ślicznie dziękuję panom za wyjaśnienie i za piekny obrazek i teraz mam klarownie w glowie...czyli najlepiej odpuscic sobie autofocus
i manualnie bez przekadorwywania na oko
ślicznie dziękuję panom za wyjaśnienie i za piekny obrazek i teraz mam klarownie w glowie
Tzn. tak teoria mówi
TU możesz przypuścić atak odwetowy, nie krępuj się
Z tego co czytałem na forum to po pierwsze przy 1,8 słynny koreczek 50siątka jest zawsze mydlany ostry robi sie od 2,2 a po drugie GO przy takiej przysłonie wynosi jak ktoś kiedyś napisał (nie sprawdzałem) 6mm więc nietrudno o błąd i poruszenie podczas przekadrowywaniaZamieszczone przez Paenka
to chyba na cyfrach
Tzn. tak teoria mówi
TU możesz przypuścić atak odwetowy, nie krępuj się
Obrazek jest wart 1000 slow, ale nie ma to jak obliczyc jakis tangens...ślicznie dziękuję panom za wyjaśnienie i za piekny obrazek i teraz mam klarownie w glowie
Zalozmy, ze robimy portret obiektywem 50 mm o idealnej plaszczyznie ostrosci na f/1.8 na filmie co ma szerokosc klatki 36 mm. Wtedy kat widzenia w poziomie jest ok. 40°.
Osoba ma oko w odleglosci dokladnie 2 metrow, ale my chcemy to oko na samym brzegu zdjecia. Namierzamy AF na 2m centralnym punktem, po czym kadrujemy obracajac aparat. Teraz plaszczyzna ostrosci jest ciagle na 2 m w centrum , ale jej brzeg, tam gdzie jest oko, jest odlegly o 2m 13 cm. Czyli plaszczyzna ostrosci jest 13 cm za okiem.
Wyjmujemy DOF kalkulator, nastawiamy na film, i obliczamy dla odleglosci 2m 13cm. Otrzymujemy glebie ostrosci od 2m 4cm do 2m 23cm.
Znakiem tego, oko na 2m jest troche za blisko i wyszlo nam z GO.
Jesli odleglosc jest np. 1m to bedzie jeszcze gorzej. Ale jezeli odleglosc jest wiecej niz 2m, to juz bedzie lepiej.
Oczywiscie, w praktyce rzadko przekadrowujemy az tak krancowo. Mimo wszystko, przy malych odleglosciach i duzych otworach, kadrowanie moze powodowac widoczna nieostrosc.
Gdzieś się mądrzy ludzie kłócili czy jest "płaszczyzna ostrości" czy "sfera ostrości". Wyszło im że sfera, i że złudna utrata ostrości jest spowodowana niedoskonałościami obiektywów na brzegach. Przy czym należy pamiętać, że przy przekadrowywaniu należy zachować obrót tylko i wyłącznie względem któregoś z punktów (tu czekam na wejście kogoś mądrego i skreślenie niepotrzebnych
Mądrzy ludzie nie mają się co kłócić bo to jest różnie w różnych obiektywach. Gdyby nie stosować specjalnych zabiegów to byłaby to z tego co wiem rzeczywiście sfera ale obiektywy są korygowane tak, aby płaszczyzna ostrości była jednak płaszczyzną. A odchyłki id tego idealnego stanu nazywane są field curvature, nie wiem jak to na polski będzie.
650D, T 12-24 4.0, S 30 1.4, S 18-35 1.8, C 70-210 3.5-4.5, C 50 2.5 macro, M42: Praktica LLC, Jupiter 9, Pentacon 135 2.8, Orestegor 300 4.0
Dla przykładu tak to wygląda w przypadku jednej soczewki:
Fale z nieskończoności o jednej długości pod różnymi kątami padania (nie sugerować się kolorami kresek :-)).
Widać, że ostra jest nie płaszczyzna a sfera (a może nawet parabola, kto to wie). W centrum ostra jest nieskończoność, na brzegach klatki ostro jest już "za" nieskończonością.
A tu skorygowany szeroki kąt:
Poza tym ta płaszczyzna czasem może mieć chyba kształt podobny do sinusoidy ?
Gdyby typowo była sfera, to tablice testowe by nie były płaskie, tylko sferyczne. Chyba m. in. dlatego obiektywy nie są jednosoczewkowe, żeby korygować płaszczyznę ostrości.
Jest tendencja do sfery w szerokokatnych obiektywach, ale to jest aberracja, ktora sie koryguje razem z astygmatyzmem. Chyba dlatego tak Zeiss nazwal obiektyw Planar, bo mial wyjatkowo plaska plaszczyzne ostrosci. Mozna nawet przekorygowac w druga strone. I faktycznie moze wyjsc lekka fala. Ciekawostka - obiektyw ze zmienna nastawialna "kurvistoscia pola" :
http://www.rokkorfiles.com/24mm%20VFC.htm
Dobre obiektywy nie maja zbyt duzego wykrzywienia. Inaczej zdjecia murow ceglanych by nie wychodzily ostro. A juz na pewno makro.
co to za programik do sprawdzania optyki?Dla przykładu tak to wygląda w przypadku jednej soczewki:
Fale z nieskończoności o jednej długości pod różnymi kątami padania (nie sugerować się kolorami kresek :-)).
Widać, że ostra jest nie płaszczyzna a sfera (a może nawet parabola, kto to wie). W centrum ostra jest nieskończoność, na brzegach klatki ostro jest już "za" nieskończonością.
A tu skorygowany szeroki kąt:
Poza tym ta płaszczyzna czasem może mieć chyba kształt podobny do sinusoidy ?
Canon EOS, Tokina, Tamron, SpeedLite, Quantuum, Yongnuo
Uprawnienia umieszczania postów
Odpowiedz z cytatem
