Wypadek drogowy - robisz zdjęcia, czy nie? (ankieta)

[janhalb]

A ja sobie pozwolę zadać dosyć podstawowe pytanie: A PO CHOLERĘ? Do pamiętniczka? Do rodzinnego albumu? Na prezent dla Cioci Kloci? Do powiększenia, w ramki i na ścianę? Fotografowanie miejsca wypadku ma sens w dwóch przypadkach:

1. Jeśli służy "dokumentacji" ułatwiającej później ustalenie sprawcy, stanu uszkodzeń etc. (ale tym zajmują się zwykle policjanci lub przedstawiciele ubezpieczyciela...)

2. Jeśli jesteś zawodowym fotoreporterem i z tego żyjesz (ale nawet wtedy, jeśli tylko masz odrobinę przyzwoitości i pracujesz w gazecie a nie w szmatławcu, nie będziesz pokazywał twarzy ofiar czy kubełków krwi).

W każdym innym przypadku - jak ktoś napisał wyżej - należy działać według prostego algorytmu:

Pkt. 1. Czy ktoś wezwał pomoc?

NIE - należy to zrobić; TAK - idź do pkt.2

Pkt. 2. Czy możesz w czymś pomóc?

TAK - zrób to; NIE - spadaj i nie blokuj ruchu.

Śmiem twierdzić, że w takiej sytuacji Twoje hobby nie jest najważniejszą rzeczą...

[nagor]

tak robie bo to moj zawód (aczkolwiek jestem tez ratownikiem) wiec najpierw bym ratowal ale jak już by były sluzby i ja byłbym nie potrzebny to z boczku bym gdzięs siedział i nie przeszkadzając robił zdjęcia,

[namoamo]

Idąc tym tropem po co robic zdjęcia pożarów, katastrof kolejowych czy terenów dotkniętych klęską żywiołową?
W kontekście reportażu nie widzę problemu, natomiast szczegółowe fotografowanie ofiar wypadków jest haniebne moim zdaniem.

[zanussi]

Najpierw pomagasz.... Potem upewniasz się że wszyscy są w miarę bezpieczni.... Potem zrób dwa trzy zdjęcia "ku przestrodze" i nie ma Cię....

[akustyk]

nie.

malo jest dzialek fotografii, ktore sa dla mnie tak nudne jak reportaz. juz wole do kotleta pstrykac

[MacGyver]

Nie robię zdjęć, bo nie wiem po co miałbym je robić. Nie sądzę by były to zdjęcia, które chciałbym sobie powiesić na ścianie, a reporterem nie jestem.

Otóż to. Co ja miałbym potem zrobić z takimi zdjęciami, wysłać do Faktu?

Kilkukrotnie na rajdach zrobiłem zdjęcia wypadków, w tym i takich w których kierowcy bądź piloci odnosili obrażenia. Zrobiłem bo był to impuls chwili a aparat miałem w ręku. Ponadto tam byłem jak by na to nie patrzeć reporterem. Do publikacji trafiały jednak wyłącznie blachy i szkło. Upublicznianie wizerunku cierpiących ludzi a tym bardziej śmiertelnych ofiar bez ważnego celu to świństwo, tak uważam.

P.S. Zdjęcia z "wypadku" na drodze zrobiłem raz, jak mi jakiś niby-niemiec na autostradzie wjechał w kuper, potem dołączyłem je ubezpieczycielowi do dokumentacji.

[kasmika]

Widząc wypadek i cierpiących ludzi, chyba nie byłabym w stanie wyjąć aparatu z torby. Nie wyobrażam sobie, że mogłabym przyłożyć aparat do twarzy widząc, jak umierający, czy cierpiący człowiek patrzy mi w oczy. Ale ja nie jestem reporterem.

[Czacha]

O czym tu dyskutowac - widzac wypadek masz obowiazek udzielic pomocy, inaczej mozna za to beknąć przed sądem. Gdy juz pomoc bedzie zbedna mozna fotografowac, nie widze dlaczego mialo by byc inaczej.

Mialem okazje trafic na pozar domu - zapytalem czy ludzie potrzebuja pomocy po czym zaczalem fotografowac - reportaz z pozaru

[AMMarshall]

Najpierw pomagasz.... Potem upewniasz się że wszyscy są w miarę bezpieczni.... Potem zrób dwa trzy zdjęcia "ku przestrodze" i nie ma Cię....

Dokładnie tak.
Podbiegłem, nie było już nic do roboty. Upewniłem się dokładnie. Pozostało tylko czekać na pogotowie, które już było w drodze.

Zrobiłem te zdjęcia, kilka ujęć i zniknąłem.
Bez portretów czy zbliżeń prawdopodobnego trupa.

Dopiero w dalszej drodze myślałem po co w ogóle zrobiłem te zdjęcia...

Chyba "ku przestrodze" jak napisał zanussi.
Być może za kilka lat gdy mój syn zacznie prowadzić samochód pokażę mu te zdjęcia z komentarzem:
"Synku - najważniejsze - musisz jeździć ostrożnie.
I nigdy po alkoholu, bo to się często kończy tak jak tu."

Zarówno kierowca i pasażer wg relacji świadków którzy widzieli ich wcześniej na pobliskiej stacji paliw byli mocno "na gazie"...

źródło

[4kwiatek]

Hi...

Tak - robię zdjęcia wypadkom. Ale - cóż taką mam pracę. Ale wszystko ma swoją kolejność. Tutaj uchylę rąbka tajemnicy - codziennie pracuję ze służbami ratowniczymi i resortowymi. Nie potrzebuję zdjęć dowodowych. Jednakże w mojej pracy potrzebuję zdjęć ilustracyjnych. Tak samo jak robię zdjęcia na ćwiczeniach AT, pokazach ratowniczych itp.

Oczywiście - nie jadę specjalnie dokumentować takie zdarzenia. Nie zatrzymuję się specjalnie żeby taką dokumentację sporządzić. Robiąc jednak tysiące km tygodniowo po kraju - zdarza mi się że czasem że konsekwencje takich zdarzeń oglądam - moim zdaniem i tak za często.

Przestrzegam też jednej zasady - na zdjęciach żadnych twarzy. Jeśli nawet się trafi twarz to zdjęcie NIE TRAFIA dalej.

Pozdrawiam...