1) tak
2) tak
3) nie - monitory nie są wieczne, nie ma sensu zmieniać przestrzeni edycyjnej zdjęć za każdym razem, gdy zmieniamy monitor. Nie ma też sensu ograniczać palety barw zdjęć możliwościami naszego monitora. Tutaj wybieramy syntetyczną przestrzeń edycyjną, taką jak sRGB, AdobeRGB, ECI, ProPhoto, która będzie naszym "wiaderkiem na barwy naszych zdjęć" - wiaderko to ma stałą pojemność, nie zmienia się, wiec nie musimy dokonywać stratnych konwersji, a jego zawartość oglądamy przez okno przestrzeni barwnej naszego monitora, ew. przestrzeni barw naszej drukarki (drukarka potrafi to wydrukować to i owo, czego monitor nie jest w stanie wyświetlić - i vice versa).
4) J.W. -S przestrzeń edycyjna.icm, żeby CMM dokonywał konwersji percepcyjne zoptymalizowanej pod kątem naszej przestrzeni barwnej. I znowu - użycie stałej, syntetycznej przestrzeni edycyjnej dla naszych zdjęć oszczędzi nam roboty, bo nie musimy stroić tabeli odwzorowania percepcyjnego za każdym razem kiedy zmieniamy monitor

Iluminant D50 nie sprawdza się jako punkt bieli, do którego kalibrujemy monitor, bo zwykle papiery zawierają znaczną ilość wybielacza optycznego. Nie interesuje nas barwa światła oświetlającego papier, tylko barwa światła odbitego od papieru - a to zwykle jest chłodniejsze od D50.

Gamma, jakiej użyjemy podczas kalibracji jest bez znaczenia, bo PS odczyta TRC przestrzeni edycyjnej naszego zdjęcia i wyświetli je zgodnie z tą TRC, niezależnie od tego jak skalibrujemy TRC naszego monitora. Im większa różnica pomiędzy TRC przestrzeni edycyjnej a TRC monitora, tym większe straty tonalne wprowadzi podczas wyświetlania zdjęć. Ponieważ tak się składa, że popularne przestrzenie edycyjne często mają TRC gamma 2,2 monitory również są najczęściej (z lepszym lub gorszym skutkiem) linearyzowane do gamma 2,2 - ergo ich natywna TRC odpowiada +/- gamma 2,2. Graeme użył domyślnie gamma 2,4 bo była to niegdysiejsza natywna gamma monitorów CRT, więc kalibracja do tej TRC wprowadzała najmniejsze straty tonalne.

Rzeczywisty gamut Szajsunga będzie zmierzony podczas profilowania, a jego charakterystyka trafi do tagów profilu ICC monitora. Argyll ma narzędzia służące wizualizacji przestrzeni barwnych zawartych w profilu, więc można sobie pooglądać gamucik twojego monitora, porównać go z gamutem przestrzeni edycyjnej zdjęć, czy przestrzeni barwnej drukarki.