A to już zależy według mnie od celu jaki się chce osiągnąć. Jeśli przemieszczenie się z miejsca na miejsce, to rzeczywiście parowiec nie jest najrozsądniejszym pomysłem. Ale jeśli chce się odbyć podróż...jak kto woli parowcem w miesiąc do NY to jego sprawa
I chyba słusznie. Mój wykładowca od jednego z jakościowych przedmiotów cały czas powtarzał: kto stoi w miejscu ten się cofa!Kiedys ciemnia, teraz komp.. czas leci.. technika idzie do przodu i trzeba z niej brać jak najwiecej..
Tylko proszę wytłumaczcie mi dlaczego Photoshop. No chyba, że jest to tylko metafora programu zajmującego obróbką grafiki.
Muszę przyznać, że całkiem niedawno wkroczyłem w świat cyfrowej fotografii, i jedyne co czuje (poza pustką w kieszeni :-D ) to przytłoczenie. Przez trzy lata fotografowałem tradycyjnie. Nie kupowałem super wypasionych filmów (zwykłe kodaki i agfy), potem oddawałem do wywołania i zeskanowania na płytę. Jedyne co to skan zmiejszałem, kadrowałem, usuwałem paprochy ze skanera (przynajmniej jeden skan zawsze musiał je posiadać
), i ostrzyłem delikatnie. Używałem PhotoPainta z Corela9, a to dlatego, że akurat znalazł się pod ręką we właściwym miejscu i czasie. I byłem bardzo zadowolony. Niestety ostatnio zaponowała cyfromania (mam na myśli masową sprzedaż cyfrowych kompaktów i rzeszę ich posiadaczy zawalających laby swoimi zdjęciami pstrykanymi wszystkiemu dookoła przez całą dobę) i porządne niegdyś laby przestały mieć czas na dopieszczanie negatywów. W krótkim odstępie czasu dwie ważne serie zdjęć zostały mi zniszone + podliczyłem ile mnie to tak naprawdę kosztuje (wyszło mi, że tyle co rata za 350D) = rachunek był prosty. Ale wydawało mi się (nie znałem tego forum), że zmieni się dla mnie jedynie tyle, że wyeliminuję lab. Zdjęcie z aparatu trafi po prostu do kompa. Oczywiście miałem pełną świadomość, że będę musiał wykonać to co seryjnie robi maszyna z wywoływanym negatywem (mniej więcej chyba o to chodzi w obróbce RAW?). W efekcie zostałem przygnieciony Photoshopem. Wszędzie tylko słyszę i czytam, że bez tego to nie da się robić zdjęć. Właściwie to chyba za mały kredyt wziąłem. Nie należało się przejmować sprzętem, tylko w pierwszej kolejności kupić program, i uzupełnić go aparatem. Czy to jest jeszcze fotografowanie czy photoshopowanie. Przez moment już miałe wrażenie, że to drugie. Przeczytałem cały ten wątek i trochę pomógł mi on poskładać mój strzaskany obraz obecnego stanu fotografii (wielkie podziękowania dla Akustyka). Wciąż pozostaje tylko pytanie czemu PS. Wygląda to tak jakby ten rynek był zmonopolizowany i nie było żadnych inych programów. Gdzieś tam jakaś nisza próbuje sił z gimpem, ale chyba jest on bardziej widoczny w świecie grafiki kompowej niż fotografii. Czy na prawdę aby dokonać podstawowej obróbki zdjęcia (kolory, kontrast, itp) konieczny jest PS? Wielki kombajn, droższy od aparatu? W ostatnim numerze FVD jest ciekawa odpowiedź redakcji na list czytelnika. Otóż chodzi o wielkie larum, że poświęcają miejsce na naukę innych programów, bo przecież tylko PS jest dobry i przecież wszyscy go mają. Uśmiałem się tylko! A swoją droga jestem ciekaw ile jest sprzedanych licencji PS w Polsce i jak nikły jest to procent wobec osób deklarujących jego użytkowanie.
Czy na prawdę fotografia amatorska, hobbystyczna nie może się obejść bez PS? No chyba, że jak napisałem na początku jest to tylko metafora...
Oakhallow
Odpowiedz z cytatem