Fotografia dzieci

[izewa]

Mam może głupie pytanie (choć ktoś kiedyś powiedział, że nie ma głupich pytań są tylko... ) - w jaki sposób radzicie sobie z zatrzymaniem dziecka, aby zrobić mu ładne "półartystyczne" zdjęcie? Lubie focić dzieci znajomych, głównie w ich domach, nie ma więc możliwości wyboru jakiegoś super tła (zazwyczaj staram się je po prostu rozmyć). Brakuje mi też dobrego oświetlenia, bo dzieci jak to dzieci biegają po całym domu, więc opcja dodatkowego oświetlenia odpada. Gdy posadzę je w jednym miejscu i zaciekawię jakimiś zabawkami to dla odmiany mam cały czas głowę opuszczoną na dół (znaczy nie ja tylko dziecko ;-) ) Nie wspomnę o tym, że na części zdjęć dziecko jest rozmazane, albo właśnie zdążyło mi uciec z kadru
Zazwyczaj kończy się to tak, że na 70-80 zdjęć jako-tako wychodzi 20 a fajnych jest 3-5.
Jak to wygląda u Was? Jak sobie radzicie?

[mrek]

Mam może głupie pytanie (choć ktoś kiedyś powiedział, że nie ma głupich pytań są tylko... ) - w jaki sposób radzicie sobie z zatrzymaniem dziecka, [ciach]
Nie wspomnę o tym, że na części zdjęć dziecko jest rozmazane, [ciach]
Jak to wygląda u Was? Jak sobie radzicie?

No i widzisz sam sobie odpowiedzilales na pytanie.
Fotografowanie dzieci to latwa sprawa, pod jednym warunkiem: ubierasz kazde dziecko w kurteczke innego koloru by potem rozpoznac je na zdjeciu po... kolorze smugi. To prawda znana od dawna.

Marek

[kami74]

No sprawa niełatwa owszem. Bardziej to sie wszystko na farcie opiera u mnie niz na jakimś zaplanowanym działaniu. Chociaz przy starszym (6 lat) to juz luz jak sie go przekupi to zapozuje (pstryki piłkarskie). Przy młodej (2 lata) to juz tylko łapanie decisive moments pozostaje. pozdrawiam

[Avadra_K]

No nie jest to wcale łatwa sztuka (fakt) . Poz tym, bardzo żadko sie zdażą aby dziecko - zwłasza mniejsze/młodsze chciało zapozować akurat wtedy kiedy się je o to prosi .
Ja osobiscie staram się złapać dzieciaka akurat wtedy kiedy nawet nie podejżewa, że chcę mu zrobić zdjęcie. Wtedy wychodzą (dzieci) najbardziej naturalnie, przy pozowanych zdjęciach w 80% dzieciaki mają nienaturalne miny (zaciśnięte usta, skrzywione miny, półprzymkniete oczy).
Przy robieniu zdjęć dzieciaką trzeba stosować metodę jednego pana, który powiedział ..."trza mieć chłopie odrobinę szczęścia, refleks i kupę cierpliwośći:-P

[mrek]

No nie jest to wcale łatwa sztuka (fakt):[ciach]
Przy robieniu zdjęć dzieciaką trzeba stosować metodę jednego pana, który powiedział ..."trza mieć chłopie odrobinę szczęścia, refleks i kupę cierpliwośći:-P

W plenerze polecam tele, ale tu z kolei potrzebny szybki autofocus. We wnetrzu maly, cichy aparat i czuly film.
Zreszta najladniejsze zdjecie jakie udalo mi sie zrobic jest w polowie pozowane. 5 latek zatrzymal sie w zabawie bo akurat mial ochote dac sie sfotografowac.
Nie ma jednej recepty na ten temat.

[EchoX]

taaaa z dzieciakami to jest ciekawie, moj na przyklad jak widzi, ze biore aparat do reki to zawsze zaczyna sie zabawa w uciekanie przed tata
dlatego preferuje strzelania do niego z zuma
cos takigo mi sie udalo ustrzelic
Fotka

[izewa]

Marek super pomysł...że o tym wcześniej nie pomyślałam, a za 20 lat pokażę im - ooooooo ta czerwona plamka to Maja a ta zielona to Danielek :grin:

Kami - one mają właśnie po 1,5 roku, więc nie są jeszcze przekupne, może za jakiś czas... ;-)

Avadra - najgorzej, że cierpliwość to się kończy rodzicom dzieci, bo za każdym razem gdy ich odwiedzam to biegam za dziećmi z aparatem a z nimi rozmawiam w drzwiach przy pożegnaniu przez 3 minuty na 3 godzinną wizytę

Zastanawiałam się może nad jakimś zoomem (może Canon EF 28-135mm IS USM), nie byłabym wtedy takim "ciekawym obiektem" dla Dzieciaków... zapomniałam wcześniej dodać, że w wielu ujęciach dzieci są już nosem w "środku aparatu"
A może to kwestia mojej "nachalności". może powinnam zainwestować w statyw i pilot... i udając brak "działania" aparatu pstrykać zdjęcia?
Sama nie wiem w którą stronę iść, więc... dalej czekam na info...

PS. Dzięki za przeniesienie postu i od razu przepraszam za błędne umieszczenie, ale nie bardzo wiedziałam w którą kategorię włożyć ten temat ;-)

[Avadra_K]

W plenerze polecam tele, ale tu z kolei potrzebny szybki autofocus.

:wink: Faktem, jest że często to jedyny sposób - trzeba tylko pamietać o tym, że przy duzym zbliżeniu, tak szybki obiekt jak dziecko nie zawsze da się "ostro" złapać - no chyba że się trzaska zdjęcia "jedynką":-D a i to nie zawsze się uda.

Ja osobiście staram się to zrobić analogicznie jak ze zwierzakami (bez urazy to nie jest porównanie) - poprostu robie zdjęcia serią i to chyba najleprza metoda, bez względu na to czy mam model na długim, czy na krótkim końcu obiektywu

[TMAJCHER]

ja sam zaczynałem fotografowanie właściwie od zdjęc mojego syna , wg mnie najlepszy sposób to zająć dziecko zabawą oswoić z aparatem i czekać , czekać , czekać no ten moment a i tak połowa to głowa spuszczona albo zamknięte oczy
albo mówi coś i mina nie ta ale za to jak cos fajnego się złapie tym większa satysfakcja

[arturs]

Ja staram się dzieciaki oswoić z widokiem aparatu i dzwiękiem migawki.. tzn. najpierw się ustawiam tam gdzie mi wygodnie, potem parę pstryków - dzieci sa ciekawe więc oglądają na wyświetlaczu co wyszło, ale po kilkunastu razach im się nudzi więc wracają do zabawy i nie zwracają już takiej uwagi na dźwięk aparatu.. dotyczy to zarówno moich dzieci (8 i 4 lata) jak i ich kolegów - po paru minutach fascynacji aparatem dają sobie spokojnie robić zdjęcia.

Pozdr
Artur