Ja nigdy nie archiwizowałbym swoich zdjęć w formie "zamkniętej", do której w razie czego, za XXX lat, nie można się dobrać normalnie, niskopoziomowo, na poziomie filesystemu. To tej samej klasy zasada co nieużywanie RAID, jeśli nie ma prostego, niezależnego od producenta sposobu na odzyskanie danych, gdy padnie kontroler/usmaży się zasilacz/nie będzie pod ręką drugiego identycznego.

Kopie robocze, cache prevek do szybkiego wglądu itp - spoko, niech sobie będzie nawet na niesformatowanym dysku w tajnych strukturach CupertinoFS zwłaszcza jeśli zwiększa to wydajność pracy. Ale nie główne archiwum - to musi być bezpośrednio widoczne jako JPG/CR2, najlepiej w jakiejś sensownej strukturze katalogów. I wcale nie kłóci się to z metadanymi, wyszukiwaniem itp. - dobry program sobie poradzi


BTW, moje archiwum: 300GB RAW, 125GB JPG, wszystko w 5 kopiach na różnych dyskach (wewnętrzny/2x zewnętrzny USB "backup roboczy" na biurku/2x zewnętrzny "backup długoterminowy" trzymany w piwnicy), częściowo dodatkowo na DVD i taśmach LTO2.

BTW#2: na dobrą sprawę to archiwizacja CR2 też nie jest tak w 100% koszerna, bo jednak format zamknięty. Ale lenistwo... i w sumie zawsze można sobie zapisać w backupie jakieś aktualne źródło dcrawa ;-)