Canon EOS R - dyskusja ogólna.

[atsf]

Zasłaniam lewą stronę zdjęcia i dla mnie jest plastyka (tego starego daniela). Ba, przez ustawienie względem aparatu bardziej mi sie podoba stary daniel niż młody.

U tej pani separacja planów oczywiście że jest. Drugi plan za mgłą jest bardziej niebieski (perspektywa powietrzna, wilgoć w powietrzu).
jak wspomniałem plastyka to pewien komplet cech. Czasami jedna, czasami druga, czasami wszystkie naraz.

Może ustalmy co to plastyka? (nie piszę sie na taką dyskusję, dla mnie to pewna trójwymiarowość).

Ależ one oba są plastyczne, ale jeden bardziej Natomiast u tej pani są zdjęcia modelki leżącej w betach, które są mega plastyczne, a perspektywy powietrznej na prześcieradle jakoś nie widać, ani jakichś szczególnych rozmyć innych elementów scenerii też nie ma. Zdecydowanie są to elementy wpływające na plastykę obrazu, ale nie determinującej jej w takim stopniu, jak modelujące oświetlenie głównego motywu podkreślające jego trójwymiarowość, bo idąc takim tropem, że samo rozmycie tła załatwia sprawę, albo perspektywa powietrzna, możemy sfotografować zupełnie płaski znak drogowy na tle pejzażu i domagać się plastyki nie mając światła, które by tę plastykę stworzyło nawet w rozmytym tle lub na słupku, do którego znak jest przymocowany.

Nawet zdjęcia architektury mogą być bardziej lub mniej plastyczne, zależnie od tego, czy światło pada frontalnie, czy bardziej równolegle do elewacji, czy jest ostre, czy miękkie.

Fotografując np. tkaninę, aby oddać jej fakturę, należy zastosować oświetlenie boczne nisko nad tą tkaniną, aby podkreślić trójwymiarowość włókien i splotu, a nie walnąć lampą na wprost, więc można plastykę stworzyć, lub zniszczyć, jeśli się nie rozumie tego, o co w niej chodzi.

--- Kolejny post ---

Separacja od tła jest totalna, ale plastyka taka sobie:

1.


Taka sama separacja, ale plastyka lepsza, bo głowa jest inaczej oświetlona:

2.



Separacja od tła dużo gorsza, ale plastyka mz dużo lepsza, niż na poprzednich zdjęciach:

3.