Tusz z Epson L800 do Epson P50

[digger-gp]

Gdy korzystamy z tabel Aardenburg-Imaging warto też zapoznać się z informacją o tym jak interpretować wyniki wyrażone w Megaluxogodzinach. Na górze zalinkowanej podstronystrony.. "For further explanation of the Conservation Display ratings [click here]" - klikamy.. i ściągnie nam się pdf - gdzie w Table II -- Converting Megalux-hours of Light Exposure to estimated “Years on Display”, znajdujemy nasz przelicznik w zależności od warunków ekspozycji wydruku. Gorąco polecam Aardenburg-Imaging i również zapoznanie się choćby pobieżne ze wspomnianym pdf'em. Wspominam o tym gdzie to szukać, bo nie każdemu chce się wertować stronę taką jak Aardenburg w poszukiwaniu istotnej informacji.

[czornyj]

Aardenburg to najlepsze źródło informacji w sieci - serwis został założony Marka McCormicka wieloletniego pracownika Wilhelm Research Institute (WIR). Facet ma niesamowitą wiedzę, a dane których dostarcza są wprawdzie niezbyt czytelne, ale niezwykle użyteczne - szczególnie cenna jest informacja dot. degradacji bieli papieru, niedostępna w opracowaniach WIR. Wraz z danymi spektralnymi podłoży dostępnymi w aplikacji SpectrumViz.jar Ernsta Dinkli pozwala b. świadomie dobierać podłoża o najlepszej trwałości.

Warto też śledzić niesamowicie interesujące wypowiedzi obu panów na LuLi w dziale "Printers, Papers and Inks" (Mark McCormik ma nick MHMG, Ernst Dinkla pisze pod własnym imieniem i nazwiskiem) - oczywiście interesujące dla tych, których fascynuje fakt że Canson Platine Fibre Rag wybielany jest TiO2, a Jon Cone kupuje swoje tusze na Tajwanie

Znamienne jest również to, że wyniki publikuje w megaluxogodzinach wraz z tabelką przeliczania trwałości w zależności od warunków ekspozycji, a nie w odgórnie i przez każdego inaczej przyjętych (przez co idiotycznych) "latach", o czym wspomina kol. digger-gp.

[digger-gp]

Warto też śledzić niesamowicie interesujące wypowiedzi obu panów na LuLi w dziale "Printers, Papers and Inks" (Mark McCormik ma nick MHMG, Ernst Dinkla pisze pod własnym imieniem i nazwiskiem) - oczywiście interesujące dla tych, których fascynuje fakt że Canson Platine Fibre Rag wybielany jest TiO2, a Jon Cone kupuje swoje tusze na Tajwanie

...właśnie, zafascynowała mnie ta informacja skąd kupuje swoje tusze Jon Cone -- Neomark-Taipei. Napisałem nawet maila do tego Marco prosząc o informacje o detalicznych dystrybutorach w Europie.. otrzymałem odpowiedź że nie mają i linka do Inkjetmall.. hehe.. najwyraźniej dość ściśle te firmy ze sobą współpracują.
No ale Czornyj.. czy to że te tusze są produkowane na Tajwanie im jakoś szczególnie umniejsza..? Przecież daleki wschód ma tysiące lat tradycji w wytwarzaniu tuszów. Bardzo jestem też ciekaw gdzie i które firmy produkują OEM canona i epsona.. zapewne też na dalekim wschodzie i niekoniecznie w Japonii :smile:

[czornyj]

Nie, po prostu ciekawostka, niczego nie ujmuje i z zapewnień na stronie widać, że chłopaki naprawdę się starają

Choć - nie ujmując niczego chinolom - najlepszy pigment świata (Canon LUCIA EX) jest bynajmniej dżapański

[czornyj]

To dla mnie trudne pytanie - siedzę po uszy w druku pigmentowym, kiepawo znam ofertę mediów do druku barwnikowego, a podłoży SP unikam jak ognia

Podejrzewam jednak, że skoro Canon rekomenduje podłoża Photo Plus do druku atramentami ChromaLife100+, to zapewne wie co robi. Niestety, nikt tej kombinacji uczciwie nie przetestował - Aardenburg wykonywał tylko testy Chromalife na Canon Photo Paper Pro i ten wypadł nad wyraz nędznie - wytrzymał raptem 3 megaluxogodziny, podczas gdy ten sam tusz na pęczniejących Ilfordach Classic mężnie zniósł 29 megaluxogodzin (glossy) i 22 megaluxogodziny (perła).

[Juriko]

... a podłoży SP unikam jak ognia

...

Dlaczego?

[czornyj]

Dlaczego?

SP nie bangla zbyt dobrze z pigmentem, zresztą nawet barwnik nie wychodzi na nim najprzepiękniej

Z raportu Aardenburg Imaging - wydruki z barwnikowego Canona PIXMA Pro9000:

mikroporowy Canon Photo Paper Pro:

źródło

puchnący Ilford Classic Glossy

źródło

[Juriko]

Czyli jak widzę przestaję szukać podłoży SP, zanim zacząłem. Jakość obrazka to podstawa, a że szybciej znika, no cóż, nic nie jest wieczne.
Rozumiem, że problem trwałości rozwiązują tusze pigmentowe, nadzieja w canonowskich. Epson nie na moje nerwy, nawet barwnikowy, jedna zapchana dysza i już druk w paski. Miałem kiedyś stylusa i więcej się naczyściłem dysz niż nadrukowałem. Każda sesja zaczynała się od czyszczenia, niezależnie czy na oryginałach czy na zamiennikach.