Fotografowanie dzieł sztuki. Wysoka rozdzielczość.

[masahuku]

A nie prościej przesuwać obraz? Ramą lub plecami będzie oparty o ścianę, która zapewni stałą płaszczyznę przesuwu.

[szandor]

A nie prościej przesuwać obraz? Ramą lub plecami będzie oparty o ścianę, która zapewni stałą płaszczyznę przesuwu.

Myslę, że ten pomysł jest genialny, bo najłatwiej utrzymać powtrzalność ustawienia całego sprzętu względem wybranej ćwiartki (ósemki itd) obrazu.

[magart]

Myslę, że ten pomysł jest genialny, bo najłatwiej utrzymać powtrzalność ustawienia całego sprzętu względem wybranej ćwiartki (ósemki itd) obrazu.

Należy jednak w tym przypadku założyć, że źródło światła jest na całej płaszczyźnie fotografowanej idealnie równomierne.

[Bobby]

Dzięki za podpowiedź z przesuwaniem obrazu. Muszę tylko opracować jakiś wygodny sytem przesuwania. No i chyba użyję innego światła. Mam jeszcze dwa duże softboxy (100x60) każdy 5x125W Powerlux 5400K. Myślę, że oświetlenie będzie bardziej równomierne. Nie używałem tych świateł zbyt często spowodu braku tak dużej folii polaryzacyjnej i trudności w wyeliminowaniu błysków.
Ale czy L 24-70 nie będzie za krótka? Czy fotografując każdą ćwiartę przy 70mm da się wyeliminować zniekształcenia?
A nawet zakładając, ustawię matrycę idealnie równolegle do każdej ćwiartki wydaje mi się, że ciężko będzie to złożyć bez jakiejś korekty. Tak mi się wydaje, nie wiem. Czy hugin 'naciąga' to w automacie? No ale jakość może być nie za rewelacyjna.
Najprościej by było mieć jakiś średni format analogowy i z głowy.

[masahuku]

Jeżeli zadanie wymaga takiej dokładności, że aż boisz się zniekształceń obiektywu, to odpuść temat. Później dojdzie jeszcze składanie niemal pixel do pixela i zabawy z wiernością barw. Szkoda nerwów.

A jak chcesz się bawić i nie jest to zlecenie dla Pentagonu, to możesz zrobić tak:
- największe zniekształcenia są na brzegach obrazu - wykorzystaj tylko środek kadru (stracisz sporo "rozdzielczości", ale możesz podzielić obiekt na 8 części robionych środkiem kadru zamiast 4 pełnym kadrem)
- żeby uniknąć odbić, daj mocno rozproszone i słabe światło ciągłe, do tego dość długi czas (1/5-1/10s). Do tego DOBRY statyw, wężyk i podniesione lustro.
- przysłonę dobierz dla danego obiektywu posiłkując się danymi np. z optycznych (taką, dla której jakość obrazu będzie najlepsza)

Pamiętaj o trybie M i stałych parametrach dla każdego ujęcia. Może to i oczywiste, ale kolega robił kiedyś kilka kadrów (też do sklejenia) w trybie półautomatycznym i oczywiście wyszła kicha. Każdy kadr, patrząc na histogram, był świetnie naświetlony, a przy sklejaniu okazało się, że zdjęcia nie pasują do siebie "poziomem jasności".

[sp350D]

Ja używam http://www.panavue.com/
Naświetlanie każdego kawałka ze statywu, centralnie i sklejanie w ręcznym trybie.
Potem szlif w PS (mam CS4).
Z efektu jestem b. zadowolony, ale podobno CS5 też robi to nieźle.