Zgadzam się, że w tym przypadku to PS, ale żeby uzyskać coś takiego ręcznie, też nie trzeba suwnicy. Zamiast przesuwać aparat wystarczyłoby go obracać w osi pionowej. A do tego wystarczy statyw z głowicą 3D i odblokować tylko jedną oś. Przy jednolitym tle i tak niewielkim kącie/dystansie różnica między rozmyciem w skutek przesunięcia a obrotu będzie niezauważalna.Zamieszczone przez Kanghoy
Z tym, że ten akurat pochodzi z PS. Chyba, że komuś chciałoby się bawić w montowanie jakiejś suwnicy, która idealnie przesunie się w prawo i w lewo przed strzałem(czubek głowy kobiety-idealna linia pozioma przesuwu).
Trudność natomiast (i to zarówno przy suwnicy jak i przy obrocie) byłaby z trafieniem ostrego obrazu (zamrożonego błyskiem) w sam środek rozmycia. Dla tego PS w tym przypadku jest znacznie prostszym rozwiązaniem.
a) bierzesz zdjęcie
b) duplikujesz warstwę
c) selekcjonujesz postać
d) zamieniasz selekcję na maskę wierzchniej warstwy
e) wykonujesz motion blur na spodniej warstwie.
Prawdziwe pytanie brzmi: tylko po co? Jaki jest sens/cel użycia tego efektu? Potrafię sobie przypomnieć dwa zdjęcia jakie kiedyś tam widziałem w których podobny efekt był moim zdaniem uzasadniony. Raz była to postać kobieca w plenerze w dosyć szerokim kadrze i zoom-blur (tzn. najazd pierścieniem zoomu przy otwartej przysłonie) plus błysk na drugiej lamelce.
Zdjęcie natychmiast rodziło skojarzenia z Alicją w króliczej norze. Drugi przykład, to było zdjęcie klubowo/dyskotekowe z tłem rozmytym koliście (czyli obrót aparatu wokół osi obiektywu przy otwartej przysłonie) i zamrożenie pierwszego planu błyskiem. Tu też widziałem sens tego efektu bo rozmycie tła podkreślało dynamikę dyskotekowo-klubowej scenerii. Ale w tych podlinkowanych przykładach... hmm... takiego uzasadnienia nie widzę, mam wrażenie, że to efekt dla samego efektu.
Odpowiedz z cytatem