Body do obiektywów...

[bakulik]

75-300, w temacie zmiany zakresu ogniskowych, zaskoczy raczej pozytywnie. Zrobi się z niego coś zaczynającego sie od długiej portretówki (niestety, trochę ciemnej) a kończące się na całkiem długiej lufie do przyrody.

Jeśli autor wątku chce 'sięgać, gdzie wzrok nie sięga', to tak, masz rację, choć jakość na długim końcu pozostawia wiele do życzenia.

Co do ciemności, to tele na 'krótkim' końcu i tak jest jaśniejsze, niż 28-80 na końcu 'długim'. I zapewne optycznie nieco lepsze.

[MacGyver]

Jeśli autor wątku chce 'sięgać, gdzie wzrok nie sięga', to tak, masz rację, choć jakość na długim końcu pozostawia wiele do życzenia.

Zakładając że nie jest to jedyny obiektyw (bardzo niewielka część użytkowników lustrzanek nie posiada obiektywu z zoomem, pokrywającego zakres poniżej 75 mm, lub kompletu odpowiadających mu ogniskowymi stałek) to owo pozorne wydłużenie wadą raczej nie jest, choć oczywiście zdążają się sytuacje, w których obiektyw traci na uniwersalności (np znaczna część dyscyplin sportowych, gdzie nie przemnożone przez crop 70mm jest zdecydowanie częściej przydatne od pozornego 480 mm). Co do jakości zgadzam się w pełni, cyfrowe zdjęcia z długiego końca taniego tele zazwyczaj wymagają jeszcze dość gruntownej obróbki, a przede wszystkim znacznego wyostrzania.

Co do ciemności, to tele na 'krótkim' końcu i tak jest jaśniejsze, niż 28-80 na końcu 'długim'.

Krótkim końcem tanich tele da się zazwyczaj robić całkiem fajne portrety, z ładnie rozmytym tłem. No ale na uniwersalny obiektyw portretowy, z racji na światło zaczynające się od f/4 raczej się nie nadają.

I zapewne optycznie nieco lepsze.

Znacząco lepsze, choć oczywiście jakość eLek to nie jest :-)

[bakulik]

Krótkim końcem tanich tele da się zazwyczaj robić całkiem fajne portrety, z ładnie rozmytym tłem. No ale na uniwersalny obiektyw portretowy, z racji na światło zaczynające się od f/4 raczej się nie nadają.

Też tak miałem, ale wyrosłem. Obecnie do portretów używam C 1.4/50mm (do szerszych) i szkiełka o egzotycznej nazwie Voigtländer Macro Dynar 3.5/100mm będącego wcieleniem znanej i lubianej Cosiny o tych samych parametrach (do ciaśniejszych). Mimo że to drugie nie jest najjaśniejsze, to już od 'pełnej dziury' daje zadowalające (przynajmniej mnie) rezultaty, a GO z racji ogniskowej jest do portretów wystarczająca.

No ale OT się nam robi, choć bardzo pouczający.

[MacGyver]

No ale OT się nam robi, choć bardzo pouczający.

Rad koledze, który zadał pytanie, już udzieliliśmy, w zasadzie dość zbieżnych w swej treści, teraz możemy trochę "poofftopicować" ;-)

Też tak miałem, ale wyrosłem. Obecnie do portretów używam C 1.4/50mm (do szerszych) i szkiełka o egzotycznej nazwie Voigtländer Macro Dynar 3.5/100mm

Jak i ja, choć i teraz, mimo posiadania 50/1.4 i 85/1.8 oraz trzech typowych portretówek M42, pstryknę sobie czasami portrecik używając w pełni otwartego 70-200/4 :-)