Winietowanie na matrycy a przymykanie obiektywu

[Kubaman]

To ci się źle wydaje Przysłona nawet płaska i idealna daje wpływ na GO.

nie no jasne :grin: , napisałem

Inaczej wpływ ustawień przysłony byłby w takim wypadku żaden

Ponieważ tak w istocie nie jest sugerowałem błędne podejście.

[Kubaman]

Jak różnią się kierunki padania przy obrazie idealnie ostrym i lekko nieostrym? Znikomo. Zatem wpływ ustawień przysłony jest rzeczywiście żaden.

nie no to chyba próba rewolucji :-o wszak wiadomo jaki wpływ ma domknięcie przysłony na krążek rozproszenia. Różnica polega na tym, że w Twoim modelu teoretycznym masz płaszczyznę ogniskowej obiektywu, która w rzeczywistości nie istnieje (bo nie istnieje odealne, punktowe ognisko).

[JasiuB]

Czołem.

Tomku, fragment Twojego postu:

To zjawisko może zależeć nielinowo od kąta. Przy otwartej przesłonie masz promienie biegnące przy osi (duży kąt), bliżej twojego rogu (mniejszy kąt - o tym mówisz), ale również te, z drugiego rogu soczewki (b. duży kąt).
Może być tak, że np. promieni z osi tracisz 10%, z bliższego rogu 5%, a z dalszego - 50%. Wtedy domknięcie przesłony powoduje, że nie masz tych promieni ze stratą 50% i 5% tylko wszystkie ze stratą 10%.

Trudno coś nazwać promieniami "z osi". Do punktu matrycy przychodzi zbieżny "kąt bryłowy", z kierunku ogniska obiektywu (zakładając, że nie jest to żaden telecentryczny wynalazek). Tym jest szerszy, im większa dziura w przysłonie, ale w typowych obiektywach (nie masz obiektywu o jasności 0.7 ?) dosyć wąski w stosunku do kierunku odchylenia całego tego "kąta bryłowego" od osi optycznej. Uff, łatwiej to narysować, niż powiedzieć.

Czyli wszystkie promienie w rogu matrycy są mocno odchylone, skupione dookoła głównego kierunku, a przymykanie przysłony zwiększa lub zmniejsza to skupienie. Kąt skupienia "stożka promieni" byłby porównywalny z odchyleniem od osi dopiero przy przy obiektywach o bardzo dużej jasności.

Pozdrawiam,
Jasiu

Edit: PS. Obiektywy o sferycznym polu obrazu stosuje się na przykład w mikroskopach (jakoś gapiącemy się człowiekowi mało to przeszkadza). J.

[JasiuB]

nie no to chyba próba rewolucji :-o wszak wiadomo jaki wpływ ma domknięcie przysłony na krążek rozproszenia. Różnica polega na tym, że w Twoim modelu teoretycznym masz płaszczyznę ogniskowej obiektywu, która w rzeczywistości nie istnieje (bo nie istnieje odealne, punktowe ognisko).

No to może tak: masz obraz utworzony przez promienie odchylone od osi optycznej o 2cm przy ogniskowej 5cm. Jak zmienią Ci się odchylenia promieni, nawet przy olbrzymim krążku rozproszenia równym 0,1mm? Po kiego czorta Ci tu ten krążek rozproszenia, to raczej nie na temat...

PS. Jeszcze nie utworzyłem modelu teoretycznego obiektywu. Aż tyle samozaparcia nie mam.

Pozdrawiam,
Jasiu

[Kubaman]

Dobra to może trochę inaczej. Wytłumacz mi proszę,
1) czy kiedy przymykam przysłonę, to tracę obraz na obrzeżach kadru?
2) Drugie pytanie to takie, czy podczas zamykania przysłony zmniejsza się ilość padającego na kliszę/matrycę świtała.
3) Trzecie w końcu, to jaki jest wpływ domykania przysłony na winietowanie.

Naprawdę - na optyce się nie znam, wierzę że Ty znasz się dobrze . Wytłumacz mi proszę w jaki sposób odpowiedzi na powyższe pytania da się połączyć z Twoim tokiem rozumowania. W praktyce światło nie pada tylko i wyłącznie równolegle do osi obiektywu ale z każdego kierunku, dlatego to o czym pisał Tomek (o "wymieszaniu promieni") jest IMHO mniej więcej zgodne z rzeczywistością .

[piast9]

3) Trzecie w końcu, to jaki jest wpływ domykania przysłony na winietowanie.

A przysłanianie ma zwiększać czy zmniejszać to winietowanie?

Bo jeśli ma je zwiększać to można to wytłumaczyć zmianą rozwartości właśnie tego kąta bryłowego, z którego pada światło na matrycę w danym punkcie. Jeśli kierunek nie jest normalny do matrycy, a matryca nieliniowo zmienia swą czułość w funkcji kąta padania, to jest to jasne.

Na przykład załóżmy, że matryca rejestruje światło padające pod kątem 10 stopni a powyżej nie. Silna nieliniowość No i do brzegów matrycy dociera światło z kierunku odchylonego o 12 stopni. Gdy kąt jest szeroki, to część "stożka" światła jest rejestrowana. A gdy jego rozwartość spada poniżej 2 stopni, to jest ciemność.

A tak na marginesie. W lustrzankach, gdzie tył obiektywu jest oddalony od matrycy na dość sporą odległość (3cm tak na oko), to chyba każdy szeroki kąt musi być mniej lub bardziej "telecentrycznym wynalazkiem", czyż nie?

[SAM]

JasiuB
Dziękuję za zrozumienie.
Właśnie wróciłem z podróży służbowej, i co widzę ?
Wątek na moment rozgorzał, a potem zszedł w końcu na bardziej merytoryczą dyskusję. Ostatnie kilka wypowiedzi przeczytałem już z niekłamanym zainteresowaniem (biorąc pod uwagę wcześniejsze).
Niestety wykształcenie odebrałem również mocno techniczne i pewnie dlatego wcześniejsze wynurzenia trochę mnie zirytowały.

A wracając zrobiłem kilkanaście zdjęć.
Słuchajcie w lesie teraz jest totalny odjazd, burza kolorów i odcieni. Spróbuję tu dodać ze dwa obrazki, aby (zgodnie z życzeniami niektórych) do tej technicznej rozmowy wprowadzić bardziej humanistyczny wątek.

źródło

źródło

Wyjeżdżajcie w weekend do lasu i korzystajcie.

[Kubaman]

A przysłanianie ma zwiększać czy zmniejszać to winietowanie?

no nie, jest dokładnie odwrotnie.. i o to mi chodziło, bo to nijak nie pasuje do rozumowania kolegi Jana.

A tak na marginesie. W lustrzankach, gdzie tył obiektywu jest oddalony od matrycy na dość sporą odległość (3cm tak na oko), to chyba każdy szeroki kąt musi być mniej lub bardziej "telecentrycznym wynalazkiem", czyż nie?

a to czemu? to jest prosta geometria, kąt ci się nie zmieni.. mówię oczywiście o przypadku, dla którego obiektyw wciąż spełnia swoją funkcję i pokrywa zadaną powierzchnię kliszy. Co innego klatka z cropem, ale tam kąt będzie inny, odległość i tak na to nie wpłynie.

[Kubaman]

Niestety wykształcenie odebrałem również mocno techniczne i pewnie dlatego wcześniejsze wynurzenia trochę mnie zirytowały.

Jak zdecydowana większość z nas. Bardzo techniczne i bardzo ścisłe. Jak Tomek jednak zauważył, nie było w jego, ani pozostałych wypowiedziach niczego, co byłoby niezgodne ze zdrowym rozsądkiem. Ktoś może sie mylić - cóż zdarza się, ale twoja poprzednia ocena o idiotyźmie wypowiedzi nie znalazła jakoś potwierdzenia. Dlatego nie wiem czemu tak nagle się pozytywnie nastawiłeś - choć mnie to cieszy.

[JasiuB]

Czołem.

Dobra to może trochę inaczej. Wytłumacz mi proszę,
1) czy kiedy przymykam przysłonę, to tracę obraz na obrzeżach kadru?

Pokaż mi coś co napisałem, a z czego wynika, że tracę.

2) Drugie pytanie to takie, czy podczas zamykania przysłony zmniejsza się ilość padającego na kliszę/matrycę świtała.

Pokaż mi coś co napisałem, a z czego wynika, że się nie zmniejsza.

Proszę Cię, dyskutuj z tym co napisałem, a nie z samym sobą. Posługując się logiką (euklidesową, jak to w technice jest w zwyczaju).

3) Trzecie w końcu, to jaki jest wpływ domykania przysłony na winietowanie.

Może być różny. Zależnie od przyczyny winietowania (a może ich być wiele). Patrz niżej.

Naprawdę - na optyce się nie znam, wierzę że Ty znasz się dobrze .

Znam tylko podstawy podstaw - i to słabiej niż bym chciał. Z internetowych bywalców optyką interesuje się Dizel, napisał nawet takie FAQ:
http://www.carewicze.republika.pl/stplrecfoto.html
Warto zajrzeć. Na pewno będzie tam i o krążku rozproszenia i o winietowaniu. Tudzież pewnie i o wpływie przysłony na poszczególne rodzaje winietowania.

Wytłumacz mi proszę w jaki sposób odpowiedzi na powyższe pytania da się połączyć z Twoim tokiem rozumowania.

Ja sprzeczności nie widzę. Pokaż mi je, ale nie pisząc, że są oczywiste, albo Ze Ci się wydaje, tylko posługując się wnioskowaniem przyczynowo - skutkowym :-)

W praktyce światło nie pada tylko i wyłącznie równolegle do osi obiektywu ale z każdego kierunku, dlatego to o czym pisał Tomek (o "wymieszaniu promieni") jest IMHO mniej więcej zgodne z rzeczywistością .

Czy pisałem o czymkolwiek przychodzącym "równolegle do osi". Znowy dyskutujesz z samym sobą.

I co sądzisz, że to światło lata se po obiektywie jak chce? "IMHO Wymieszane"...

Pozdrawiam,
Jasiu