Sempai już je dostał, rozmawiałem z nim przed zdjęciami, wykazał się dużym zaufaniem bo nie widział żadnych moich wcześniejszych zdjęć o podobnej tematyce bo ich poprostu nigdy nie robiłemWażne - te zdjęcia pokaż najpierw sensei, zapytaj, co go sądzi, czy udało Ci się pokazać ducha aikido. Pogadaj z nim w ogóle, zapytaj, jak najlepiej pokazać to, co najważniejsze - on Ci pomoże - tak pokieruje zajęciami, żebyś zrobił, co trzeba. Jak Cię polubi - poprosi nawet uczniów, żeby zademonstrowali Ci parę fajnych dźwigni i akcji. Zrób zdjęcia, znów zanieś...Opowiedział mi krótką historię jak się Aikido narodziło, o co po krótce chodzi także mogłem pstrykać z większą swiadomością tego co chciałem uchwycić. Zdjęcia mu się spodobały, więc mam wolne wejścia co poniedziałek i czwartek, także teraz jak już czuję temat to mogę się skupić na polowaniu na wymyślone w głowie kadry i obejść trudności techniczne spowodowane zestawem sprzętowym, żałuję tylko że grupa jest początkująca i elementy treningu są ciagle te same.
Zdaję sobie sprawę z tych rzeczy o których piszesz ale poszedłem w inną stronę. Zdecydowałem się bardziej tymi zdjęciami wejść w klimat jakiś taki ogólny jak opisała Ewa a nie w timing i pokazanie dokładności i wyszkolenia...bo chłopakom w tej grupie tego akurat jeszcze brakujeZamieszczone przez Amok
niezbyt mi się podobają... zbyt duże szumy i ten B&W...
w aikido jest ważny timing... czyli uchwycenie najlepszego momentu... u ciebie go brakuje... proponuje troche pooglądac fotografię sportów walki...
Wymądrzam się tak bo chodziłem 4 lata na aikido...(i skończyłem z niezłym stopniem)
aha... radze robić takie rzeczy z lampą... mniej szumów-bardziej "zamrożone\" zdjęcia...
odemnie tyle
!!! Łączenie podwójnego wpisu !!!
Widzę, że patrzymy tak samo na fotografię. Znudziły mnie już super ostre, statyczne kadry, które stają się powoli apoteozą poprawności techniczno-kompozycyjnej zamiast opowiadać coś o obrazie, który widziała osoba robiąca zdjęcie w taki mniej dosłowny sposób. Za dużo tego wkoło- i na plakatach reklamowych na mieście, w gazetach, telewizji i co najgorsze w internecie. Nie to żebym był anarchizującym nonkonformistą ale mam dość fotosów w stylu deviantartowej galerii.Hmm... mój sensei nie pozwoliłby gościowi błyskać lampą. No chyba, że by go polubił i zrobił specjalne zajęcia dla fotografa
A co do zamrażania - rozmycia pokazują dużo więcej. Fotografia nieporuszona jest kanonem w początkowym okresie nauki. Dość sztywnym kanonem. Popatrz na zdjęcia Vincenta Muniera, ileż on potrafi pokazać na zdjęciach, gdzie nie ma nic nieporuszonego! I jakie piękne są to zdjecia!
Co do szumów - zgadzam się z Tobą - są szumy. Ale w konwencji WB mi nie przeszkadzają.
Tak czy siak - dla mnie najważniejsza jest spójność tego reportażu i pokazanie tego czegoś, co stanowi, że czuję iż widzę aikido, a nie coś innego. Techniki można się nauczyć szybko, ale umiejętności patrzenia na to, co najważniejsze i pokazania tego na zdjęciach - już nie.
Dziękuję za pogawedkęZa kilka dni będą zdjęcia dzieciaków z zajęć karate
Odpowiedz z cytatem