Zamieszczone przez
rolaj
kjoanna, czy rzeczywiście nie stać Cię na odpowiedź bezposrednio temu, kto ma Ci - Twoim zdaniem - coś do zarzucenia? Tylko tak gdzieś za drugimi plecami?? Misiaque, nie ja, napisał, że z Twoich zdjęć wynika, czym dla - niektórych tylko, mam nadzieję - klientów jest dziś 1. komunia. Wypełniłaś, z radością, takie oczekiwania klienta. I już. ewa_olsztyn to wyjaśnia, "grafoman tworzy dla sławy, prawdziwy artysta - dla pieniędzy!" Jest wielu mistrzów. Też tworzę dla pieniędzy (jeśli "tworzę" w ogóle jest w moim przypadku na miejscu). I żyję z fotografii. Staram się być, z niejakim powodzeniem, pierwszorzędnym drugorzędnym fotografem. I z przyjemnością patrzę na pierwszokomunijne (moje jako obiektu) zdjęcia, na których ja i moi bliscy, co ich dziś już nie ma, wyglądamy na "conajmniej znudzonych". Nie majtam nogami na składowisku złomu, do którego w dniu gdy przystępowałem do 1. komunii z domu miałem 150 metrów. A tak się składa, że akurat wtedy tak mieszkałem. I nikomu nie muszę dziś tłumaczyć co i czemu tam wtedy robiłem. A jeśli chodzi o dojrzałość i zdolność rozumienia to jestem przekonany, że dziewięcioletnie dziecko orientuje się dokładnie tak samo w sprawach wiary jak i w ocenie tego co ma mu do zaproponowania fotograf. Gratuluję dobrego samopoczucia.
Odpowiedz z cytatem
Dzieci to niewinne, szczere istoty, ich religijność przebywa między niebem z ziemią, a nie w kościele - im dłużej żyję, tym bardziej jestem o tym przekonana. Więcej Boga jest w radości Twojej Dziewczynki i w jej uśmiechu, niż byłoby pewnie w klęcznej pozycji w zimnych murach... Przeżycia religijne dzieci są silne, ale niewiele mają wspólnego z regułkami wtłaczanymi im do głów przez księży i katechetów, a z dorosłymi dogmatami - w ogóle nic. Wystarczy porozmawiać o tym z jakimkolwiek dzieckiem. Albo raczej posłuchać, co ono czuje i myśli. Ja słucham często. I uczę się 
znaczy się też bym tak zrobił, 14 taka standardowa ale za to 15 jest bardzo, szkoda że ktoś w kadr wszedł, no i 13 super, jakim to szkłem?
