Nie wiem czy temat z pierwszego posta jeszcze obowiązuje, ale moim zdaniem, zanim zaczniesz fotografować ludzi, dobrze by było gdybyś miał odpowiednią osobowość. Mam na myśli to, że:
-umiesz rozładować napięcie
-uśmiechasz się często
-powodujesz, iż ludzie czują się w Twoim towarzystwie dobrze
-masz szacunek do człowieka i samego siebie
-kochasz ludzi, nie ważne jacy są (nie myl z Jezusem - jestem nie wierzący)
-potrafisz słuchać drugiego człowieka
-fascynujesz się ciałem
-fascynujesz się twarzą
-fascynujesz się osobowością
-potrafisz zrozumieć dlaczego ludzie robią to co robią (nie zawsze zgodne z Twoim pojmowaniem świata)
-potrafisz rozpoznać indywidualną jakość człowieka oraz umiejętnie ją ująć na fotografii
-potrafisz połączyć się emocjonalnie z osobą portretowaną

Dalej, jeśli potrafisz okiełznać to wszystko, wtedy właśnie możesz przystąpić do portretowania. I teraz jesteś na etapie uczenia się techniki, na etapie zależącym wyłącznie od Ciebie. Od Twojej motywacji. Od twojej miłości do człowieka i fotografii.

pozdrawiam gorąco
Kuba