Zamieszczone przez ewg
A tak działa DLO z Sigmą 17-70 2.8-4.5 na profilu Canona 17-55 2.8 (po zmianie exiftool'em: -if "$lenstype# eq 131" -lenstype#=240 -shortfocal=17 -longfocal=55):
Dotychczasowa korekcja aberracji chromatycznej w DPP (narożnik, 17mm, f/5.6):
[...]
Nie pytajcie dlaczego tak jest bo nie wiem, ale po miesiącach prób z DPP wychodzi mi, że ta Sigma i ten Canon to identyczne obiektywy...
Jeszcze jedna ciekawostka... Jak już tu zauważono stosowanie DLO znacznie powiększa pliki surowe, ale można DLO również w analogiczny sposób wyłączyć przywracając pierwotny rozmiar pliku i... nawet pozbyć się w ten sposób dodatkowej miniatury tworzonej przez DPP przy okazji użycia polecenia File> "Add thumbnail to image and save"!
...
Efekty DLO lepiej porównywać z podostrzonym materiałem bez zastosowania DLO. Po prostu DLO między innymi ostrzy.
Jeśli chodzi o wielkość pliku - rozmiar rośnie bo oprócz oryginalnego RAWa zapisywany jest drugi obrazek RAW będący wynikiem konwersji przez DLO. Ten drugi obrazek można usunąć z wynikowego pliku i powrócić do pierwotnej postaci RAWa.
!!! Łączenie podwójnego wpisu !!!
Moim zdaniem DLO stosowane jest przed korekcją geometrii i winietowania. Załączenie DLO automatycznie wyłącza korekcję aberracji chromatycznej.Ależ oczywiście. Ja najpierw ustawiłem korekcję geometrii, winietowania i abberacji ( jako taką swoistą "oczywistą oczywistość"), a dopiero na tym użyłem DLO.
Jeśli koenicznie potrzebne jest doostrzenie obrazu po DLO, to suwaczek ostrości i typ ostrzenia można przesunąć już wcześniej (tyle, że wtedy ustalając intensywność DLO musimy pamiętać, że preview zawiera też dodatkowe ostrzenie).
Podsumowując - dla wynikowego obrazka (TIFa lub JPG) nie ma znaczenia w jakiej kolejności przesuwamy suwaczki i klikamy opcje.
Przynajmniej takie są moje (być może mylne) spostrzeżenia.
Odpowiedz z cytatem