Jaki tryb dla początkującego?

[Bangi]

no ale przecież z tymi RAW-ami to też nie jest jakaś mega trudna sprawa, trochę czasu, zaryzykuję stwierdzenie, że wcale nie tak dużo, trzeba poświęcić na zabawę z suwakmi - na początek proponuję w DPP i tyle, też kiedyś zaczynałem, poświeciłem trochę czasu i generlanie bawię się RAW-ami, a nie jestem jakimś super znawcą tematu

[MariuszJ]

Ja czasami się zastanawiam, czy to zalecanie robienia w jpg nie ma jakiegoś drugiego dna którego nie rozumiem. Typu np. łatwiej się nauczyć jeździć na rowerze trzymając jedną rękę za głową, albo co gorsza zasłaniając sobie jedno oko.

Wpisałem tutaj, że znajomość tego jak działa aparat bardzo pomaga w jego oswojeniu. W aparacie też masz wołarkę rawów, niestety nie jest to również żaden automagiczny program komputerowy i nic z niego specjalnego nie mamy - oprócz tego, że jesteśmy więźniami jego domyślnych ustawień.

Zdjęcia po zrobieniu trzeba i tak przejrzeć, wyselekcjonować, przyjrzeć się im bliżej. Dlaczego nie robić tego w dołączanym do aparatu DPP czy ZoomBrowserze? Jeżeli nawet nie chcemy nic zmieniać, czy to stanowi jakąś specjalną trudność, delikatnie, na wdechu i z wyczuciem wybrać z meniu "Export to jpeg"? Tu już Ci focus nie ucieknie

[N00bek]

Raz mówisz tak:

generalnie - podsumowując temat, to focić, focić i jeszcze raz focić, ale świadomie

A teraz znowu inaczej?

no ale przecież z tymi RAW-ami to też nie jest jakaś mega trudna sprawa, trochę czasu, zaryzykuję stwierdzenie, że wcale nie tak dużo, trzeba poświęcić na zabawę z suwakmi - na początek proponuję w DPP i tyle

I co dalej? Chłopak ma siedzieć i obrabiać zdjęcia, które jak podkreślił jeden z kolegów mogą się okazać "gniotami" - zamiast biegać i praktykować na dworze czy chociażby ładne kadry sklejać?

Nie widzę sensu wepchnięcia chłopaka w RAWy, bo wam się ubzdurało, że może uratować zdjęcia. Pfff i co? Będzie się męczył, a potem stwierdzi, że to zdjęcie i tak do kosza. Wyjdzie na dwór, a tu słoneczko się schowa.
RAW, a JPEG - to powinna być jego własnowolnie podjęta decyzja. Jak dojdzie do wniosku, że jest gotowy - to niech się zabierze za RAWy.

[Cień]

I co dalej? Chłopak ma siedzieć i obrabiać zdjęcia, które jak podkreślił jeden z kolegów mogą się okazać "gniotami" - zamiast biegać i praktykować na dworze czy chociażby ładne kadry sklejać?

Nie widzę sensu wepchnięcia chłopaka w RAWy, bo wam się ubzdurało, że może uratować zdjęcia. Pfff i co? Będzie się męczył, a potem stwierdzi, że to zdjęcie i tak do kosza. Wyjdzie na dwór, a tu słoneczko się schowa.

A mogą okazać się fajnymi zdjęciami ze skopanym balansem bieli - i co wtedy? Lepiej robić w RAW.

Oczywiście nie neguję potęgi RAW - sam używam, nawet do zdjęć typowo "pstrykanych", ale nie jest tak, że ufam im bezgranicznie i wale.. wale.. wale.. to ułatwia pracę, ale nie zwalnia z myślenia - czego praca z JPG wymaga, bo trudniej coś w nim uratować, a tak - nabywamy doświadczenia, poznajemy naszą puszkę, uczymy się czytać histogram i nie popadamy w histerię nad suwakami.

Jedno nie wyklucza drugiego. Poza tym nie każdy pracuje fotografując. Niektórzy traktują to hobbystycznie.

[N00bek]

A mogą okazać się fajnymi zdjęciami ze skopanym balansem bieli - i co wtedy? Lepiej robić w RAW

Jak coś może być fajne, a jednak skopane Najciekawszy argument jaki widziałem:razz:

Może kwestę wołania w RAWach czy JPEGach zostawmy autorowi. Niech cyknie sobie jedną fotkę w RAWie jedną JPEGu i sprawdzi jak mu wygodnie.

Czy lepiej będzie mu robić zdjęcia jak głupiemu i potem je wołać w DPP czy lepiej dobrać odpowiedni kadr, ustawić co trzeba i z wielką przyjemnością zrobić zdjęcie. Jak przyjdzie je pokazać komuś, to co? Zacznie się wymówką:
- wybacz muszę je obrobić? - niech się nauczy podstaw, a do RAWa podejdzie kiedy stwierdzi, że chce jeszcze więcej od swoich obrazków.

[ksx]

Jak coś może być fajne, a jednak skopane Najciekawszy argument jaki widziałem:razz:

Może kwestę wołania w RAWach czy JPEGach zostawmy autorowi. Niech cyknie sobie jedną fotkę w RAWie jedną JPEGu i sprawdzi jak mu wygodnie.

Czy lepiej będzie mu robić zdjęcia jak głupiemu i potem je wołać w DPP czy lepiej dobrać odpowiedni kadr, ustawić co trzeba i z wielką przyjemnością zrobić zdjęcie. Jak przyjdzie je pokazać komuś, to co? Zacznie się wymówką:
- wybacz muszę je obrobić? - niech się nauczy podstaw, a do RAWa podejdzie kiedy stwierdzi, że chce jeszcze więcej od swoich obrazków.

A jak skopie WB, bądź zaufa wyświetlaczowi w kwestii ekspozycji i się przejedzie, albo w stylach nie to ustawi i wszystko będzie git, no może poza tym kontrastem i nasyceniem pojechanym w kosmos, no i te artefakty z ostrzenia...Nie pokaże i powie, wybacz, zrobiłem ale nie umiałem obrobić? RAW jest po to, żeby ułatwić życie, a nie skomplikować. Ale RAW nie wyklucza myślenia, ani nauki. Nadal możesz pomyśleć nad kadrem, ekspozycją, ustawieniem ostrości czy kolorami. RAW nie odbiera takich możliwości. Zostawia tylko furtkę na niektóre sprawy.