Jak to jest zrobione? - zdjęcia ślubne oskarkowy vs habakuk

[czornyj]

:-) Definicja artyzmu na tym forum jest regularnie naciągana i wyginana na wszystkie strony.

Problem z podważaniem jednej definicji artyzmu jest taki, że wypadałoby zaproponować inną, konkurencyjną - no więc jako student ASP musiałem chąc-nie-chcąc zapoznać się z kilkoma traktatami na ten temat i powiem Ci - kol. bundy - że wkraczasz na sqrviale grząski teren A definicja polegająca na stwierdzeniu, że jakieś fotopstryki z twojego miasta robią ahtystycznie, jest - delikatnie mówiąc - cholernie mętna

A co do bezlitosnych statystyk, to fotografa i tak wybiera panna młoda, a nie "większość oglądających".

Wracając do zdjęć - dyskusja nadal toczy się wokół ziaren, ramek, artyzmów, techniki i inszych pierdół, a na taką drobnostkę, jak treść zdjęć nikt specjalnie nie zwraca uwagi. No więc ja zapytam - co byście sobie pomyśleli, gdybyście zobaczyli w parku, na plaży, nad jeziorkiem czy w innych okolicznościach przyrody parkę, która wystrojona i z uśmiechem przyklejonym do twarzy: podskakuje, tarza się po ziemi, wspina, wychyla zza drzew, zagląda sobie do majtek i pozoruje stosunek seksualny? Czy są to konwencjonalne i normalne zachowania par młodych? Czy w czasie ślubu naszła was nieposkromiona ochota, by po wyjściu z kościoła koniecznie biec do parku, skakać po ławkach i tarzać się po ziemi? A może naturalnym jest, by w celu odreagowania stresu skakać na galowo do jeziora, czy kłaść wśród morskich fal?

[bundy]

Może i wkroczyłem na grząski grunt, ale zrobiłem to raczej dla zabawy i lekkiego sprowokowania pewnych ludzi do ich pełniejszych wynurzeń na ten temat ;-).
Do tego tarzania, pławienia się i skakania z drzew, dorzuciłbym jeszcze takie klasyki jak plenery w toalecie (tak, tak...widziałem kiedyś takie foto na którym panowie stali przy pisuarach a PM z przerażeniem zaglądała zza winkla...), wykorzystanie cudzych samochodów/dzieci/zwierząt, wielce artystyczne plenery w warsztatach samochodowych lub opuszczonych fabrykach, użycie akcesoriów w postaci mocno wiekowych walizek, koszy piknikowych i archiwalnych wydań Trybuny Ludu (że niby taki old-school...). Przykłady można mnożyć, ale z drugiej strony to podobno panna młoda wybiera, więc...
Co do myślenia o tym co będzie po wyjściu z kościoła, to ja myślałem o tym, żeby w końcu coś zjeść ;-))

[darecky]

Bundy twoją wypowiedź skierowałbym trochę w inną stronę. Ja widzę też "artyzm" jako wyrobienie sobie pewnej innej niż wszyscy maniery (w czymkolwiek by to było). Wyrobienie sobie (nawet jak to nie idzie z falą) jakiejś charakterystycznej cechy, której nie było dotąd lub nie była eksponowana mocno i wystaczająco długo przez innych, tak aby zaczęli ją kopiować i stosować inni naśladowcy danego już stylu - to już podchodzi pod artyzm, ale dla prekursora a nie w odniesieniu do rzeszy naśladowców. Nie muszą to być jakieś nadzwyczajne środki przekazu, często może to też być prostota w pokazywaniu czegoś, lub osiągnięciu tego celu pomaga wypromowanie "bzeta" przez bogatego mecenasa (jak to miało i ma miejsce w sztuce innej niż fotografia).
Jestem pod wrażeniem prac obu panów Jarka i Adama (bo do nich odnosi się ten wątek), ale na miano artystów to ja to bym nikogo nie wskazywał. Obaj robią dobrą robotę. Akceptowalną przez sporą część klienteli. Moja jednak wizja fotografii ślubnej bardziej kieruje się ku oskarkowemu (jestem tradycjonalistą), może z małą, malutką domieszką Adama (ale nie 100% tradycjonalistą). Jarek podobno ma takie cacuszka więc chętnie bym pooglądał.
A co do tematu wątku. To jeszcze gdyby adwersaże mogli się trochę podzielić opowieściami o swojej pracy jak robią, co robią na wybranych przez siebie przykładach (trochę próbował to robić Habakuk, ale wcisnął tam tyle "teorii", że zabiło to całkiem wykład) byłoby naprawdę super.
Nie oczekuję wykładów na temat wielkich szczegółów obróbki , bo tego można chyba wysłuchać za kasę u Adama, ale opowieści w stylu narracji z NG popartej fotkami.
BARDZO PROSZĘ, PEWNIE WIELU też (patrząc na tytuł wątku) (taki ala backstage z jakiś fragmentów imprez). Wtedy może zobaczymy, poczujemy "Jak to jest zrobione - zdjęcia ślubne (...)"

[czornyj]

Ja widzę też "artyzm" jako wyrobienie sobie pewnej innej niż wszyscy maniery (w czymkolwiek by to było).

To nie jest artyzm - to jest styl, kwestia drugorzędna. Oceniać artyzm zdjęć przez pryzmat ich stylistyki to trochę tak, jakbyś oceniał utwór literacki analizując charakter pisma autora.

[magart]

Z tymi pomysłami na plenery jest tak, żeby się pobawić, mieć sesję fotograficzną ładną i jednocześnie ciekawą. Z jednej strony macie rację - bo cóż to za pomysły z kosmosu, niby nienaturalne. Ale jest to jedyna i niepowtarzalna (teoretycznie) okazja do wydania sporej kasy na fajną sesję foto, żeby późnej się pochwalić i mieć na stare lata pamiątkę.
Jeśli rozpatrywać to w konwencji przerostu formy nad treścią to trzeba by i do wesela podejść w identyczny sposób. Patrzcie ile np. jest ludzi sztucznie zmuszających się do odpowiedniego ubrania w strój galowy czego na co dzień nie robią, mało tego robią to tylko na okazje weselne. A jednak wesela się odbywają i interes się kręci.

[Troyan]

A może właśnie ten wątek i emocjonalna argumentacja związana jest z tym, że ten rynek w naszym kraju jest nie za duży i uczestnicy zaczęli wchodzić na obce terytoria? :razz:

E tam, w prawie 40 milionowym kraju ? Ja zaobserwowałem coś takiego u siebie w mieście (ok.200000 mieszkańców), że ci fotografowie, którzy mają prawie monopol w Bytomiu na śluby nie zaglądają na żadne fora ani nie udzielają się publicznie w żadnych innych mediach. Poprostu robią zdjęcia. Także prywatnych animozji między oskarkowym a habakukiem nie opierałbym na terytorialiźmie czy innych mechanizmach konkurencji bo to chyba nie w internecie toczy się walka o klienta. Choć może się mylę ale na przykładzie swojego miasta widzę, popularność internetowa nijak się nie przekłąda na ilość klientów.

[magart]

Może i wkroczyłem na grząski grunt, ale zrobiłem to raczej dla zabawy i lekkiego sprowokowania pewnych ludzi do ich pełniejszych wynurzeń na ten temat ;-).
Do tego tarzania, pławienia się i skakania z drzew, dorzuciłbym jeszcze takie klasyki jak plenery w toalecie (tak, tak...widziałem kiedyś takie foto na którym panowie stali przy pisuarach a PM z przerażeniem zaglądała zza winkla...), wykorzystanie cudzych samochodów/dzieci/zwierząt, wielce artystyczne plenery w warsztatach samochodowych lub opuszczonych fabrykach, użycie akcesoriów w postaci mocno wiekowych walizek, koszy piknikowych i archiwalnych wydań Trybuny Ludu (że niby taki old-school...). Przykłady można mnożyć, ale z drugiej strony to podobno panna młoda wybiera, więc...
Co do myślenia o tym co będzie po wyjściu z kościoła, to ja myślałem o tym, żeby w końcu coś zjeść ;-))

To w ferworze walki w dzień weselny musisz po drodze pomyśleć o normalnych posiłkach, zamiast np. latać po fryzjerach, kwiaciarniach, pralniach, myjniach samochodowych, itd., itp. .... ;-)
Tak to już jest z tymi weselami.

P.S.
Miała być kontynuacja mojej poprzedniej myśli, ale za duży ruch jest

[czornyj]

Z tymi pomysłami na plenery jest tak, żeby się pobawić, mieć sesję fotograficzną ładną i jednocześnie ciekawą. Z jednej strony macie rację - bo cóż to za pomysły z kosmosu, niby nienaturalne. Ale jest to jedyna i niepowtarzalna (teoretycznie) okazja do wydania sporej kasy na fajną sesję foto, żeby późnej się pochwalić i mieć na stare lata pamiątkę.
Jeśli rozpatrywać to w konwencji przerostu formy nad treścią to trzeba by i do wesela podejść w identyczny sposób. Patrzcie ile np. jest ludzi sztucznie zmuszających się do odpowiedniego ubrania w strój galowy czego na co dzień nie robią, mało tego robią to tylko na okazje weselne. A jednak wesela się odbywają i interes się kręci.

Przerost formy nad treścią tej podejrzanej uroczystości to osobny temat, natomiast jak dla mnie paramontem durnoty jest właśnie ów nieszczęsny plener - jeśli chodzi o skakanie, tarzanie i insze perwersyjne praktyki, to osobiście nie pozwoliłbym się tak poniżyć nawet śp. Helmutowi Newtonowi (pominąwszy oczywiście fakt, że Helmut Newton do podobnego idiotyzmu na pewno ręki by nie przyłożył)

[pank]

Także prywatnych animozji między oskarkowym a habakukiem nie opierałbym na terytorialiźmie czy innych mechanizmach konkurencji bo to chyba nie w internecie toczy się walka o klienta. Choć może się mylę ale na przykładzie swojego miasta widzę, popularność internetowa nijak się nie przekłąda na ilość klientów.

Jest jeszcze inna kwestia, klienci Adama raczej nie pójdą do Jarka a Jarka do Adama. To zupełnie inne style.

[bundy]

Przerost formy nad treścią tej podejrzanej uroczystości to osobny temat, natomiast jak dla mnie paramontem durnoty jest właśnie ów nieszczęsny plener - jeśli chodzi o skakanie, tarzanie i insze podejrzane praktyki, to osobiście nie pozwoliłbym się tak poniżyć nawet śp. Helmutowi Newtonowi (pominąwszy oczywiście fakt, że Helmut Newton do podobnego idiotyzmu na pewno ręki by nie przyłożył)

Dlatego nostalgicznie spoglądam w prehistoryczne z naszego punktu widzenia czasy, kiedy weselnicy robili sobie jedno (czytaj jeszcze raz: JEDNO) zdjęcie i ono stanowiło kompletną pamiątkę z ich uroczystości. Nie było tarzania w błocie, skakania z drzew, pływania w galowym stroju itp. Mam trochę takich zdjęć po swoich pra, pra i są one pod każdym względem wyjątkowe. Ziarno, winieta, ramka są PRAWDZIWE. Jak dla mnie wszelkie podróbki i podpinanie pod modę nad old-school jest mało autentyczne i po prostu pretensjonalne (to coś w rodzaju budowania góralskiej chaty nad morzem...).