Pomoc w wyborze body -pilne

[Heldbaum]

A potem mi powiedziała, że gdybym jej nie zademonstrował mechaniki aparatu na tym analogowym sprzęcie, to by była dalej ciemna poruszając się tylko w środowisku jakichś pieprzonych cyferek wyświetlanych na LCD, bo żadna z tych liczb nie miała dla niej żadnego fizycznego sensu.

Atsf, To co napisałeś, da się bardzo dobrze porównać do jazdy samochodem (jak i wybór aparatu). Jest taka droga, którą jadę codziennie do pracy, pusta, bo tam dopiero mają się budować osiedla, ale dość kręta i co rusz rondo z odchodzącymi na boki "ślepymi uliczkami". Nie ma tygodnia, żebym nie widział tam jakiegoś samochodu rozwalonego na słupie, albo wbitego w barierki naokoło ronda. Nie ma gołoledzi, może czasami jest trochę mokro, ale z reguły są dobre warunki. Czemu więc, co rusz, jakaś kobieta, albo nastolatek, zamiast zmienić kierunek jazdy przed zakrętem, jadą prosto i rozbijają samochód?
Częściowej odpowiedzi na to pytanie udzielił mi kierowca pewnego małego Citroena, który z tabliczką "baby on board" za szybą, jechał przede mną przez całą tą drogę. Zaskoczyło mnie to, że ten samochód jedzie cały czas z taką samą, zbyt dużą prędkością. Gdy dojeżdżał do ronda, nie hamował, nie przyśpieszał, po prostu jechał te 60km/h i tylko skręcał. Na niektórych rondach widziałem, jak jego wewnętrzne koła odrywają się od ziemi. Gdy go w końcu wyprzedziłem, okazało się, że za kierownicą siedzi sztywno wyprostowana kobieta, z wzrokiem utkwionym przed siebie i głową znajdującą się tak blisko szyby, że zasłona przeciwsłoneczna była właściwie za nią. To było jasne, że ona kompletnie nie zdaje sobie sprawy, co robi. Nie interesuje ją, co się dzieje za nią, obok niej, a także co się dzieje z samochodem. Znaki drogowe informują ją, że może jechać 60km/h i ona tak jedzie. Przed samym skrzyżowaniem, gdzie musi zjechać z drogi, włącza kierunkowskaz i skręca. A hamuje tylko wtedy, gdy z boku nadjeżdża ciężarówka i jest metr od niej...

Jakie to ma przełożenie na fotografię? Ano takie, że dzisiejsze samochody, to "ciąg pieprzonych cyferek na wyświetlaczu". Zawieszenie jest miękkie, wspomaganie elektryczne, sterowane komputerem, w środku jest cicho, a o tym, co trzeba zrobić, informuje głos innej kobiety, dobiegający z nawigacji. Kierowcy nie czują kompletnie samochodu, a jak za szybko wejdą w zakręt, to większość zrobi za nich kontrola trakcji. Efekt? Ci ludzie nie wiedzą co się dzieje z ich samochodem, bo są kompletnie ODCIĘCI od jakichkolwiek wrażeń. Takie rzeczy jak tarcie, przyczepność, bezwładność, czy siła odśrodkowa, to są dla nich pojęcia z innej planety. Gdy widzą rondo, po prostu skręcają kierownicę. I bardzo często, ku ich niesamowitemu zdumieniu, jadą prosto, gdzie kończą swoją podróż na słupie.

Ja nie twierdzę, że samochody powinno się robić tak, jak kiedyś. Ale jeśli ktoś chce umieć jeździć, to powinien się nauczyć tego na prawdziwym pojeździe. Takim, który ma kontakt z drogą i taki, który nie wybacza błędów. Jedyną stłuczkę w życiu (ze słupem) miałem w Trabancie. Gdybym jechał wtedy dzisiejszym samochodem, pewnie nie wpadłbym w poślizg i nigdy bym się nie dowiedział, że lód pokryty warstewką świeżego śniegu, jest dość śliski. Z drugiej strony, gdyby współczesny kierowca wsiadł do takiego Trabanta, czy Dużego Fiata, Audi 80 z 1985 roku, albo jakiegokolwiek samochodu z tamtych lat, rozwaliłby się na pierwszym skrzyżowaniu.

Konkluzja jest taka, że jeśli taka dziewczyna nauczy się robić zdjęcia Pentaxem K1000, albo Olympusem OM-2, poradzi sobie w przyszłości z każdym aparatem. Jeśli zacznie od Canona R6, rozwali się na pierwszym drzewie...