczająco dobra- a przewaga wynikająca z mnożnika ogniskowej wręcz oczywista. Gdyby jeszcze porównać taki ptasi kadr uzyskany na APS-C 18Mp z kadrem z FF 10 Mp to by było jeszcze wyraźniej widać czysty zysk i na mnożniku ogniskowej, i na ilości detali przeniesionych przez bardziej upakowaną matrycę. Ja się ze swoim sprzętem na zawody sportowe raczej nie wybieram i nie traktuję ludzi z FF jako niespełna rozumu (też mam FF) Nagminnie natomiast korzystam z tego, co oferuje crop factor. Do APS-C też się da założyć jasne obiektywy od FF. Pod względem technologicznym APS-C we wcieleniu 7D Mk II dorasta do FF i stosując np. EF 2/135 mm można osiagać rezultaty porównywalne do FF + 2,8/200 mm. Brakuje po prostu jasnych, długich obiektywów pod APS-C, które by zatarły różnicę pomiędzy tymi systemami.

--- Kolejny post ---

No przeciež to było dopiero co wałkowane w dwóch watkach i tuzinach postów.

W mało ważnym i czysto akademickim przypadku na którym się wciaż skupiasz (fokusujesz ) tego samego obiektywu i różnych kadrów, liczy się tylko ile razy powiększono klatkę czy to filmu czy sensora do standardowych warunków w których się oglada. Mniejsze powiększenie - większa GO. Liczy się tylko ile cm było na matrycy, a ile jest na zdjęciu. Jak to osiagnięto jest nieistotne. Mogłoby być przekopiowane ręcznie przez sumiennego rzemieślnika z dobrym mikroskopem i ostrym ołówkiem. Proste jak zasada działania młotka.

Zaprzeczasz niniejszym nie tylko ogólnym wnioskom z całej dyskusji, ale i sam sobie

Przede wszystkim odpowiedź na pytanie powinna się zacząć od słów "to zależy od...", bo odpowiedziałeś właśnie na pytanie o ten specyficzny, wałkowany z maniackim uporem przez jp przypadek. Tylko gdy tą samą ogniskową się zrobi zdjęcia na FF i na APS-C, i uzyska różne kadry wynikające z przelicznika ogniskowych, to GO będzie większa dla mniejszego fizycznego powiększenia obrazu, więc powyższe Twoje stwierdzenie będzie prawdziwe.

Ale w drugim przypadku, gdy kadr jest ten sam, a do wykonania zdjęć użyto przeliczeniowych ogniskowych, to APS-C da większą GO, czyli zupełnie odwrotnie.

W trzecim wypadku, gdy użyjemy tej samej ogniskowej aby uzyskać ca ten sam kadr, czyli odsuniemy się dalej od obiektu z aparatem APS-C, to też zdjęcie z APS-C będzie miało większą GO.

--- Kolejny post ---

Podajesz przyczynę i skutek.
Pytanie brzmi : Dlaczego ?

Dlaczego powiększanie z klatki filmu do rozmiaru zdjęcia wpływa na głębię ostrości ?

jp

Dlatego, że powiększa się za jednym zamachem wszystko, a więc i te obszary leżące na granicy GO, w których już nie ma informacji, bo są rozmyte. Powiększa się więc owe krążki rozproszenia utworzone na materiale światłoczułym do większych rozmiarów, a im bardziej się powiększy, tym bardzie j widać, że są one nieostre i pozbawione detali.

Im coś jest mniejsze, tym ostrzejsze się wydaje, albowiem rozmycie krawędzi obiektu zanika- staje się nieobserwowalne- wraz ze spadkiem skali powiększenia, a rośnie wraz z jej wzrostem. W trakcie rejestracji obrazu następuje nieodwracalna strata detali poza GO i to się tym bardziej uwidacznia, im bardziej powiększamy obraz. Przy mniejszej skali powiększenia detale zlewają się ze sobą i tworzą większe obszary oceniane jako ostre, a zasięg tych obszarów jest większy ponieważ nieostrości też są mniej powieszone- punkt w obrazie osiągania akceptowalnego KR się przesuwa.