Jak traktuje się fotografów na świecie?

[Macios]

Witajcie,

proponuje wymienić sie doswiadczeniami z fotografowania w różnych krajach. w niektórych miejscach traktuje się nas (fotografów, mam na mysli osoby z lustrzankami "przyklejonymi do twarzy", bez względu, czy to hobby, czy praca...) z rezerwą, niechęcią, w innych zaśkrajach - z uśmiechem lub milczącym przyzwoleniem.
Proponuję więc byśmy się podzielili doświadczeniami z różnych krajów - tymi pozytywnymi, jak i negatywnymi dotyczącymi reakcji miejsowych na bycie fotografowanym. Zacznę od Azji:
- Japonia - nieśmiali, ale bez problemów
- Korea PD- jak wyżej
- Wietnam - tu jest większa rozpiętość - od uśmiechów, po agresję
- Kambodza - Jak wyżej
- Tajlandia - zwykle sympatycznie (poza dzielnicami rozpusty)
- Laos - baaardzo otwarci i sympatyczni
- Malezja - raczej stornili od obiektywu
- Singapur - dobre maniery i podejscie do obcokrajowcow maja juz na lekcjach w szkole... wiec - always smile:-)
Afryka:
- RPA - trzeba uwazać, czy ten uśmiechajacy sie podczas robienia zdjęcia młodzieniec zaraz nie stanie sie nowym właścicielem twego aparatu...
- Swaziland - chill out - choćradze uważać na mundurowych
- Madagaskar - zwykle bardzo otwarci, choć zdarzają się sytuacje, gdy uciekają przed obiektywem (albo tez inne reakcje, zależne od ilości spożytego piwa/rumu;-)
Ameryka Środkowa i PD:
- Meksyk - 99% zadnych problemów
- Kuba - raj dla fotografów - swietne relacje z miejscowymi (szczególnie, gdy sie zna choc pare słów po hiszpańsku)
- Belize - miejscowi sympatyczni, acz nieufnie podchodzili do mnie
- Gwatemala - uśmiech czyni cuda;-)
- Honduras - jak wyżej
- Wenezuela - zwykle bez problemów, choć czasem, szczególnie starsi ludzie "uciekali" przed obiektywem.
Co można powiedziec o tych wszystkich miejscach to to, ze jak w przypadku podrózowania - próby nawiązaniakontaktu z miejscowymi w ich ojczystym języku były zwykle przepustką do ich serdeczności i integracji.
Liczę, ze podzielice się swoimi doświadczeniami.

Pozdrawiam

Maciej

[akustyk]

potwierdzam Singapur. bardzo sympatyczni do tego stopnia, ze wrecz dziekuja za zrobienie im zdjecia. raj na ziemii jesli chodzi o fotografowanie ludzi

wiecej o Azji nie powiem.

jesli chodzi o Europe to mam pozytywne wrazenia z Grecji (Tasos). nie fotografowalem tam ludzi duzo, ale nigdy nie mialem problemow. nie az tak otwarci i sympatyczni jak Singapurczycy, ale nadal OK

[Parteq]

proponuje wymienić sie doswiadczeniami z fotografowania w różnych krajach.

Najmilej wspominam nocne fotografowanie w Lisbonie,
gdzie rozkladalem statyw o 1.00 w nocy nie koniecznie na glownych uliczkach i czulem sie jak u siebie.
Ludzie fantastyczni.
W calej Potugalii.

W Maroku (jeden dzien) dopadla mnie schiza o sprzet, przeczytalem wiele bzdur w necie przed wyjazdem i blednie zalozylem ze urwa mi reke razem z aparatem.
W Tetuan, jakies 40km na wschod od Ceuty jest wrecz 'europejsko' i bedac tam jeden dzien tylko raz jakas pijaczyna chciala wyciagnac kumplowi sprzet z reki, za co zostal momentalnie zrugany przez innych marokanczykow.
Jak tam wroce to juz sie nie bede bal ;-)

Pozdrawiam,
Parteq

[Robson01]

Dodałbym jeszcze Egipt. Tam co zdjęcie z kimś miejscowym to bakszysz. Raz zrobiłem pod Gizą policjantowi na wielbłądzie to momentalnie przygalopował z wyciągniętą łapą. Choć z drugiej strony dla nas turystów są to tak niewielkie kwoty że nie ma się co oburzać.

[adwent]

Rumunia - ludzie bardzo sympatyczni i pozytywnie nastawieni do turystów z aparatami. Jeśli sami jesteśmy mili i uśmiechamy się - Rumuni dadzą ze sobą zrobić wszystko.
Bułgaria - nieco chłodniejsi i czasem bywa różnie. Kilka lat temu spróbowałem w Bułgarii sfotografować sprzedającego na bazarze - chciał rzucić się na mnie z nożem - długo na migi wyjaśniałem mu, że nie mam wrogich zamiarów- ale to był odosobniony przypadek.
Myślę, że bardzo często działa tu zasada: im biedniejszy naród- tym bardziej otwarty

[djtermoz]

Z wlasnego doswiadczenia:

Niemcy - bez problemow. Chyba jest tak jak w Polsce. Sa miejsca bezpieczne i nie.

USA - generalnie bez problemow choc po ostatnich wydarzeniach ("War on terror") to roznie bywa. Czasem trzeba uwazac co sie fotografuje (tzn budynki rzadowe, policjantow, itp). No i trzeba tez uwazac na pewne miejsca (Harlem, Bronx) ale tak to jest w kazdym kraju

Nowa Zelandia - wlasciwie to nie robilem fotek ludziom tylko krajobrazom ale ludzie sa tam tak przyjazni i otwarci ze nie powinno byc najmniejszych problemow.

[Polaco]

- Wenezuela - zwykle bez problemów, choć czasem, szczególnie starsi ludzie "uciekali" przed obiektywem.

Teraz to duzo ludzi ma stracha przed byciem fotografowanym, sytuacja polityczna zrobila ze ludzie bardzo podejrzanie patrza na kazdego kto robi zdjecia (dotyczy to duzych miast - stolica, itp).

[GaGacek]

IRAQ - tam nie problemu ale wiadmo co sie tam dzije

[CYNIG]

IRAQ - tam nie problemu ale wiadmo co sie tam dzije

w Iraku jest troche bardziej zlozona sytuacja. W miejscach swietych dla Irakijczykow (zakladajac ze uda sie tam jakims cudem dotrzec) wyciagniecie aparatu moze byc jednoznaczne z wybuchem agresji i bardzo powaznymi klopotami z linczem wlacznie. Z drugiej strony ludzie fotografowani w normalnych miejscach - wioski, przedmiescia czy slumsy - sa bardzo zyczliwi i wrecz zapraszaja do fotografowania. Sam mialem sytuacje w slumsach pod Karbala jak mezczyzna przyprowadzil swoja rodzine (kobiety!!!) i prosil na migi zeby zrobic im zdjecia.

[Domini-Q]

A ja 30 listopada byłem na małym plenerku w pobliskiej wsi i .... jakaś stara baba pogonioła mnie kamieniami, wykrzykując coś o nasłaniu, szpiegowaniu używając przy tym wielu niewybrednych zwrotów. A ja tylk drzewko chciałem :-(