Aparaty analogowe, nie tylko Canona

[atsf]

OLYMPUS OM-20, (w USA OLYMPUS OM G)

Wprowadzony został w 1983 r. i był sprzedawany równolegle z OM-10, z którym miał wspólną całą specyfikację techniczną, a różniło go kilka ulepszeń.









Mianowicie aparat zyskał ręczne sterowanie pracą migawki za pomocą takiego samego pierścienia przy bagnecie, jak modele profesjonalne, dodano złącze PC do lamp błyskowych, oraz zastosowano nowszą, i o 1 EV jaśniejszą, matówkę Lumi-Micron Matte.

Zamiast drabinki czasów po lewej stronie wizjera była wyświetlana cyfrowa wartość czasu migawki oraz ostrzeżenia o prześwietleniu, użyciu trybu manualnego, ładowaniu lampy błyskowej, oraz o użyciu korekcji ekspozycji, a dźwignię samowyzwalacza przeniesiono pod pokrętło korekcji ekspozycji i nastawiania ISO.








Aparat odziedziczył po OM-10 tę niedogodność, że w trybie manualnym w celowniku był wyświetlany czas sugerowany przez światłomierz, a nie nastawiony.

Ale odziedziczył również dłuższą ekspozycję w trybie auto, niż jest napisane w instrukcji, aż do ca 7 s., wstępne podniesienie lustra przy użyciu samowyzwalacza, oraz wykonywanie automatycznej, poprawnej, ekspozycji przy wyłączonym zasilaniu.

Układ oszczędzania energii odcinał prąd po 90 s. i można go było aktywować spustem, natomiast skutecznie zabezpieczał przed rozładowaniem baterii nawet przy niewyłączonym zasilaniu przez dowolnie długi czas.