to jest bardzo duza przesada o 10 razy
empiryczna regula 1/f - nie wyliczona teoria - wynika z uwarunkowan fizjologicznych czlowieka ( rozdzielczosc oka i ruch ciala - tego sie nie da wyliczyc jaki czlowiek ma byc teoretycznie), dotyczy warunku na rozmycie = 0,025 ( Leica ) do 0,03 ( inni ) mikrometra i formatu 24*36.
wspolczesne aparaty ff Maja wielkosc pixeli ok 5 mikrom. Rozmycie moze wynosic wielkosc dwoch pixeli , czyli 10 mikrom.
oznacza to ze nalezy czas skrocic ok 2- 3 razy nie 20 -30 razy.
skracanie czasu naswietlenia zawsze skraca plamke rozmycia od poruszenia.
Ale calkowita plamka rozmycia jest suma arytmetyczna plamki spowodowanej bledfami optyki , bledami ostrzenia , dyfrakcji i poruszenia.
skracajac czas , udzial plamki od poruszenia jest coraz mniejszy w calkowitym rozmyciu , natamiast na ogol rosnie udzial plamki od bledow optycznych ( jesli otwietrac przyslone znacznie) .
Ponizej pewnych krotkich czasow naswietlenia nie ma wiec wiecej przyrostu ostrosci.
W okolicach dlugich czasow calkowita plamka rozmycia jest determinowana przez skladowa od poruszenia , jej udzial jest najwiekszy . tutaj niewielkie zmiany czasu naswietlenia sa widoczne .
zalaczenie stabilizacji redukuje wielkosc wektora poruszenia , rozdziczsc obrazowania rosnie.
pokazywalem tutaj kiedys wykres w jaki sposob.
w praktyce stabilizacja fotografujac z reki jeszcze na czasach krotszych od granicznego o 2-3 ev przynosi uzysk.
jesli wiec np na 200 mm , bezpiecznym czasem na ff z reki jest ok 1/600 sek , to stabilizacja da jeszcze widoczny uzysk poprawy ostrosci na ok 1/2000 sek. Oczywiscie pomijamy ruch motywu - pod uwage bierzemy tylko ruch aparatu w stosunku do otoczenia - tataj spowodowany naturalnym ruchem spokojnych rak.