Po pierwsze, ktoś musi zostać w takim wypadku uznanym za pierwotnego twórcę. A zdjęciom Giewontu konkretnego twórcy przypisać się nie da. Jeśli zaś twórcy ustalić się nie da (dla przykładu jakieś ludowe piosenki, powiedzonka lub zdjęcia w toaletach), to z pomysłu można korzystać do woli.
Po drugie, aby taką sprawę wygrać, zdjęcie oryginalne musi być udostępnione w taki sposób, by inne osoby mogły się z jego treścią zapoznać. Gdyby fotograf 1 zdjęcie latawca schował do szuflady, to fotograf 2 mógłby swoje zrobić bez problemu.
Po trzecie - wyśmiano idiotę w USA, który chciał opatentować powietrze, stąd też ustawa precyzuje, że utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Kosz buraków nie ma charakteru działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Giewont sam w sobie też nie. Lewe ucho i prawy półprofil również. Ale zabranie młodej pary będąc zawodowym ślubnym fotografem na pole wraz z pościelą i sznurkiem, obwiązanie ich, ustawienie w ten a nie inny sposób, rozmycie tła, w którym dolną część stanowi pole a górną las w mojej ocenie (choć może naiwny jestem) jest zbiorem czynności noszącym ślady działalności twórczej o indywidualnym charakterze.
Przekomarzacie się dla samego przekomarzania, czy naprawdę uważacie te dwa zdjęcia za zbieg okoliczności? A nawet, jeśli tak nie uważacie, to czy jesteście zdania, że zdjęcie nr 2 nie wyczerpuje ustawowych przesłanek terminu 'opracowanie utworu', na rozpowszechnianie którego to to opracowania opracowujący winien uzyskać zgodę twórcy utworu opracowywanego? A może Waszym zdaniem pozostałe dziedziny działalności twórczej człowieka (np. muzyka czy literatura) sobie a fotografia sobie?
