Canon EOS R5

[Shadow]

Piękny aparat. Obawiałem się trochę ergonomii bo jakby nie patrzeć to przy 5DMkII jednak trochę mały ale nie jest tak źle. W każdym razie dużo lepiej niż u konkurencji z Nikona czy Sony. Duże znaczenie pewnie ma też przyzwyczajenie. Biorę do ręki i w zasadzie już czuję się jakbym nim fotografował latami. Bardzo dobry wizjer. Przy dobrym świetle w zasadzie niczym nie ustepuje klasycznemu wizjerowi z lustrzanki. Dopiero przy słabszym oświetleniu zaczyna smużyć podczas szybkich ruchów. AF wiadomo inna jakość. Śledzenie twarzy, czy ręczne przyklejanie AF do obiektu robi wrażenie. Człowiek może spokojnie skupić się na kadrze a nie na tym czy odpowiedni czujnik złapał tam gdzie miał złapać. Można również zapomnieć o przekadrowywaniu po złapaniu ostrości centralnym punktem AF. Dobry pomysł z obracanym LCD który można schować i nie narażać go na jakieś zadrapania podczas transportu i przechowywania w plecaku. Osobiście nie miał bym nic przeciwko gdyby był jeszcze większy np 4 cale. Zużycie energii niestety jest bardziej odczuwalne niż w lustrzance. Nie wiem może powinni dawać akumulatorki o znacznie powiększonej pojemności. Nie wiem czy zamykanie migawki w celu ochrony matrycy należy robić czy nie. Ktoś pisał że coś się uszkadza z biegiem czasu, ale czy to norma czy jednostkowe przypadki trudno wyczuć. Z7II o ile pamiętam nie zamykał matrycy w ten sposób i była ona cały czas widoczna. RF 14-35 świetnie się komponuje z tym korpusem. Programowa redukcja winiety i w zasadzei nie wiem że ten obiektyw ma jakieś problemy w tym zakresie. Obraz jak żyleta. Guziki na body mogłyby być ciut większe. Mam szczupłe palce i nie wiem jak ktoś to wciska jeśli ma łapę jak bochen chleba. Niestety pewnie wymiary aparatu wymusiły takie a nie inne rozmiary. Dla pocieszenia Canonowców, Z7 ma identyczny problem. To chyba tyle tak na gorąco.