Przygotowanie plików do wywołania w LABie

[Tomasz Urbanowicz]

Witam

Na początku chciałbym zaznaczyć, że zapoznałem się z artykułami Janusza Body w "Tipsach"

Mam pytanie odnośnie przygotowania plików JPG/TIFF do wywołania w LABie.
Zależy mi na pewnym automacie, dlatego chciałbym uśrednić pewne paremetry jak wyostrzanie, kontrast itp.
Interesuje mnie pewna zależność między ustawieniami w Smart Sharpen a wielkością odbitki - zamierzam sobie napisać pewną akcję i chciałbym w miarę precyzyjnie określać parametry w zależności od wielkości odbitki (zdaję sobie sprawę że zależy to od tego co na zdjęciu, jednak uśrednijmy to).
Podobnie z kontrastem - czy na pewno trzeba "przekontrastowywać", jakie paremetry (w zależności od wielkości odbitki) i dlaczego?
Trzecie pytanie dotyczy przestrzeni roboczej w Photoshopie. Pracując na LCD przestrzeń natywną mamy sRGB. Jaki sens jest pracować na przestrzeni roboczej AdobeRGB czy jakieś większej?

[Art Mag]

Zaczynając od końca : obróbka w jak największej przestrzeni kolorów ma takie uzasadnienie że przejścia tonalne wychodzą lepiej, wszak mamy do dyspozycji więcej ich odcieni. Jeżeli chodzi o ostrzenie najlepiej sprawę załatwia SharpenerPro NIK Multimedia, który sam dobiera parametry ostrzenia w zależności od wielkości odbitki i odległości z jakiej będziemy ją ogladać i na czym drukować. Ostrzenie jest powiązane z kontrastem, wszak jest to podniesienie kontrastu miejscowego, na granicy ostrych przejść tonalnych. Są gotowe akcje które dokonują korekcji tonalnej i wyostrzenia odbitek, typu Photo Quality.atn lub nikon_color_adj.atn, jest to bardzo wygodne, nie należy zapomnieć, aby na końcu zmienić przestrzeń kolorów na sRGB w jakiej pracują laby, lub do profilu labu, jeżeli takowy posiadamy.

[Tomasz Urbanowicz]

W jaki sposób chcesz wykorzystać przestrzań AdobeRGB skoro monitor np. LCD pracuje na przestrzeni sRGB?
Chciałbym poznać zasadę wyostrzania/kontrastu do rozmiaru odbitki nie korzystając z "gotowców"

[Vitez]

W jaki sposób chcesz wykorzystać przestrzań AdobeRGB skoro monitor np. LCD pracuje na przestrzeni sRGB?

W trakcie obrobki tej przestrzeni nie zauwazysz naocznie (wlasnie z racji ograniczen onitora) ale ogolnie wieksza przestrzen daje ci wiecej danych - one caly czas gdzies tam sa, zapisane w tych zerach i jedynkach i mimo ze ich nie widzisz to na slowo musisz uwierzyc ze w wiekszej przestrzeni masz ich wiecej - taki kredyt zaufania . Przy kazdym kroku obrobki czesc tych danych tracisz, wiec na samym koncowym etapie i juz po wykonaniu odbitki (szczegolnie duzej) moze sie okazac ze gdy obrabiasz w szerszej przestrzeni to wychodzi ci lepszy efekt koncowy (przejscia, kolory, detale) niz gdybys od razu zaczynal obrobke w sRGB.
Choc przyznam szczerze ze ja tego typu porownania jeszcze nie wykonalem ale w teorri przekonalem sie do takiego podejscia, bo jest logiczne.

[Art Mag]

Nie należy mylić pojęć, przestrzeni barwnej pliku, i przestrzeni barwnej monitora. Ma z tym problem wiele osób. To ze czegoś nie widzisz, nie oznacza, że tego nie ma. Można plik z przestrzenią Adobe, ogladać na monitorze z przestrzenią sRGB. Nie widzimy wtedy wszystkich kolorów, ale one są w pliku i podczas przekształceń PS je wykorzystuje. Ja konwertuję RAWy do przestrzeni barwnej ProPhoto która jest większa niż przestrzeń LAB, ta którą postrzega przeciętny człowiek, a jest w dużym stopniu nie widziana na monitorze. W połączeniu z Tiff'em 16 bitowym, pozwala to na dość intensywna obróbkę bez demolowania subtelnych przejść tonalnych. Wyostrzanie polega na podniesieniu kontrastu lokalnego. W uproszczeniu jeżeli na zdjęciu jest krawędź, czyli spotyka się dość gwałtownie jasne z ciemnym, to wystarczy, aby rozjaśnić brzeg jasnego i pociemnić brzeg ciemnego, lub dodać do jasnego ciemną obwódkę i na odwrót, aby oko odebrało to jako wzrost ostrości. Są sposoby w PS, aby nie wyostrzać całego obrazu, a tylko te miejsca w których występują krawędzie. Tak działa Smart Sharpen. Dzięki temu nie wyostrzamy szumów i unikamy degradacji miejsc z rozmytym obrazem. Świetnie do tego nadaje się plugin Freda Mirandy Intelisharpen II. Łatwo poznać te mechanizmy śledząc to, jak działają akcje wystrzające, wystarczy zajrzeć do środka. Jakie parametry zastosować do konkretnego rozmiaru obrazu i odległości oglądania, wie SharpenerPro, wyostrz w nim i następnie zrób to samo za pomocą Smart Sharpen, tak by efekt był identyczny. Zdjęcia wyostrzone za pomocą Sharpenera Pro wyglądają świetnie zarówno przy małych rozmiarach jak i powiększeniach wielkości billbordu.

[Tomasz Urbanowicz]

Na czym polega ostrzenie to ja wiem
Mnie interesuje stricte zależność parametrów ostrzenia od wielkości odbitki.
I zastanawia mnie sprawa kontrastu ogólnego. Czy należy zwiększać kontrast do labu? I jak? (Do ostrzenia jakoś dojdę - już powoli dochodzę )
Co do przestrzeni większej od sRGB. Skoro widzi się coś "obciętego" to jest fragment przestrzeni, to można narobić chyba bigosu - chyba że ma się niezłą wyobraźnie i potrafi się "wypatrzeć" jak dokładnie wyglada fota w AdobeRGB
Bo to nie jest jak z Tiffem 16 bitowym którego się nie widzi, tu chodzi o kolory...

[Kubaman]

Co do przestrzeni większej od sRGB. Skoro widzi się coś "obciętego" to jest fragment przestrzeni, to można narobić chyba bigosu - chyba że ma się niezłą wyobraźnie i potrafi się "wypatrzeć" jak dokładnie wygląda fota w AdobeRGB

ej no co za gadanie. Weź sobie na przykładzie - masz zdjęcie o szerszej palecie barw w pliku. Dokonujesz na nich operacji za pomocą suwaka - powiedzmy podnosisz kontrast i rozjaśniasz cienie. Mając więcej danych to algorytmy PSa potrafią lepiej i dokładniej to policzyć i wykorzystać. Ty tylko ciągniesz suwak, resztę "wie" PS. I nie po jednej tylko po 20 operacjach i kompresji do jpga na końcu zobaczysz widoczną gołym okiem na monitorze czy odbitce różnicę.

Odnośnie ostrzenia: IMHO nie ustawisz jednej wartości parametru dla wyostrzania, bo to zależy:
1) od jakości samej fotki i ilości dostępnych detali
2) od "faktury" zdjęcia. Czasem ostrzenie z 0,3 daje mi mocniejsze efekty niż 2,5.

[Tomasz Urbanowicz]

ej no co za gadanie. Weź sobie na przykładzie - masz zdjęcie o szerszej palecie barw w pliku. Dokonujesz na nich operacji za pomocą suwaka - powiedzmy podnosisz kontrast i rozjaśniasz cienie.

A jesli robisz coś z kolorami? Dla mnie to jest abstrakcja pracować na wiekszej palecie barw niż się potrawi zobaczyć (na fragmencie jedynie).

[rolaj]

dot. 3. pytania: Najsensowniej jest przygotowac zdjęcia (pliki) w sRGB. Rozumie to większośc maszyn.

[Art Mag]

To nie tak, to co widzisz na monitorze jest wynikiem konwersji przestrzeni roboczej do profilu monitora. A to zupełnie coś innego jak widzenie ograniczonej przestrzeni kolorów. Jak dasz do labu zdjęcie w AdobeRGB po wywołaniu bedzie blade, to jest efekt nadania profilu labu. Na monitorze masz efekt konwersji do profilu monitora. Wyobraź sobie, że po obróbce zdjęcia, drukujesz je na drukarce atramentowej która drukuje zdjęcia w przestrzeni wiekszej niż sRGB. Obcinając przestrzeń kolorów na wejściu do sRGB stracisz te barwy bezpowrotnie. W końcu sRGB zostało wymyślone jako wspólna cześć przestrzeni barwnej dla urządzeń, tak by nie było problemów z kolorami. Z tej racji jest ona mocno ograniczona. W tifie 16 bit chodzi o ilość odcieni, jest ich dokładnie 256 razy wiecej niż w tifie 8 bit. W profilach chodzi o ilość kolorów które mozna uzyskać na zdjęciu, jeżeli jakiegoś koloru brakuje zastępowany on jest zbliżonym, w skrajnym przypadku pewne subtelności znikają bezpowrotnie. Np. w sRGB czerwony traci 50% nasycenia w porównaniu z Adobe RGB. Jest prosta metoda, aby się przekonać. wybierz zdjęcie, przekonwertuj do Tifa 16 bit w przestrzeni ProPhoto i sRGB. Obrób jak zawsze, porównaj. Jeżeli nie zauważysz różnicy. Rób jak do tej pory, większa przestrzeń kolorów nie jest Ci potrzebna. Jeżeli zauważysz różnicę, zrozumiesz o czym piszę.