jak zaraziliscie sie i jak uczysliscie sie fotografowac

[bejrut]

mam pytanko jak doszlo w waszym przypadku do zarazenia sie fotografia, i jak rozijaliscie swoja pasje? ksiazki? nauka? pomoc innych?
ja sam zaczalem w wieku moze 12lat socjalistycznym aparatem vilia a zdjecia na papierze wywolywalem na poczatku przy uzyciu rzutnika do bajek :razz:
pozniej byl juz radziecki porzadny powiekszalnik.
pozniej pasja troche zamarla ale po latach wracam od nowa i mam zamiar podoskonalic sie troche w tym pieknej sztuce

[rolaj]

Tata, co namiętnie fotografował, kupił mi Drucha

[robgr85]

Hmm... kiedy? w sumie tak 'z pasją' to kilka lat temu... od czego? Koleżanka pochwaliła się że jej fotka jest na okładce jakiejś tam zagranicznej gazety... (pierwsza myśl 'czemu nie moja?') ja w szoku podpytałem co, jak i dlaczego. Wtedy usłyszałem o sxc.hu. Zacząłem publikować tam fotki, poznałem generalne zasady/wymagania/itp odnośnie fotografii uzytkowej oraz 'doskonaliłem się'... było to jakieś 5 lat temu. Tak to się zaczęło.

[ABJ]

poznalem fajna laske kupilem aparat pol roku temu i ucze sie wszytskiego sam na wlasnych bledach

[Malin]

mnie zachecil do tego najpierw brat, a potem koles ktory pracuje u mojego ojca, projektant... zajmuje sie fotografią polskiego krajobrazu, moj wódz on mnie póki co wszystkiego nauczył

[Bagnet007]

Przypadkowo
Kupiłem jakiegoś kompakcika do robienia tekstur w 3DS Max
I tak to się zaczęło...

[Dżobert]

Kolega mnie zaraził. Zacząłem w wieku 12 lat (obecnie 15). Chociaż pierwszy rok był zwyczajnym pstrykaniem i nic z niego nie wyniosłem, to ostatnio moje fotki podobają mi się coraz bardziej.

[grzbiet]

Urodziłą mi sie wnuczka... i gdzieś 20 tys. zeta już poszło na sprzet i akcesoria. Aż sie boje co będzie dalej...

[balta]

smiena8 ---> Zenit 12 xp ---> C 500n ---> C 300 ---> C G3 ---> C G5 ---> C 300D ---> 400D --->.... ---> 40D (za jakis czas)

nauka na błedach

[Hellfire]

Ja zacząłem focić dzięki mojej dawnej dziewczynie. Kupiliśmy sobie takiego lepszego kompakta i między czasie jeszcze był mniej więcej taki dialog:
Ona: W ogóle nie dostrzegasz piękna jakie nas otacza!
Ja: Co?! Ja nie dostrzegam piękna? To zobaczymy kto zacznie robić lepsze zdjęcia!

No i zacząłem czytać, uczyć się wszystkiego od podstaw i robić lepsze zdjęcia od Niej Potem się rozstaliśmy, ona zabrała aparat, a ja kupiłem sobie 300D, żeby móc się rozwijać, bo bardzo mi sie spodobało. Cały czas czytałem, kombinowałem, uczyłem się i co najważniejsze - robiłem zdjęcia! Później aparat mi ukradli, ale wielka miłość została. Po paru miesiącach kupiłem 400D i szkła, żeby nie być ograniczonym technicznie. Wiedziałem już czego mi trzeba, ale też co to jest przysłona i druga kurtyna migawki, a także balans bieli. Po jakimś czasie zaczęła z tego płynąć jakaś drobna kasa, dzięki której starczyło choćby na 50 f1.4 i 580EX II. No i mam też teraz w zasięgu takie zabawki jak choćby 1D Mk II N, coś o czy jeszcze rok temu marzyłem, ale przede wszystkim perspektywy całkowitego utrzymywania się z focenia. Wszystko do czego doszedłem zawdzięczam tylko sobie, bo w mojej rodzinie nikt nigdy nie był fotografem, nikt nigdy nie robił zdjęć czymś więcej niż małpką. Jeszcze bardzo długa droga przede mną, ale ogólnie wszystko idzie w dobrą stronę. Wielki wpływ na to, że teraz robie zdjęcia miało też to, że moje poprzednie wielkie marzenie jakim była Straż Pożarna niestety z powodu kategorii D musiała zostać odstawiona na bok. A jak trzeba było przestać marzyć o dużych czerwonych wozach, padło na aparat. I tak mnie trzyma już parę lat i to dość mocno i jak na razie nie zanosi się na to, że coś się zmieni.