Canon EOS R - dyskusja ogólna.

[candar]

Przypomnę, że nie neguję, a wręcz potwierdzam, że światło jest czynnikiem który może być czasami najważniejszym (w studio prawie zawsze), czasem równoważnym, a czasami mniej istotnym jeśli chodzi o tzw plastykę.
To samo dotyczy GO, bo przecież w krajobrazie z ostrym drugim planem nie ma płytkiej GO, ale drugi plan może być wyróżniony przez np perspektywę powietrzną, albo przez kompresje planów gdy sie robi długim tele itp.
Atsf - tło jest drugim planem, jesli cos na nim jest. Puste nie robi żadnego wrażenia. Też pokazujesz wyjątek by udowodnić że tak niby jest zawsze.
Candar - musiałeś poszukać zdjęć z APS-C ze szkłem 1.2. natomiast z FF już użyłeś 1.8 czyli dające większą GO.
Mniejsza o to. Ważniejsze jest, że nie pokazałeś tego samego motywu, zrobionego w (prawie) tym samym czasie, w tej samej odległości, w tym samym oświetleniu, przy takiej samej przysłonie i przy ekwiwalentach ogniskowych tak by kąty widzenia obiektywu były równe. Czyli by był zachowany kadr. Wtedy jedynym zmiennym czynnikiem będzie to czy to format FF czy APS-C.
Fakt, że co do ekwiwalentów ogniskowych starałeś sie być blisko, ale już przysłony masz inne. O ile 1/3 czy 2/3 EV nie robi znaczenia gdy są przymknięte szkła, to przy bardzo jasnych obiektywach taka 1/3 EV robi różnice. Stąd obrazki ze szkięł 1.2 wyglądające dobrze, ale nie ma tu 1.2 z FF.
Światełko rozproszone (pomoc blendy) a zdjęcia są plastyczne? Jeśli tak to czy nie wynika to z powodu GO?

Rozmowa o plastyce to jak rozmowa o odcieniach koloru. Na tyle subiektywna, ze każdy może mieć inną ocenę. Ja się nie zgodzę, że płytka GO nie jest czymś co pomaga w uzyskania plastyki zdjęcia.
Napisaliśmy juz sporo, ja kończę, mamy sporo OT. Każdy zostanie przy swoim zdaniu, użytkownicy sami wyciągną wnioski.

No i nie się nie zgodzę z tym, że jedyną możliwością dającą mniejsze GO w Mikro 4/3, czy też APS-C jest maksymalnie jasny obiektyw (f/1.2 i jaśniejszy). W prosty sposób jestem w stanie udowodnić, że posiadając format Mikro 4/3, czy też APS-C z obiektywem dającym mniejszą GO niż Full Frame wykonam zdjęcia o głębi ostrości porównywalnej ze średnim formatem. Pisałem już tym tutaj na forum i pokazywałem zdjęcia (obecnie nie jestem w stanie ich znaleźć).

Czyli - Bokeh Panorama. The Brenizer Method. Czyli krótko pisząc PANORAMY PORTRETOWE
http://jacekwphoto.blogspot.com/2016...brenizera.html

Potrzebny jest wyłącznie statyw i tryb manualny w aparacie fotograficznym. Aparat stawiamy na statyw, ustawiamy tryb manualny oraz wyłączamy AF i poruszając aparatem w osi obiektywu wykonujemy od kilku do kilkudziesięciu zdjęć cały czas utrzymując ostrość ustawioną wcześniej na portretowanej osobie. Później składamy wszystkie zdjęcia wykonane dookoła fotografowanej osoby w jedną całość i możemy się cieszyć głębią ostrości dostępną wyłącznie w średnim formacie. Full Frame nawet nie podskoczy




@Jacek_Z Na twoją prośbę do kompletu załączam fotkę z Full Frame - Sony A7 II + Canon EF 85mm f/1.2L USM II wykonaną na f/1.2. MZ mitycznej plastyki obrazu FF w tej focie jest tyle samo co w ww. z Mikro 4/3 i APS-C Fuji.



ps.
ja też już skończyłem OT w tym wątku, dziękuję za ciekawą dyskusję.