Jak to jest zrobione? - zdjęcia ślubne oskarkowy vs habakuk

[czornyj]

Dlatego nostalgicznie spoglądam w prehistoryczne z naszego punktu widzenia czasy, kiedy weselnicy robili sobie jedno (czytaj jeszcze raz: JEDNO) zdjęcie i ono stanowiło kompletną pamiątkę z ich uroczystości. Nie było tarzania w błocie, skakania z drzew, pływania w galowym stroju itp. Mam trochę takich zdjęć po swoich pra, pra i są one pod każdym względem wyjątkowe. Ziarno, winieta, ramka są PRAWDZIWE. Jak dla mnie wszelkie podróbki i podpinanie pod modę nad old-school jest mało autentyczne i po prostu pretensjonalne (to coś w rodzaju budowania góralskiej chaty nad morzem...).

W owych czasach też modne były forsowny retusz i monidła, potem degenerowało to coraz bardziej - kolumienki, malowane scenki, wycinanki w Photoshopie...

Warto jednak zwrócić uwagę, że Adam mimo swej skłonności do ramek koncentruje się na relacji z przygotowań, ślubu i wesela, plenery robi niechętnie i stara raczej występować w roli bystrego obserwatora, a nie reżysera, dlatego - niezależnie od formy - mimo wszystko pozostaje w tym element autentyzmu.
Zaś sama stylistyka jego zdjęć to już kwestia gustu, a de gustibus non est disputandum.