Zaangażowanie emocjonalne w marki, firmy i korporacje jest mi w ogóle zupełnie obce.

Jednak z dwojga ekstremalnych postaw (czyli religijne oddanie jakiejś marce którą sie lubi i której sie uzywa albo agresywność, wojowniczość i tyrady przeciwko tej której się nie lubi i nie używa) ta druga jest zdecydowanie bardziej patologiczna i zboczona.

Wierni miłośnicy Apple są w więc sumie sympatyczni w odróżnieniu od psów ogrodnika (sam nie zeżre, a warczy).

Jest jeszcze jeden aspekt tej miłości, który może umyka niektórym. Wielu z tych fanów (przynajmniej w USA) zainwestowało w tę firmę (niektórzy choćby parę symbolicznych akcji, niektórzy aż strach pomysleć). Ja też, za poradą prawdziwego wyznawcy kilka lat temu. Dlatego, mimo , że jedynym produktem Apple jaki kiedykolwiek w życiu nabyłem jest iPod Touch, nadgryzione jabłko raczej wprawia mnie w taki nastrój niż taki