Przekonajcie mnie

[Kubaman]

Ech, wy to wszystko widzę potraficie sprowadzić do żałosnego poziomu. Jakbym widział zastęp moherowych beretów idących szturmem do wyborów, bo ktoś im powiedział, na kogo mają głosować.
Pathetic.

Boo, a nie łatwiej sobie powiedzieć, że to jakieś bzdury na kiju i prymitywna dosyć próba budowy wytłumaczenia każdego swojego wyboru wyższymi pobudkami? Dusza duszą, ale jest tu więcej takich kolegów - analog jest bardziej wartościowy od cyfry - i dalej przekonywać o walorach duchowych, ponadczasowych i ideologicznych ;-)

Tak jak napisałem, sam jestem sentumentalny, ale staram się tego unikać w stosunku do przedmiotów, które są bardzo przejściowe.

P.S> a dlczego nie stare skarpetki ?

[muflon]

Ej no, kultury troszkę... przez 10 stron można było się kłócić na poziomie, to chyba i jeszcze z dziesięć można, hemm? ;-)

[BooBoo]

P.S> a dlczego nie stare skarpetki ?

Skarpetki są tak samo dobre, ale na odpowiednio mniejszą skalę
Chodzi mi o pewien poziom. Miałem nadzieję na zasmakowanie takiego tutaj.
Ale nie taki:

masz problem? napisz do Kasi

Zresztą ten kolega chyba ma problemy emocjonalne....

[Arkan]

...Tak jak napisałem, sam jestem sentumentalny, ale staram się tego unikać w stosunku do przedmiotów, które są bardzo przejściowe.

Jest dokładnie na odwrót - te przedmioty są przejsciowe, bo masz do nich taki stosunek. To twoje emocje decydują o tym czym one dla Ciebie są. Klasyczny mechanizm bloku psychologicznego - staramy się nie odczuwac (a raczej okazywać) pewnych emocji bo np. ten typ emocji jest nie akceptowany w naszym środowisku. Po dłuższym czasie utrwala się to w naszej psychice na tyle mocno, że przestajemy sobie zdawać sprawę z istnienia tego mechanizmu.

Ogólnie to czytam te wszystkie wypowiedzi na temat duszy/lub i jej braku i powiem szczerze, że trochę mnie dziwi to co widzę i słyszę. Podzielam zdanie iczka co do tego, że są przedmioty, które mają duszę i nie zawsze są to przedmioty stanowiące szczytowe osiągnięcia technologiczne. Potocznie mówi się o nich, że są to przedmioty kultowe np. VW Garbus, Leica R6.2 czy Rolleiflex T. Prawda jest taka, że Nikon może się pochwalić znacznie większą gamą modeli, które zostały uznane za kultowe, niż Canon, Minolta, czy Pentax. Dlaczego tak sie stało? Nie wiadomo, być może więcej osób niż tylko iczek znalazło w tych przedmiotach dusze.

[Tomasz Golinski]

Ech, wy to wszystko widzę potraficie sprowadzić do żałosnego poziomu. Jakbym widział zastęp moherowych beretów idących szturmem do wyborów, bo ktoś im powiedział, na kogo mają głosować.
Żenada.

Zabawne, że zawsze musi pojawić się niedorzeczny argument przez zastraszenie bądź zawstydzenie.

[Vitez]

Chodzi mi o pewien poziom. Miałem nadzieję na zasmakowanie takiego tutaj.
Ale nie taki:

A porownywanie ludzi na forum do moherowych beretow to niby prezentuje wg ciebie poziom pasujacy do twojego smaku? Gratuluje .
Sam zaczales, wiec nie dziw sie reakcjom na swoje takie a nie inne porownanie, ale w tym temacie trzeba dac EOT i nie schodzic ponizej pewnego poziomu.

[adwent]

napisał Arkan:
Jest dokładnie na odwrót - te przedmioty są przejsciowe, bo masz do nich taki stosunek. To twoje emocje decydują o tym czym one dla Ciebie są. Klasyczny mechanizm bloku psychologicznego - staramy się nie odczuwac (a raczej okazywać) pewnych emocji bo np. ten typ emocji jest nie akceptowany w naszym środowisku. Po dłuższym czasie utrwala się to w naszej psychice na tyle mocno, że przestajemy sobie zdawać sprawę z istnienia tego mechanizmu.

nie prawda -słowa Kubamana nie są przykładem żadnego bloku psychologicznego- niepotrzebnie nadużywasz "terminologii psychologicznej". Blok mamy wtedy gdy unikamy emocjonalnego wyrażenia swojego stanu oraz sam proces tego unikania jest nieświadomy- natomiast, jak napisał Kubaman, on stara się unikać bycia sentymentalnym w stosunku do przedmiotów - a więc robi to świadomie. To tak, jakbyś starał się unikać np. smutku - wcale to jeszcze nie znaczy, że go blokujesz.

napisał Arkan:
te przedmioty są przejsciowe, bo masz do nich taki stosunek. To twoje emocje decydują o tym czym one dla Ciebie są

dokładnie- to w Twojej głowie "jest ta dusza przedmiotu" a nie w samym przedmiocie- tak wynika z Twojego rozumowania -chyba, że wchodzimy tu w jakąś ezoterykę...

[snowboarder]

Będę się trzymał tego porównania Na studiach, za ciężko uciułane pieniądze (ile ja makaronu z serem przez to zjadłem to moje ;-) ) kupiłem sobie wymarzoną gitarę elektryczną marki Presto Lang (tu pewnie co bardziej obeznani w temacie roześmieją się do rozpuku). Przed wyjazdem do Szwajcarii z przyczyn głównie logistycznych musiałem ją sprzedać. Kiedy już się tu trochę odkułem (i zrobił się ze mnie burżuj ) poszedłem sobie po prostu do sklepu i wziąłem z półki gitarę za 10x tyle. I wiesz co? Ta pierwsza była przez poprzedniego właściciela wychuchana, wypieszczona, ja również raczej o nią dbałem, wymieniłem klucze, i rzeczywiście czułem 'więź z instrumentem', miał on dla mnie rzeczoną 'duszę' - mimo, że grała jak grała... A ta nowa? Ot, ładna, błyszcząca, ładnie brzmi, stoi w kącie, nawet czasem pogram sobie..

E, w sumie chyba jednak faktycznie trochę wszyscy (ze mną włącznie) mieszamy pojęcia ;-)

Fajna historia.
Dowodzi tylko, ze wartosc przedmiotu zalezy od wysilku wlozonego
w zdobycie srodkow na niego. Grajac na tej pierwszej gitarze wyzalales
sie nad samym soba, jak to musiales ten makaron jesc.
Teraz kasa sama ci przychdzi i ci to wisi.

[Arkan]

nie prawda -słowa Kubamana nie są przykładem żadnego bloku psychologicznego- niepotrzebnie nadużywasz "terminologii psychologicznej". Blok mamy wtedy gdy unikamy emocjonalnego wyrażenia swojego stanu oraz sam proces tego unikania jest nieświadomy- natomiast, jak napisał Kubaman, on stara się unikać bycia sentymentalnym w stosunku do przedmiotów - a więc robi to świadomie. To tak, jakbyś starał się unikać np. smutku - wcale to jeszcze nie znaczy, że go blokujesz.

Faktycznie - nie jest to może miejsce do rozważań na tematy psychologii, ale
skoro musimy uściślić pewne terminy to proszę - otóż, oczywiście pojęcie "blok psychologiczny" jest laicyzacją pojęcia "blokowania" (nie mylić z zahamowaniem) z zakresu psychoanalizy, a nie psychologii. W ujęciu psychoanalizy blokowanie jest jednym z niedojrzałych mechanizmów obronnych i oznacza ni mniej ni wiecej tylko mechanizm oparty na wstrzymywaniu uczuć, emocji, myśli. Z reguły prowadzi do powstania napięć. Wiele osób mających problem z asertywnością (czyli "I'm O'key and you are O'key") ma ten rodzaj mechanizmu obronnego w nieasertywnych ("I'm O'key and you are not O'key) kontaktach z podmiotami będacymi emanacją blokowanych uczuć, emocji czy też myśli.
Czy tak lepiej
i czy sadzisz że tak podane jest bardziej zrozumiałe do ogółu ?

[adwent]

Arkan - chodziło mi o to, że wytoczyłeś armatę na gołębia- czy jaktotam się mówi. Jeśli jesteś po psychologii to ugruntowujesz tu negatywny stereotyp psychologa, który zawsze coś wyszuka a potem grzecznym tonem spyta: czy chcesz o tym ze mną porozmawiać?

A postawa Kubamana nadal nie ma nic wspólnego z "blokowaniem w ujęciu psychoanalizy" - ponieważ Kubaman :

Tak jak napisałem, sam jestem sentymentalny, ale staram się tego unikać w stosunku do przedmiotów, które są bardzo przejściowe.

w więc u Kubamana jest to wciąż postawa świadoma, natomiast wszystkie mechanizmy obronne w ujęciu psychoanalizy są mechanizmami działającymi w części umysłu zwanej nieświadomością tzn. w nieświadomości są te blokowane uczucia- zaś na poziomie świadomości jest "produkt blokowania" (inne uczucia i jakieś tam racjonalne wytłumaczenie tych innych uczuć) . U Kubamana "cała akcja dzieje się na poziomie świadomości". Ale dajmy sobie z tym spokój bo zaraz nas skasują albo przeniosą do wątku domorosła psychologia :-D