Ustawienia ostrości hiperfokakalnej - praktyka.

[jan pawlak]

odległość hiperfokalna

Jeśli odległość hiperfokalna "wyjdzie z tabelki ", dla :
- matrycy Twojego aparatu
- ustawionej przesłony
równa np. 8 metrów, to jeśli ustawisz ostrość na te 8 metrów to będziesz miał głębię ostrość od 4m do nieskończoności.
Jeśli więc Twój obiekt znajduje się dalej niż 4 m od aparatu to będzie ostry, jeśli bliżej niż 4 m od aparatu to będzie nieostry.
To wszystko i tylko tyle "mówi" odległość hiperfokalna.

Odległość hiperfokalną stosuje się wtedy gdy chce się otrzymać na zdjęciu maksymalny zakres głębi ostrości.

Ograniczenia

Trzeba te liczby traktować jedynie orientacyjnie ze względu na :

1. przyjęte założenia przy wyprowadzaniu wzoru
- powiększenie całej klatki
- obserwacji z określonej odległości
Jeśli więc obraz nie zajmuje całej klatki i go wykadrowywujesz przed powiększaniem to głębia ostrości będzie mniejsza

2. historyczność

Na głębię ostrości składają się dwa procesy :
- fizyczne rozmycie obrazu padającego na matrycę zależne tylko od ogniskowej, przesłony oraz odległości przedmiotu od obiektywu
- stopień powiększania obrazu z matrycy do rozmiaru standardowego obrazu, który to proces powiększania powoduje rozmycie ostrości a więc zmniejszanie obserwowanej na tym obrazie głębi ostrości.

Ale w erze "digital" nie powiększamy milimetrów z kliszy, zapisujemy obraz w pikselach.
I teraz wszystko zależy "z ilu pikseli składa się obraz".
Gdyby np. matryca FF na 36mm miała tyle samo pikseli co klatka APS-C na swoich 22,3 mm to obrazy z całej matrycy/klatki powiększane byłyby tyle samo razy a więc miałyby tą samą głębie ostrości

Wzór na głębię ostrości powinien zawierać więc nie rozmiar matrycy a gęstość (liniową) pikseli.

Jedyne wytłumaczenie, że tak się nie stosuje jest takie, że decydujący wpływ na zmianę ostrości mają zjawiska fizyczne związane z obiektywem, sprawa powiększania obrazu jest tutaj drugorzędna.

Tak więc stosuj wyliczone wartości głębi ostrości i hiperfokalną jedynie orientacyjnie.

jp