Przydatność Samsunga S22 vs aparat foto, rozważania JP.

[atsf]

Efekt proporcjonalny do wysiłku.
Do dokumentowania smartfon jest świetny. Podróży - jak najbardziej. Amatorowi to wystarczy, zdjęcie ma przywoływać wspomnienia. Kompozycja, światło itd itd to cechy zdjęcia schodzą na drugi plan. Albo w ogóle można nie mieć świadomości, że są ważne. Fotogreaf będzie miał dylemat czy na wycieczkę zabierać sprzęt czy nie. Krajobrazowiec weźmie aparat, ba, możliwe, że nawet statyw. Ktoś robiący inne dziedziny nie będzie zabierał manatek.
Ludzie robiący krajobrazy bardzo często nie wyciagają sprzetu z torby, bo wiedzą, że to nie ta godzina, nie to światło itd. Obróbka wiadomo, że pomoże, taki Luminar Neo robi cuda.
Wiem, że ludzie jadą specjalnie w pewne miejsca robić krajobrazy. Wszystko zapłacone, bilety lotnicze kupione. A na miejscu brak pogody. Zrobić dobry krajobraz nie jest prosto. Co to obchodzi turystę z komórką? Wspólnym mianownikiem dla kłócących się na forum jest to, że powstają zdjęcia. Ale zdjęcia robią różni ludzie, w różnych celach. Nie należy tego traktować w taki sposób, że każdy pstryk powinien zwalać z nóg.

Nie o to chodzi, jak się zdjęcie prezentuje, ale o zatarcie granicy pomiędzy prawdą a fałszem. To jest jak technologia blue screen wprowadzona pod strzechy, gdzie można dowolnie manipulować przekazem tworząc fikcyjne okoliczności i interakcje.

[candar]

Nie o to chodzi, jak się zdjęcie prezentuje, ale o zatarcie granicy pomiędzy prawdą a fałszem. To jest jak technologia blue screen wprowadzona pod strzechy, gdzie można dowolnie manipulować przekazem tworząc fikcyjne okoliczności i interakcje.

Z pewną taką nieśmiałością dopowiem, że dekady wcześniej wysłaniałem zdjęcia pod powiększalnikiem i drapałem negatywy, aby usuwać niepotrzebne elementy ze zdjęcia jak np. papieros itp. O czymś takim jak PS i AI nikt wówczas nie słyszał i w zasadzie wróciliśmy do punktu wyjścia gdzie ingerujemy w zdjęcie tym razem w dwóch krokach: 1/bezmyślnie - zdając się na AI i 2/świadomie - osiągając zamierzony efekt na etapie postprodukcji.

[mirror]

Nie o to chodzi, jak się zdjęcie prezentuje, ale o zatarcie granicy pomiędzy prawdą a fałszem. To jest jak technologia blue screen wprowadzona pod strzechy, gdzie można dowolnie manipulować przekazem tworząc fikcyjne okoliczności i interakcje.

jeśli nie robi fotografii dokumentalnej (ciekawe jak nazwiemy tą którą robi) to wszystkie "chłyty" są ok - będzie mówił że jest tylko "story tellerem" - to takie słowo klucz i będzie ok - może nawet robić karierę w prasie

co do przeróbek to mz sa gorsze od oryginału jedna to tragiczny hderek, w przeróbce na nocną sklejenie jest słabe a hdeerek nadal lekko wyje, paradoksalnie takie fotografie z małym kontrastem są prostsze w obróbce niż te z za dużym

granica między prawdą, a falszem w fotografii nie istnieje - już dobór odpowiedniej perspektywy potrafi wywrócić rzeczywistość na drugą stronę - nic nie fałszuje rzeczywistości bardziej niż fotografia ta uprawiana przez wielkich fotografów bardziej bo mają więcej wiedzy i możliwości - wielcy historii doskonale o tym wiedzieli już Lenin pisał że kino jest najważniejszą ze sztuk, a potem było już tylko bardziej i nie piszę tego tylko w kontekscie ustrojów totalitarnych.

granice w obróbce fotografii nie istnieją - zacytuję Billa Brandta "Fotografia nie ma zasad. To nie sport. Ważny jest efekt, a nie sposób, w jaki został osiągnięty"
chcecie ograniczeń uprawiajcie chodziarstwo a nie fotofrafię

to co pokazujesz to pikuś jest przed świętami dostałem od syna obrazki do kartek świątecznych wygenerowane przez AI - nawet zdjęć nie trzeba robić tylko piszesz co ma być na zdjęciu i jest