Długi obiektyw do fotografii przyrodniczej- ptactwo.

[jan pawlak]

Bez względu na to czy matryca/film ma piksele elektroniczne czy emulsję chemiczną, większy obrazek na tej matrycy/filmie zawsze będzie lepszej jakości. A to dlatego, że nie tylko rozdzielczość tej matrycy jest ograniczona, (obecnie to ograniczenie jest coraz mniej istotne) ale rozdzielczość obiektywu też jest ograniczona i występują aberracje o określonym rozmiarze.

Czy to ekran monitora, czy zdjęcie na papierze, czy nawet zdjątko w Internecie, obrazek z obiektywu zawsze trzeba powiększyć. Im mniej trzeba powiększyć, tym lepsza jakość i dlatego im dłuższy obiektyw tym lepiej. To oczywiste.

Ale..... Jeśli ptak już i tak wypełnia prawie całą klatkę APSC to polepszenie jakości z dłuższego obiektywu + FF będzie można dostrzec tylko na bardzo dużych powiększeniach, czyli praktycznie rzadko. ......Chyba, że chcemy się przyjrzeć oku ptaka, to znowu jak wyżej, FF i dłuższa ogiskowa da lepsze oko.

JP chyba nigdy nie próbował fotografować ptaków i dlatego pyta jaki jest ułamek klatki, którą ma zajmować ptak. Odpowiedź - zwykle dąży do zera, bo ptaki lubią być małe i odległe, ale przede wszystkim małe. Z odległości kilometra i tak rzadko można zrobić dobre zdjęcie.

Niestety rozdzelczość szkieł nie poprawia się tak łatwo i szybko jak gęstość matryc. Te wspaniałe postępy Canona, Sigmy i innych dotyczą wielkich otworów i rogów. Ostrość w centrum, po przysłonięciu, nie polepsza się prawie wcale, bo już dawno była na granicy możliwości.

Wniosek jest taki, że czy to w epoce filmu czy epoce rzadkich pikseli, czy nadchodzącej epoce gęstych pixeli, kto chce mieć szczegółowego ptaka, potrzebować będzie dużego odwzorowania ptaka, czyli ciągle długiego szkła. Era fotografowania wszystkiego szerokim kątem i kropowania jeszcze jest bardzo daleko.

piszesz :
Czy to ekran monitora, czy zdjęcie na papierze, czy nawet zdjątko w Internecie, obrazek z obiektywu zawsze trzeba powiększyć. Im mniej trzeba powiększyć, tym lepsza jakość i dlatego im dłuższy obiektyw tym lepiej.
To zdanie nie jest prawdziwe w erze matryc, monitorów i drukarek

Owszem.
a.
Załóżmy że mamy :
- monitor 1600 x 1200 pix o wysokości 240mm,
- obiektyw 100mm i obiektyw 200mm tej samej klasy/rozdzielczości,
- puszkę FF 6000 x 4000 pix
b.
ptak w obrazie padającym na matrycę z obiektywu 100mm ma wysokość np. 12mm (pół wysokości matrycy FF) a na ekranie monitora np. 240mm a więc jest powiększony 20x
c.
przy obiektywie 200mm na matrycy będzie miał 24mm (cała wysokość matrycy FF), na monitorze 240mm więc powiększenie jest 10x

Ale tu nie o tym mowa, nie o to chodzi

W pliku zdjęciowym :
- obraz w przypadku b zapisał się z 2000 pix wysokości matrycy
- obraz w przypadku c z 4000 pix wysokości matrycy a więc zawiera więcej szczegółów (ptaka) w pliku

Ale na monitorze oba obrazy muszą mieć tylko 1200 pix wysokości, oba obrazy zawierać będą tyle samo szczegółów po redukcji rozdzielczości do 1200 pix
Nic nie zyskujesz w jakości obrazu na monitorze wpinając obiektyw 200mm zamiast obiektywu 100mm, to rozdzielczość monitora jest brzytwą Ockhama

jp

[solti]

W pliku zdjęciowym :
- obraz w przypadku b zapisał się z 2000 pix wysokości matrycy
- obraz w przypadku c z 4000 pix wysokości matrycy a więc zawiera więcej szczegółów (ptaka) w pliku

Ale na monitorze oba obrazy muszą mieć tylko 1200 pix wysokości, oba obrazy zawierać będą tyle samo szczegółów po redukcji rozdzielczości do 1200 pix
Nic nie zyskujesz w jakości obrazu na monitorze wpinając obiektyw 200mm zamiast obiektywu 100mm, to rozdzielczość monitora jest brzytwą Ockhama

jp

JP doskonały z Ciebie teoretyk! Ale po tym co piszesz mam wrażenie, że chyba zapomniałeś, jak się robi zdjęcia. Spróbuj kiedyś wyjść w teren z teleobiektywem, zrób kilka zdjęć i przestań chrzanić farmazony (przepraszam za dosadność). Takie dyrdymały to morze prawić tylko osoba, która nigdy nie próbowała (lub zapomniała, jak to się robi) w terenie fotografować ptaków, samolotów, lub czegokolwiek wymagającego użycia długiej ogniskowej. W teorii to brzmi pięknie, ale w praktyce jest cholerna różnica, czy mam fotografowany obiekt zapisany na połowie kadru, czy na całym - o zgrozo! - nawet po przygotowaniu tylko do prezentacji na monitorze Do tego dochodzi jeszcze coś takiego, jak plastyka zdjęcia, która w przypadku obiektów fotografowanych z dość bliska (a ptaki takimi są) będzie zupełnie inna dla cropów, niż dla pełnych kadrów.
Ciekawe jak to jest JP, że tylko Ty jeden posiadłeś ta tajemną wiedzę, a wszyscy inni to ciemna masa?

[jan pawlak]

JP doskonały z Ciebie teoretyk! Ale po tym co piszesz mam wrażenie, że chyba zapomniałeś, jak się robi zdjęcia. Spróbuj kiedyś wyjść w teren z teleobiektywem, zrób kilka zdjęć i przestań chrzanić farmazony (przepraszam za dosadność). Takie dyrdymały to morze prawić tylko osoba, która nigdy nie próbowała (lub zapomniała, jak to się robi) w terenie fotografować ptaków, samolotów, lub czegokolwiek wymagającego użycia długiej ogniskowej. W teorii to brzmi pięknie, ale w praktyce jest cholerna różnica, czy mam fotografowany obiekt zapisany na połowie kadru, czy na całym - o zgrozo! - nawet po przygotowaniu tylko do prezentacji na monitorze Do tego dochodzi jeszcze coś takiego, jak plastyka zdjęcia, która w przypadku obiektów fotografowanych z dość bliska (a ptaki takimi są) będzie zupełnie inna dla cropów, niż dla pełnych kadrów.
Ciekawe jak to jest JP, że tylko Ty jeden posiadłeś ta tajemną wiedzę, a wszyscy inni to ciemna masa?

piszesz :
W teorii to brzmi pięknie, ale w praktyce jest cholerna różnica,
A dokładniej :
- prawa fizyki/optyki są właśnie takie a emocje fotografującego to zupełnie inna sprawa
- robiłem (przez jakiś czas) 400mm oraz 200mm + TC 2.0. Po przejściu na matryce 42 Mpix mam tylko 70-200/4

Owszem, GO robi różnicę w odbiorze (gdy fotografujesz z bliska) pomiędzy obiektywem 400mm czy tez 200mm

jp