Zdjecie - "oddech ziemi" Pomysly?

[decha]

ja swego czasu bardzo chętnie robiłem zdjęcia huty w moim mieście i myślę, że coś w tym kierunku można pomyśleć

[SenK]

Oddech mi się kojarzy hmm z jakimiś własnie gejzerami, ciepłymi źrodłami czy mgłami ;] Ja mam coś takiego, ale to nie mój konkurs xD

źródło

źródło

źródło

źródło

Ale jezeli chodzi o ekologie.. hmm to jakies kubły na śmieci, albo idź sfocić wysypisko śmieci.

[1jac]

A mnie "oddech ziemi" bliższy jest określeniu "duch" tak jak na przykład "duch braterstwa". Niekoniecznie zatem muszą to być mgły, gejzery, wulkany itp... Duch czyli istota, esencja, sedno... Matecznik w puszczy raczej, uroczysko, mgły niekoniecznie. Nigdy miasto, kominy, śmieci... To zaprzeczenie ducha Ziemi, to duch człowieka jako gatunku. To destrukcja. Duch ziemi to życie i jego rozwój.

[fret]

Niezłe, można pójśc inną ściezką skojarzeń: oddech - oddycha - dycha

[mattnick]

"oddychająca" ziemia - trupy przysypane ziemią czyli zakrwawione kńczyny wystające z ziemi

[lemina]

Niezłe, można pójśc inną ściezką skojarzeń: oddech - oddycha - dycha

A drugi oddech, to dwie dychy?

"oddychająca" ziemia - trupy przysypane ziemią czyli zakrwawione kńczyny wystające z ziemi

Masakryczne. Pytanie brzmi: skąd wziąść trupy?

[mattnick]

przeca moga być manekiny albo statyści lekko przysypani lub w ekstremalnej wersji autor i photoshop

[Calliactis]

W zależności jakie miasto / lokalizacja, poszukać miejsca skąd można wykonać zdjęcie ze wzniesienia ponad miasto / las. Pora dni -> poranek (wschód słońca), lub w łunie tuż po zachodnie. Długie szkło, złapać kilka planów w linii, poczekać na mgłę / smog (zależnie od tego czy las czy miasto i jaka pora), kilka ujęć - możliwe, że połączyć w serię.

Polecam stronę mojego kolegi - Jacka - ma IMO doskonałe ujęcia które przedstawiają ww. zamierzenie: LINK, DRUGI LINK

Inny koncept, to fotografia fragmentu wysuszonej, popękanej ziemi... Można iść różnymi analogiami związanymi z zagadnieniem "oddech" - suchość - gorąco - pocić się - oddychać - parować - unosić się - mieć przestrzeń wokół (oddech) - mieć spokój (od "odetchnąć") itd. Słowo to jedno, a interpretacja to drugie.